Het is duidelijk dat dit nieuwe deel in de The Dark Pictures Anthology-reeks geïnspireerd is door de film Aliens. Het volgt het stramien zeer nauw: duistere gangen, militairen die niet weten waar ze in verzeild zijn geraakt en de nodige onderlinge spanningen tussen de verschillende persoonlijkheden.

Het eerste uur van de game, die we in deze hands-on van de pc-versie konden spelen, neemt je mee de diepte in. Een fragmentarisch en wat onduidelijk introfilmpje toont militairen die in 2003 op zoek zijn naar massavernietigingswapens in Irak. Niet lang daarna volg je twee soldaten die bij een beschieting en een explosie door de grond zakken en in een eeuwenoude tempel terecht komen. Vanaf dat moment begint het werkelijke spel.

Wie de eerdere delen van de Dark Pictures Anthology kent, voelt zich meteen thuis. Dit spel draait opnieuw vooral om het acteerwerk en de keuzes die je maakt in het verhaal. Hoewel je soldaten bestuurt met getrokken wapens en het eruit ziet alsof je elk moment in een vuurgevecht kan belanden, is dit absoluut geen actiegame. Het rondlopen met automatische geweren heeft meestal vooral een cosmetische functie: dit zijn soldaten die op scherp staan in een dreigende situatie. Tijdens de eerste momenten van het spel is er ook weinig om op te schieten, al zitten er meteen een paar schrikmomenten in de game. Dit is je eerste kennismaking met de vreemde wezens die tussen de gangen rondrennen

©GMRimport

Suspense

Die wezens (of wat het ook zijn) bewegen zich voort zoals de Xenomorph uit de film Aliens: snel, ongrijpbaar en beestachtig. Ze maken klikgeluiden die doen denken aan echolocatie en het is dus meteen duidelijk voor de speler wanneer de engerds ergens in de buurt zouden kunnen zitten. Dat je ze wel hoort, maar niet ziet, is natuurlijk onderdeel van de suspense.

Het grote verschil met eerdere delen uit de reeks is de ‘vrije besturing’ van de personages. Dit staat tussen aanhalingstekens, omdat het met die beloofde vrijheid wel meevalt. Ja, de camera hangt nu achter het personage dat je op dat moment bestuurt, in plaats van op een gefixeerde plek in de locatie, maar het voelt nog steeds heel sterk alsof je door een reeks taferelen wordt geloodst waar je zelf weinig keuze in hebt. Ook moet gezegd worden dat de besturing zeker in het begin wat onnauwkeurig aanvoelt. Het is even wennen maar blijkt even later niet echt een probleem te vormen. Want als er al actiemomenten zijn, dan draaien die om de bekende quick-time events, waar je op het juiste moment de juiste knop in moet drukken om bijvoorbeeld tijdens het rennen over een obstakel te springen, of om op tijd je wapen van de grond te graaien.

Keuzes, keuzes...

Ook terug van weggeweest zijn de dialoogopties die niet alleen het verloop van het gesprek bepalen maar ook het karakter van de verschillende personages. In de korte demo was het niet eenvoudig om daarin al grote verschillen te zien, maar het wordt allemaal wel keurig bijgehouden. Je ziet ook na een dialoogoptie wat het effect was op het personage dat je bestuurt: is hij nu doortastend of juist voorzichtig? Moedig of laf?

Het is bekend terrein voor spelers van de reeks, en ook de reden dat je deze games wel (of niet) leuk vindt. Ook House of Ashes is vooral een interactieve speelfilm waarbij het gaat om de relatie met je personages en de poging om ze al dan niet veilig door het verhaal te loodsen.

Wat vooral uit de hands-on blijkt, is dat de setting erg goed gekozen is. Nee, ook deze Soemerische tempel verdient geen originaliteitsprijs, net als het spookschip van Man of Medan en het dorpje uit Little Hope voor horrorfans uiteraard bekend terrein was. Maar de setting is op dit moment in elk geval al een stuk spannender dan de vorige games, wellicht omdat onderaardse tempels van zichzelf al wat meer tot de verbeelding spreken dan een slaperige nederzetting ergens in het midden van nergens.

©GMRimport

Makkelijk

Het feit dat je zo makkelijk wordt meegenomen in het verhaal, komt omdat de personages weer uitermate goed geschreven zijn voor een videogame. Het acteerwerk en de animaties zijn zeer solide, waardoor wat er op het scherm gebeurt weldegelijk impact op je maakt. Het enige wat nu rest is de hele tempel kunnen verkennen om te ontdekken wat er nu eigenlijk echt allemaal aan de hand is. En vooral om te zien hoe de relatie tussen de Amerikanen en de Irakese soldaat zich ontwikkelt. Er is voldoende stof voor interessant drama, maar ook voldoende gelegenheid voor de schrijvers om zich te vergalopperen. Een uur is te kort om daar nu al wat over te zeggen, maar genoeg om meer te willen zien.

The Dark Pictures Anthology: House of Ashes verschijnt op 22 oktober op pc, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en Xbox One.

Ubisoft heeft zonder een aankondiging te maken een nieuwe NFT-game genaamd Captain Laserhawk: The G.A.M.E. uitgebracht.

De top-down multiplayershooter voor pc is gebaseerd op de geanimeerde Captain Laserhawk-serie op Netflix, dat weer gebaseerd is op een personage uit een Far Cry-uitbreiding. Een opvallende eigenschap van het spel is dat Rayman er in voorkomt als aankondiger.

Captain Laserhawk: The G.A.M.E. gebruikt blockchaintechnology. De game, die alleen nog maar via early access beschikbaar is, vereist dat spelers een Citizen ID Card hebben ter waarde van enkele tientallen euro's (dat met een cryptowallet aangeschaft moet worden). Deze kaart kan worden aangepast gedurende de game en kan ook weer als NFT worden doorverkocht. Een trailer kan hier worden bekeken.

Het is niet voor niets dat Ubisoft in alle stilte een NFT-game uitbrengt: in oktober bracht de uitgever Champions Tactics: Grimoria Chronicles uit. Daarvoor experimenteerde het bedrijf ook al met NFT's en blockchaintechnologie. Zo bracht het in 2021 Quartz uit, een platform waarmee NFT's aan verschillende Ubisoft-games konden worden toegevoegd. Tom Clancy's Ghost Recon Breakpoint was het eerste spel van het bedrijf dat NFT's aanbood. Dit leverde hevige kritiek van gamers op, en nadat er blijkbaar maar vijftien NFT's waren verkocht werd het stil rondom het project. Nicolas Pouard, vicepresident van Strategic Innovations Lab bij Ubisoft, claimde kort daarna dat "consumenten NFT's nog niet snappen".

Geïnteresseerden kunnen nu een Skibidi Toilet-bundel aanschaffen in de Fortnite-winkel.

Voor 2900 V-Bucks ontvangen mensen een Plungerman-outfit met Skibidi Toilet-back bling, alsmede een ontstopper die dient als pikhouweel. Eerder lekte het feit dat deze content naar Fortnite zou komen al uit.

Skibidi Toilet is een geanimeerde webserie gemaakt door Alexey Gerasimov. De serie, die bekendstaat om zijn absurde humor, is gemaakt via Garry's Mod en gebruikt dus assets uit Half-Life 2 en Counter-Strike. Overigens heeft Garry Newman, de maker van Garry's Mod, zijn desinteresse in de Fortnite-cross-over uitgesproken via social media.

Onlangs bleek al dat Mariah Carey wordt ontdooid in Fortnite. Langzaam maar zeker is het dan ook gemakkelijker om op te noemen welke personages en persoonlijkheden niét in Fortnite zitten.