Een co-op-modus is in menig game niet meer dan een extra toevoeging aan de singleplayercampagne. Josef Fares en zijn team bij Hazelight Studios wilden een game maken die volledig is gebouwd rondom een co-op-ervaring. Maak er een romantische comedy van en je krijgt It Takes Two.

In deze 3D-puzzelplatformer staat samenwerken centraal. Dat kan niet anders, want je kunt de game niet alleen spelen en hebt elkaar écht nodig. Dat komt als het goed is niet alleen de relatie tussen jou en je medespeler ten goede, maar ook die van hoofdpersonages Cody en May.

Relatietherapie

Het ruziënde echtpaar staat namelijk op het punt van scheiden en probeert de juiste manier te vinden om dat aan hun dochter te vertellen. Dochterlief is in tranen wanneer ze daarachter komt en verandert haar ouders zonder dat te weten op magische wijze in poppen. Om weer grip op hun leven te krijgen en terug te komen in hun echte lichamen, moeten May en Cody opnieuw leren samenwerken door allerlei obstakels te overkomen.

©GMRimport

Ze worden daarin begeleid door Dr. Hakim, een relatieadviesboek dat tot leven gekomen is. Hij geeft Cody en May (meestal ongewild) advies. Het absurde personage wordt lekker overdreven gestalte gegeven door Fares zelf en verschijnt precies op de juiste momenten. Daardoor wordt deze gimmick gelukkig nooit saai.

Cody en May voelen door hun zowel speelse als herkenbare acteerwerk levensecht aan. Het tweetal maakt op menig moment ruzie, maar ziet ook in dat ze écht samen moeten werken om hun situatie te verbeteren. Niet alleen in de tussenfilmpjes valt dit op; ook tijdens het spelen maken ze hier en daar een goed geplaatste opmerking naar elkaar. Soms kan er zelfs een complimentje van af!

Locatie-creaties

Nadat ze in poppen veranderd zijn, bevinden Cody en May zich nog altijd vlakbij hun huis en proberen ze contact te zoeken met hun dochter. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want als poppen zijn ze flink gekrompen en is hun omgeving uitvergroot. De plekken waar het tweetal terechtkomt zijn veelzijdig, bombastisch en hilarisch. Van een wespennest in de tuin tot de kapotte koekoeksklok in de woonkamer: elke locatie wordt omgetoverd in een fantasiewereld die niet zou misstaan in een gemiddelde Pixar-film. Herkenbare omgevingen worden aangevuld met tot leven gekomen objecten en passende obstakels, opdrachten en items. Door het gebruik van warme kleuren en tekenfilmachtige animatie voelt de game erg sfeerrijk aan. Op die manier wordt tegelijkertijd het woonhuis én de relatie tussen de twee personages nieuw leven ingeblazen.

©GMRimport

Wat met name opvalt in de levels is het niveau van detail: overal is wel iets te zien en met verreweg de meeste objecten die in de omgevingen te vinden zijn, kun je iets doen. Zo is de rommelige kamer van dochter Rose een goudmijn aan nostalgisch speelgoed, zoals magnetische tekenborden en caleidoscopen. Door deze hoge mate van interactie word je echt het spel in getrokken. De verschillen tussen de levels – zowel qua setting als gameplay - zijn daarbij zo groot dat het meermaals doet denken aan de creatieve stroom van ideeën in Super Mario Galaxy. Gelukkig krijg je in elke wereld precies genoeg tijd om te proeven van het concept, voordat je doorgaat naar het volgende doldwaze idee.

Co-op-koppel

Je kunt It Takes Two samen op de bank spelen, maar ook online. De Friend’s Pass is daarbij van enorme toegevoegde waarde. Het houdt in dat maar één speler het spel hoeft te kopen, waarna de tweede speler zonder aankoop mee kan doen. Dat maakt de stap om aan een co-op-game te beginnen meteen een stuk kleiner.

It Takes Two is dus compleet om co-op-gameplay gebouwd. Goed met je medespeler communiceren om obstakels te ontwijken en over platformen te manoeuvreren is de sleutel tot succes. Soms kun je daar rustig de tijd voor nemen, zodat je ondertussen de wereld kunt verkennen, maar op andere momenten moet je echt snel handelen om een eindbaas te verslaan. Wanneer je in zo’n gevecht terechtkomt, moet je samen op zoek naar de zwakke plek van de tegenstander. Dat kost soms even tijd, want het is niet altijd even duidelijk hoe je op die momenten moet handelen voordat je raak geschoten of geplet wordt. Het is een kwestie van vallen en weer opstaan, maar iets meer tijdspeling in het begin van de gevechten was niet ongewenst geweest.

©GMRimport

Op een soortgelijke manier samenwerken moest in A Way Out, de vorige game van Hazelight, ook al. Waar die game op sommige punten leek te stagneren en wat langzaam aanvoelde, blijf je in It Takes Two constant nieuwe input krijgen door de introductie van verschillende hulpstukken, power-ups en tegenstanders waar je het samen tegen op moet nemen. Dat maakt de game, ondanks de bonte animatie en het tekenfilmachtige plot, oprecht spannend.

De gameplay laat zich ontzettend soepel besturen; de controls zijn logisch en de personages en de wereld reageren razendsnel op je input. Zelfs wanneer je online samenspeelt, hapert de game slechts zelden. Een enkele keer viel de framerate wat omlaag tijdens een grafisch zware scène, maar op die momenten herpakt de game zich snel.

©GMRimport

Samenwerken of tegenwerken?

Een puzzelplatformer is niets zonder puzzels en gelukkig weet It Takes Two ook daarin te voorzien. De puzzels zijn van variabele moeilijkheidsgraad, maar zijn zo goed als altijd op te lossen door middel van teamwork. In de meeste gevallen wil dat zeggen dat je elkaar moet helpen door een weg te creëren of een brug te openen, zodat de ander dat later voor jou kan doen.

Met speciale power-ups die je in sommige levels krijgt, kun je elkaar op weg helpen. In een van de levels heeft de één bijvoorbeeld een honingkanon en de ander een luciferpistool om de honing te laten exploderen. Timing en samenwerking zijn dan cruciaal om het juiste object te laten ontploffen. Deze power-ups kunnen vaak ook op een andere manier gebruikt worden en ook daar heb je elkaar voor nodig. De honing kan bijvoorbeeld gebruikt worden om voorwerpen te verzwaren en de lucifers om katrollen te bewegen.

©GMRimport

De meeste gadgets heb je maar voor een korte tijd in je bezit. Omdat de gameplaymechanieken van deze gadgets grotendeels hetzelfde blijven, wen je snel aan de nieuwe items. Het is wel jammer dat Hazelight geen speciale features voor de besturing in de PlayStation 5-versie van de game heeft toegevoegd, want met name het gebruik van de gadgets zou nog beter tot zijn recht komen met de adaptive triggers van de DualSense-controller.

Soms heb je even geen zin om samen te werken, maar maak je elkaar liever in. Eens in de zoveel tijd kom je dan ook een minigame tegen waar je het kunt opnemen tegen je kameraad. De vriendschappelijke spelletjes zijn simpel maar effectief, omdat ze het spel even opschudden. De minigames voelen als een bijzondere soort collectibles en het is steeds weer een verrassing wat voor soort strijd je met elkaar aangaat. Zo kun je een variant van curling spelen, elkaar plat slaan in een potje levend Whack-a-Mole of een obstakelrace rennen met explosieven op je rug. Ook hier geldt: aan afwisseling schort het nergens.

Wanneer je in de wereld van It Takes Two stapt, kun je overal aan merken dat de game met heel veel liefde en plezier in elkaar gezet is. Verhaal en gameplay gaan hand en hand en de game staat sterk in haar genre. De co-op-speelwijze past daar ontzettend goed bij. Immers: samen sta je sterker.

It Takes Two verschijnt op 26 maart voor pc, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One en Xbox Series X en S. De game is getest op een PlayStation 4.

Het Poolse CD Projekt Red - bekend van The Witcher en Cyberpunk 2077 - is een samenwerking met Scopely aangegaan voor de ontwikkeling van een game.

Dat heeft het bedrijf laten weten tijdens het delen van zijn fiscale jaarcijfers. De samenwerking met Scopely is voor een game gebaseerd op een IP van CD Projekt Red, maar verder zijn er nog geen details aangekondigd.

Scopely is vooral bekend van mobiele games als Monopoly Go, Stumble Guys en Marvel Strike Force. Onlangs bleek nog dat het de gamedivisie van Niantic en games als Pokémon Go en Monster Hunter Now had opgekocht. Scopely maakt sinds 2023 onderdeel uit van Savvy Games Group. Dat is weer een divisie van het Public Investment Fund van Saoedi-Arabië, dat in het leven is geroepen om Saoedi-Arabië minder afhankelijk van winst gebaseerd op olie te maken.

Gezien de ervaring van Scopely is het een goede mogelijkheid dat het bedrijf aan een mobiele game werkt gebaseerd op een van CD Projekts franchises, zoals The Witcher of Cyberpunk. Dit is op moment van schrijven echter niet bevestigd.

Overigens bevestigde CD Projekt Red tijdens de bekendmaking van zijn jaarcijfers ook dat The Witcher 4 niet voor 2027 uitkomt.

Clair Obscur: Expedition 33 is onlangs 'goud gegaan'. Dat betekent dat de ontwikkeling zo goed als afgerond is.

Dat liet ontwikkelaar Sandfall Interactive weten op social media en in een nieuw artikel. De term 'goud gaan' houdt in dat er een nagenoeg afgewerkte versie van de game klaarligt om gedrukt en/of gedistribueerd te worden. Tegenwoordig is het echter geen garantie dat het werk van ontwikkelaars er helemaal op zit; vaak wordt er nog gewerkt aan diverse patches.

Dat de ontwikkeling ver afgerond is, maakt het zo goed als zeker dat de game de geplande releasedatum van 24 april haalt. Dan verschijnt de game op Xbox Series-consoles, PlayStation 5 en pc, zo werd eerder dit jaar tijdens de Xbox Developer Direct aangekondigd. Het spel komt ook meteen op Xbox Game Pass te staan.

Aan Eurogamer heeft de ontwikkelaar overigens laten weten dat er geen minimaps in de game zitten. "We willen dat spelers de spelwereld op dezelfde manier als de personages ontdekken." Wel is er een kompas, zodat spelers in combinatie met de overkoepelende wereldkaart een idee krijgen van waar ze naartoe reizen.

Clair Obscur: Expedition 33 is de debuutgame van Sandfall Interactive en speelt zich af in een wereld waar een mysterieuze entiteit genaamd de Paintress de wereld elk jaar opnieuw 'schildert'. Ze plaatst daarbij een vervloekt cijfer op een monoliet waardoor iedereen van die leeftijd in één keer verdwijnt. Het nummer gaat elk jaar omlaag, waardoor steeds jongere mensen verdwijnen.

Vlak voor de jaarlijkse sessie waarbij de Paintress het nummer '33' gaat schilderen, trekt een groep er op uit om haar te stoppen. Deze groep wordt geleid door een man genaamd Gustave. De game biedt turn-based gevechten in een wereld geïnspireerd door de Belle époque-periode. De menu's van de turn-based gevechten worden daarbij op flitsende wijze in beeld gebracht. De spelwereld stelt een fantasievolle en soms haast surrealistische versie van Frankrijk voor.

Overigens wordt er een live-actionfilm gemaakt gebaseerd op de game, zo kwam begin februari naar buiten.