Een paar jaar geleden stond er een postbode bij mij voor de deur met een pakketje van een gamewinkel in zijn handen. Met een grote glimlach overhandigde hij mij het pakketje en zei hij dat ik mijn broer er veel plezier mee moest wensen. Ik nam het pakje aan en gaf aarzelend aan dat het voor mij bedoeld is. De postbode keek mij vol verbazing aan, verbeterde zich, wenste mij er veel plezier mee en liep weer weg.

Niet alleen heb ik geen broer die ooit gamer had kunnen zijn, de rest van de familie die ik wél heb houdt niet eens van videogames. Ik ben de enige gamer in mijn familie. Al sinds ik een kleuter ben, ben ik verknocht aan videogames en ik kan er nog steeds geen genoeg van krijgen.

Het ontstaan van een stereotype

Toch krijgen vrouwen nog vaak vreemde blikken wanneer ze over hun hobby praten. Dat komt omdat er nog steeds het stereotype heerst dat gamen een ‘mannending’ is. Dit komt met name door de marketing die vooral in de jaren negentig werd toegepast. Het kwam toen zo’n beetje neer op ‘voor mannen, door mannen’.

Tracey Lien legt het ontstaan van gamemarketing uit in haar artikel No Girls allowed. In dat artikel spreekt Lien met mensen die betrokken waren bij de marketing van games in de jaren 70, 80 en 90. In No Girls Allowed wordt duidelijk dat in de jaren 70 en 80, de begindagen van videogames, er nog niet echt werd nagedacht over specifieke doelgroepen van de games die ontwikkeld werden. Spellenmakers deden wat ze leuk vonden en brachten het uit, voor iedereen die er interesse in had. In de reclames van spellen waren toen ook nog vrouwen en meisjes te zien.

©GMRimport

Dit veranderde in 1983 met de videogamerecessie. Rond die tijd werd de markt overspoeld met slechte, afgeraffelde games, waardoor mensen hun interesse in games verloren. Nintendo was één van de bedrijven die de game-industrie uit het slop trokken met de release van diens Nintendo Entertainment System. In diezelfde periode begon ook de gerichte marketing op een mannelijk publiek. Met de videogamecrash nog vers in het achterhoofd, wilde Nintendo weten wie hun games eigenlijk speelden en besloten ze dat te gaan onderzoeken via onder andere toernooien en de lancering van het magazine Nintendo Power. Uit dat onderzoek kwam één ding naar voren: jongens en mannen speelden meer videogames dan vrouwen. Na dat onderzoek begonnen Nintendo en andere bedrijven met specifieke reclames gericht op mannen en jongens.

De marketing bleef een lange tijd op (jonge) mannen gericht, tot de Nintendo DS en Wii uitkwamen in 2005 en 2006. Toen kwamen er weer vrouwen en meisjes in de reclames voor. Wel was het zo dat de vrouwen in de reclames vooral op de achtergrond te zien waren. Het zusje, moeder en oma die meespelen op de console of het klasgenootje die achter de jongens Nintendogs zit te spelen. Pas in de laatste jaren proberen uitgevers en ontwikkelaars ook vrouwen weer in voorgrond van de marketing te betrekken. Is dit erg? Ja en nee. Aan de ene kant is het een feit dat jongens vroeger over het algemeen meer interesse hadden in games dan meisjes, dus het was niet meer dan logisch dat gamebedrijven daar hun marketing op richtten. Aan de andere kant heeft dit voor een stereotype gezorgd waar vrouwelijke gamers nog steeds last van ondervinden.

Nog altijd onzichtbaar

De marketing van games en diens doelgroepen zijn enorm verbreed in de afgelopen jaren. Toch krijgen vrouwen met name in de online gaming gemeenschap krijgen nog te maken met een groep die ze er het liefst niet bij willen hebben. Een kleine groep mannelijke gamers doet er alles aan om vrouwen en andere minderheidsgroepen buiten te sluiten. Deze groep wordt ook wel de Toxic Gaming Community genoemd. Dit is een term die aan een groep gamers is gegeven die alle verandering in de gaming community willen voorkomen. Deze groep heeft het gevoel dat vrouwen (en bepaalde minderheidsgroepen) hun gemeenschap willen binnendringen en veranderen.

Deze groep is vooral in de online gaming-gemeenschap te zien. Een goed voorbeeld hiervan is de streamer Cupcake. Zij kreeg in een stream te maken met mannelijke gamers die haar uitscholden tijdens een potje Overwatch. Toen ze de opmerking maakte dat zij al het werk moest doen, kreeg ze van haar teamgenoten te horen dat ze haar bek dicht moest houden en dat ze maar achter het aanrecht moest gaan staan om boterhammen te maken in plaats van te gamen.

Deze streamer is niet de enige die met dit soort opmerkingen te maken krijgt. Zelf ben ik geen fan van online games, maar in mijn omgeving hoor ik nog altijd regelmatig verhalen van vrouwen die dit soort opmerkingen naar hun hoofd geslingerd krijgen terwijl ze online aan het gamen zijn. Ook YouTuber en streamer Spawntaneous beaamt dit in haar serie

: “Mensen geloven mij niet wanneer ik vertel dat ik de nodige shit te horen krijg in Rainbow Six Siege omdat ik een vrouw ben. Soms is het grappig, maar meestal is het goor.”

Sommige vrouwen besluiten stil te blijven tijdens een potje om dit soort reacties te ontwijken of zelfs online games in het algemeen ontwijken. Vrouwen die wel wat van zich laten horen, krijgen vaak de schuld wanneer het potje slecht gaat. Het tegenovergestelde kan ook: uitgelachen worden wanneer iemand wordt ingemaakt, omdat het andere team een vrouwelijke speler heeft.

Geen echte gamer?

Uit een recent onderzoek van Newzoo blijkt dat op dit moment bijna de helft van alle gamers vrouw zijn. De ‘toxic gamers’ hebben daar echter ook al een antwoord op: vrouwen zouden geen échte gamers zijn. Toen ik op de middelbare school zat en een groep jongens aan het praten was over games, besloot ik mij ook in het gesprek te mengen. Toen de jongens aan mij vroegen wat voor games ik speelde en ik als antwoord Nintendo-games gaf, kreeg ik een hele tirade over mij heen. “Ja, jij speelt zeker alleen maar Just Dance en denkt meteen dat je een gamer bent!” Of een andere variatie met een Mario-game of Candy Crush erin verwerkt.

Toen ik deze opmerking hoorde, besloot ik mij terug te trekken, want ik wist dat ik toch niet serieus genomen zou worden in het gesprek, maar waarom werd dit altijd tegen mij gezegd en niet tegen mannelijke Nintendo-gamers? Vrouwen hebben net als mannen verschillende smaken in games. Het is sowieso raar dat er ook rond een aantal games.

Nog een lange weg te gaan

Gamen is echt niet meer een typisch mannending te noemen. Vrouwen vormen bijna de helft van alle gamers en worden ook steeds meer bij de marketing betrokken in vergelijking met de jaren negentig en begin 2000. Toch is er nog een lange weg te gaan voordat vrouwen volledig geaccepteerd worden in de gamegemeenschap. Vooral binnen de toxic gaming community doet men er alles aan om vrouwen en andere minderheidsgroepen buiten te sluiten. Hopelijk gaat die groep ooit inzien dat de strijd die ze voeren eigenlijk om niets gaat, want uiteindelijk willen al gamers hetzelfde: goede games spelen.

Op 3 april verschijnt het eerste seizoen van de animatieserie gebaseerd op Devil May Cry op Netflix.

De serie werd al in 2018 aangekondigd en het was ook al bekend dat het eerste seizoen in april zou volgen, maar nu is er een precieze releasedatum bekend. Ook is er een nieuwe trailer uitgebracht die hieronder kan worden bekeken.

De serie wordt ontwikkeld door de producent van de geanimeerde Castlevania-reeks, Adi Shankar. In de nieuwe trailer wordt de intro van de serie getoond en is ondertussen een nummer van Limp Bizkit te horen. Veel details over het verhaal zijn er niet. Hier zijn beelden van de serie zelf te zien.

In navolging van de herstructurering van Bioware zijn er "enkele tientallen" ontslagen bij de ontwikkelaar, en vrezen werknemers dat er meer ontslagen volgen.

Eerder deze week kondigde Bioware aan dat er een herstructurering van de ontwikkelaar plaatsvindt nu Dragon Age: The Veilguard uit is en er alleen een kernteam aan Mass Effect 5 werkt. Daarbij zijn meerdere Bioware-werknemers op andere plekken binnen Electronic Arts aan de slag gegaan. Toen bleek ook al dat een klein aantal leden van het Dragon Age-team was ontslagen.

Insider Gaming meldt nu dat het om "Minstens enkele tientallen ontslagen" gaat, en dat Bioware-werknemers bezorgd zijn dat er meerdere ontslagen volgen. Volgens de website staan de ontslagen los van hoe ervaren de werknemers in kwestie waren. Hoofdschrijver Trick Weekes en narrative editor Ryan Cormier vallen in ieder geval onder de ontslagen werknemers.

Een van de huidige werknemers van de studio meldt aan Insider Gaming dat hij "verwacht dat er meer ontslagen volgen." Ook een andere werknemer meldt dat "het voelt alsof we wachten op nog een ontslaggolf".

Veel details over de nieuwe Mass Effect zijn er nog niet - er is zelfs nog geen officiële naam bekend. Eind 2023 werd er wel een korte teaser uitgebracht, waarin een personage is te zien met een outfit met het N7-logo erop. Het jaar daarvoor werd er ook al een teaser getoond met daarin een Mass Relay onder constructie. Er gaan daarnaast geruchten dat Commander Shepard uit de oorspronkelijke trilogie terugkeert. Uitgever EA gaf daarnaast aan dat Dragon Age: The Veilguard beneden verwachtingen heeft gepresteerd.