Games die te kleine letters gebruiken, respecteren spelers niet
Ik weet wat je nu aan het doen bent. Ja, jij! Ik weet precies wat je nu doet. Je leest deze tekst. Fijn hè? Nou ja, ik weet niet zeker of je mijn tekst leuk vindt – dat kan uiteindelijk alsnog vies tegenvallen. Of dat je nu al afh… HEY! Hier blijven! Ik ben namelijk een punt aan het maken. Namelijk dat deze tekst lezen je geen moeite kost. Je kunt volgen wat ik schrijf en dat is toch wel de basisfunctie voor tekst. Konden we maar hetzelfde zeggen over tekst in games.
Ik erger me dood aan lettertypes in spellen. Specifieker: ik heb een hekel aan kleine lettertypes in consolegames die ik gewoon lekker op de bank wil spelen, maar waar ik blijkbaar met mijn neus tégen het scherm aan moet zitten om te kunnen lezen wat er staat.
©GMRimport
Ik hoor het je zeggen: “Harry, je moet echt eens een betere tv kopen, en wanneer heb je voor het laatst je ogen laten meten?” Een zekere collega opperde dat toen ik klaagde over het feit dat The Ascent voor mij onspeelbaar is.
Er is niets mis met mijn tv. Het is een 43 inch 4k LG-televisie die op een comfortabele twee meter afstand van de bank staat. Nee, dat is geen home cinema muur bedekkende monstruositeit. Maar het gaat wat ver om het een ‘klein scherm’ te noemen. En mijn ogen? Die doen het echt wel. Ik kan elke week de ‘zoek de zes verschillen’-puzzel in de Washington Post oplossen!
Probleem
Het probleem is dat steeds meer spellen op consoles belangrijke informatie weergeven in een lettertype dat bedoeld is om helemaal onderaan de voorwaarden van het contract van een wurgkrediet te staan. Kleine lettertjes dus. HELE KLEINE LETTERTJES.
Want niet alleen The Ascent maakt zich er schuldig aan. Het is een plaag die sinds het hd-tijdperk in games steeds verder om zich heen grijpt. Kijk maar eens naar een oude jrpg op de SNES of Playstation: alles is prima leesbaar van twaalf meter afstand op een crt-scherm van 30 centimeter diagonaal. En kijk dan naar, pak ‘m beet, Banjo Kazooie Nuts & Bolts op de Xbox 360, en je ziet dat binnen een paar jaar tijd leesbaarheid gewoon geen prioriteit meer had.
©GMRimport
Nu zijn er mensen die beweren dat dit komt door de hogere resolutie van schermen. En die mensen hebben het fout. Natuurlijk is het zo dat je op een scherm met hogere resolutie kleinere pixels tot je beschikking hebt, waarmee je kleinere letters kunt weergeven. Het kernwoord in deze zin is ‘kan’. Het is een keuze, iets waar jij als ontwerper een bewuste beslissing over neemt. Jij als gamemaker bedenkt: “Ik wil meer informatie op het scherm kwijt. Als ik kleinere letters gebruik, past er meer op!”
Giga
Maar zo zijn we niet getrouwd, naamloze ontwikkelaar die ik zojuist zelf heb verzonnen! Dit is geen oplossing, niet op een spelcomputer tenminste. Op een pc is dat prima: je zit 40 centimeter van je uit de kluiten gewassen 4k-monitor vandaan en dan maakt het niet uit of het lettertype zelfs voor bepaalde mieren problematisch zou zijn. Je zit er zo dichtbij dat het prima is. Maar consolegames speel ik onderuitgezakt op de bank, met een glas wijn in de ene hand en een zak chips in de andere. En de controller heb ik dan, eh… nou ja, je begrijpt wat ik bedoel. In die opstelling kun je niet van mij verwachten dat ik superogen heb.
En nee, ik ga niet voor elke gamesessie onze huiskamer verbouwen, de kleine tafel wegschuiven en de Ikea Poäng-leunstoel naar de tv sleuren om er dicht genoeg bij te zitten en te zien of dit vuurzwaard wel te gebruiken is in combinatie met mijn gewatteerde en brandbare dievenharnas.
©GMRimport
Het zou ook niet moeten hoeven. Er is geen enkele reden om dit soort absurde priegelletters te gebruiken in een game. Geen enkele. Als je als ontwikkelaar erachter komt dat je dan niet alle informatie tegelijkertijd kunt laten zien, is het wellicht een idee om de informatie op een andere manier te presenteren. Het font dan maar op kwantumkleine schaal zetten, is gewoon lui design.Dat zorgt er voor dat ik bij The Ascent na een kwartier spelen afhaak. En zo denk ik bij meer games ‘eugh, laat maar’. Dat vind ik natuurlijk ook spijtig, maar niet spijtig genoeg om zoals gezegd elke dag een miniverhuizing uit te voeren.
©GMRimport
Vooral niet omdat het steeds meer voelt alsof spellenmakers gewoon de moeite niet willen nemen. Alsof ze expres zachtjes praten op een druk feestje, zodat je er geen klap meer van begrijpt. Op zo’n moment weet ik dat de ander het blijkbaar niet belangrijk vindt dat ik luister. Waarom zou ik dan nog moeite doen?Of in gametermen: als jij een spel ontwerpt voor spelcomputer, dan is het aan jou om te beseffen dat zo’n game in de huiskamer anders wordt gespeeld dan een pc-titel. Doe je dat niet, dan doe je je werk gewoon niet goed.
