In deze tweewekelijkse rubriek gaat Gamer.nl dieper in op virtual reality, de beste games, de controverses en vooral waarom het je zou moeten interesseren. In deze aflevering van Vr Vrijdag: speculeren over de Oculus Quest 2.

Basis

Eerst de standaard dingen. Nieuwe technologie is doorgaans lichter, krachtiger en komt met een betere batterij. Dat is in elk geval wat we van smartphones gewend zijn, en technisch gesproken lijkt de Quest best veel op een smartphone. Beiden maken gebruik van mobiele chipsets, gyroscopen, (o)led-schermen, camera’s en batterijen. Dat de nieuwe Quest meer processorkracht en meer geheugen heeft, lijkt dan ook een inkoppertje. Maar hoevéél meer is de vraag. Hopelijk is het genoeg om games en applicaties mooier en groter te maken.

Gezien het pad dat Oculus inmiddels is ingeslagen, verwacht ik eigenlijk vooral een marginale verbetering in de visuele prestaties en vooral betere prestaties in interface, multitasking en ander gebruikersgemak. Het uiteindelijke doel voor Facebook en Oculus is namelijk dat vr een nieuw computerplatform is, waar je ook echt productieve en nuttige dingen in kan doen. Daar valt nog een boel te winnen en te leren.

©GMRimport

Link

Daar komt bij dat de volgende Quest haast zeker weer een hybride headset wordt, die je zowel stand-alone kan gebruiken, als verbonden met een pc. Waar dat in de huidige Quest nog een hack is, en je met een USB 2.0-kabel de verbinding legt, lijkt het voor de hand liggend dat de volgende versie een volwaardige HDMI-uitgang heeft. Zo hoeft het beeld niet meer gecomprimeerd te worden en hoeft de bandbreedte voor ruimtelijke informatie (waar is de gebruiker in de ruimte en waar zijn de controllers?) niet meer door dezelfde kabel.

De vraag bij een volledig hybride Quest is wat we nog met een volledige pc-only headset aan moeten. Is dit dan het einde van de Rift S en aanverwante apparaten? Op de laatste Oculus Connect werd nog gesproken over een heuse pc-headset met allerlei verrukkelijke features zoals dynamische focus, een groter blikveld en foveated rendering. Al die tech zal vermoedelijk op de lange baan worden geschoven als Oculus alleen inzet op hybride, omdat dergelijke functionaliteit voor mobiele applicaties waarschijnlijk te veel processorkracht en stroom vraagt, en dan door een groot deel van de gebruikers niet benut wordt. De Quest is immers eerst en vooral een apparaat waar je geen pc bij nodig hebt. En dat betekent ook dat de echte volgende generatie vr nog steeds ver weg lijkt.

Een boel verbetering kunnen we wel verwachten in het draagcomfort van de Quest 2. Hoewel de huidige versie zeker niet vervelend is om te dragen, is het ding erg zwaar aan de voorkant. Logisch, want daar zit nu eenmaal meer hardware (en een batterij) dan in een Rift S. Het nadeel is dat het ding dus na een tijdje dragen veel minder prettig aanvoelt dan een Rift S. Zeker als het volledig hybride gebruik (dus via Link met pc) een belangrijker onderdeel van de features wordt, moet de Quest 2 echt prettiger zijn om te dragen. Een voor de hand liggende oplossing is om een deel van de hardware in de hoofdband te verwerken, zodat dit als tegenwicht werkt. Het apparaat hoeft namelijk niet eens veel lichter te zijn. Zo lang het ding maar evenveel gewicht aan de voorkant heeft als de achterkant, merk je veel minder dat je hem op hebt.

©GMRimport

Nieuw

Maar gaat de Quest 2 dan helemaal niets nieuws doen? Er zijn een aantal aanwijzingen te vinden in de huidige Quest die een idee geven van wat we kunnen verwachten. Om te beginnen is er de hand-tracking. Dit werd via een software-update aan de Quest toegevoegd en geeft je de mogelijkheid om voorwerpen en menu’s te manipuleren met je eigen handen zonder dat je een controller nodig hebt. Dit kan dankzij de sensors op de headset die je handen en vingers verbazend goed kunnen volgen in de ruimte, zolang je je handen maar binnen het zicht houdt. De huidige implementatie lijkt vooral een vingeroefening om te zien hoe en of het werkt. Een proof of concept dus. Voor de nieuwe generatie moet hand-tracking een core-feature worden die ook in veel meer applicaties wordt ondersteund.

©GMRimport

AR-proeftuin

Verwant daaraan zou de Quest 2 gedeeltelijk als augmented reality bril kunnen werken. Dit klinkt misschien spectaculairder dan het uiteindelijk is. Nu al heeft de Quest een pass-through modus, wat wil zeggen dat je even in de echte omgeving kan kijken via de ingebouwde sensors. Zo kun je de veilige speelruimte afbakenen, of even checken of er geen huisdieren in de weg lopen. Dat beeld is nu nog in zwartwit en lage resolutie.

De volgende Quest is een ideale proeftuin voor Oculus om meer ervaring op te doen met ‘echte’ ar, wat hen helpt bij het ontwikkelen van een volwaardige ar-bril. Het bedrijf heeft in het verleden al duidelijk gemaakt hier aan te werken. Dat betekent niet dat je de Quest 2 op straat gaat dragen om ar-navigatie te gebruiken. Maar het zou wel stappen kunnen nemen in de richting van dat nieuwe computerplatform.

Quest 2-ar moet je dan mogelijk ook zien zoals de hand-tracking in de huidige Quest: een manier om flink te experimenteren. Dat wil overigens niet zeggen dat het een gimmick is. Stel je voor dat je de Quest 2 opzet en je gewone omgeving ziet, en daar een aantal virtuele beeldschermen in projecteert. Je ziet zo je handen en je bluetoothtoetsenbord, maar je hebt opeens meerdere monitoren voor je zweven waar je mee kan werken. Natuurlijk is dat voor langere tijd niet comfortabel (we moeten wachten op echte ar-brillen voordat dit beeldschermen écht kan vervangen), maar als manier om even wat complexe taken te doen, is dit natuurlijk een goed idee. Bovendien helpt dit ontwikkelaars om nu al te zoeken naar functionele ar-applicaties en interfaces die we over een jaar of vijf à tien in ‘echte’ ar-brillen kunnen gebruiken.

©GMRimport

Conclusie

Dat er een nieuwe Quest aankomt is een gegeven. De vraag blijft wat dit betekent voor pure pc-vr en of dit hybride pad uiteindelijk de lang gedroomde mainstreamdoorbraak kan betekenen. Veel hangt af van de prijs, die toch echt eindelijk eens onder de 400 euro moet komen. Om nog maar te zwijgen over een nog overtuigender en groter software-aanbod. En stiekem blijf ik hopen op tóch weer een nieuwe pure pc-headset. Hopelijk horen we daar snel meer over.

Meer Vr Vrijdag:

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.