Afgelopen Koningsdag liep ik weer over de rommelmarkt van Maastricht. Dat doe ik eigenlijk ieder jaar wel, maar ieder jaar spot ik minder games. Ze zijn er nog wel: een verdwaalde Call of Duty deel zoveel hier, een stapeltje Fifa’s daar. Kortom: niet echt iets dat de moeite waard is. Het lijkt haast wel alsof de games op zijn.

Een paar jaar terug trof ik nog een SNES in uitstekende staat aan, inclusief een stapel games, waaronder Super Mario Kart, Super Mario World, F-Zero en Donkey Kong Country 2. Niet bij nadenken, gewoon meteen inpakken die hap! Ook in andere jaren ging ik altijd wel naar huis met een game of twee. Metal Gear Solid en Tony Hawk Pro Skater 2 in verrassend goede staat, culthit Warpath: Jurassic Park, die pc-versie van GTA: San Andreas met dat toffe hardcover boekje; het zijn heus geen zeldzame of extreem waardevolle schatten, maar wel leuke hebbedingetjes voor in de collectie.

Tastbare herinnering

Juist dat maakt de rommelmarkt zo leuk. Ik kom een vergeten game tegen waar ik warme herinneringen aan koester en ga naar huis met een tastbaar verlengstuk van die herinneringen. Thuis start ik ze even op en denk ik “Oh ja, dat was vet.” Vervolgens verdwijnen deze games in de kast, maar ik kan er tenminste af en toe naar kijken. Toch ben ik bang dat ik steeds minder vaak met een leuke score terugkom op Koningsdag.

©GMRimport

Oude games en consoles raken immers ooit écht op. Ze gaan kapot, raken verloren, of verdwijnen in de privécollecties van verzamelaars zoals ikzelf. Steeds minder exemplaren belanden dus op kleedjes tijdens Koningsdag. Tegelijkertijd speelt digitalisering een rol. Enerzijds omdat we sinds de Xbox 360 en PlayStation 3 met z’n allen steeds meer digitale games kopen en dus minder kunnen doorverkopen, anderzijds omdat games hun herkenbaarheid zijn verloren.

Die games zoals Metal Gear Solid en GTA: San Andreas kon ik van ver al op de kleedjes spotten, omdat die omslaghoezen op mijn netvlies staan gebrand. Ze zijn door de jaren heen iconisch geworden. Ik ken ze van bij vrienden, heb ermee in mijn handen gestaan bij de Bart Smit of Free Record Shop, of ben misschien ooit mijn eigen exemplaar wel kwijtgeraakt. Zo’n fysieke connectie kan soms bijzonder sterk zijn. 

De geur van boekjes

Ik durf te wedden dat als je in de jaren 90 of eerder bent opgegroeid, je herinneringen hebt aan een spel dat je op de achterbank in de auto van je ouders al hebt uitgepakt. Gewoon om de disk of cartridge te bewonderen en door het boekje te bladeren. Wie herinnert zich niet die geur van boekjes? Het is dan ook niet zo gek dat mijn liefhebbershart een klein sprongetje maakt als je dan ineens zo’n game op een kleedje zag liggen. Zo’n herinnering is mij die paar euro wel waard.

©GMRimport

Door de digitalisering is die fysieke connectie verdwenen. Boekjes zijn al veel langer een uitstervend verschijnsel, maar zelfs van favoriete games als Death Stranding en Halo Infinite kan ik me nauwelijks voor de geest halen hoe het doosje eruit ziet. Ik ken hooguit de thumbnail in het menu van de console – en zelfs die wil nog weleens veranderen na een update of seizoen. Maar ach, door diezelfde digitalisering hoef ik Death Stranding of Halo Infinite dan ook niet zo snel te verwachten op de rommelmarkt.

Ik zal wel oud zijn inmiddels, maar ik vind dat toch een beetje zonde. Een stukje beleving gaat zo verloren. Ik ben heel erg blij dat mede dankzij de inspanningen van Microsoft en straks ook het nieuwe PlayStation Plus-abonnement zelfs klassiekers van meer dan twintig jaar oud gewoon toegankelijk zijn, maar het is wel wat kil en emotieloos om zulke games gewoon digitaal uit de virtuele winkel te plukken. *Klik* en de game staat op je console.

Nee, geef mij dan toch maar het door een mensenmassa heen wurmen, handjeklappen om de prijs en dan lekker naar huis. Hup, een oude console uit de kast trekken, aansluiten, en even wegdromen bij de herinneringen aan vroeger. Volgend jaar struin ik dan ook gewoon weer de rommelmarkt af, in de hoop die ene persoon te treffen die bij het uitmesten van de zolder op een doos spellen voor de Game Boy, PlayStation 1, of andere archaïsche retroconsole is gestuit.  

FuturLab heeft Powerwash Simulator 2 gisteren aangekondigd.

De game heeft hetzelfde concept als het populaire eerste deel. In het spel kunnen spelers met een hogedrukspuit allerlei objecten schoonspuiten. Dit simpele concept blijkt veel spelers een bepaalde mate van voldoening te geven. Het origineel kent dan ook meer dan zeventien miljoen spelers.

Powerwash Simulator 2 zal een nieuwe campagne bevatten, alsmede een nieuw zeepmechanisme dat het makkelijker maakt om grote gebieden snel schoon te maken. Daarbij kan geboekte progressie uit de campagne online gedeeld worden met andere spelers en is er ook splitscreen-co-op.

Powerwash Simulator 2 komt later dit jaar uit voor PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc. Eurogamer claimt daarnaast dat FuturLab een statement had gestuurd dat er ook aan een Switch 2-versie wordt gewerkt, maar de ontwikkelaar stuurde daarna nog een statement dat het bedrijf wel een Switch 2-versie wil maken, maar dat er op moment van schrijven geen concrete plannen zijn. Mogelijk heeft FuturLab te vroeg gesproken en volgt er na de Switch 2 Direct op 2 april meer duidelijkheid.

Ubisoft zou op zoek zijn naar investeerders - zoals andere bedrijven - voor een nieuw bedrijf waar de Franse uitgever zijn gamefranchises in onder gaat brengen.

Dat claimt Bloomberg te hebben vernomen. Ubisoft-aandeelhouder Tencent zou in ieder geval overwogen worden voor een minderheidsbelang in het nieuwe bedrijf. Onder de IP's die onder het nieuwe bedrijf komen te vallen, worden in ieder geval Assassin's Creed, Far Cry en Rainbow Six overwogen.

Het is overigens niet voor het eerst dat een nieuw bedrijf om Ubisoft-IP in onder te brengen wordt genoemd. Afgelopen najaar bleek al dat de aandeelhouders van Ubisoft diverse opties, waaronder verkoop, overwegen nadat de waarde van aandelen van het bedrijf daalde door het uitstel van Assassin's Creed Shadows en de tegenvallende verkoop van Star Wars Outlaws. Begin dit jaar liet CEO Yves Guillemot weten adviseurs aan te stellen om alle opties te verkennen.

Kort daarna kwam via Bloomberg naar buiten dat de grootste aandeelhouders van Ubisoft - de Guillemot-familie en Tencent - gesprekken zouden houden over de mogelijkheid om een nieuw privébedrijf op te richten in verband met de dalende waarde van het huidige bedrijf. Een aantal van de belangrijkste franchises van Ubisoft zouden worden overgezet naar dit bedrijf en vervolgens gelicenseerd worden aan het bestaande Ubisoft, en andere IP's zouden mogelijk worden verkocht.

Voor het bovengenoemde plan zou Ubisoft nu dus externe investeerders zoeken. Daarbij kwam eerder deze week naar buiten dat het bedrijf mogelijk ook minder waardevolle IP's probeert te verkopen aan andere bedrijven zoals EA en Microsoft. Dit claimde een aandeelhouder van Ubisoft.