Sinds eind mei is een remaster van de openwereldgame Saints Row: The Third beschikbaar. In de negen jaar sinds de uitgave van het origineel heeft de game niets qua puur spelplezier ingeboet. Sterker nog: in deze serieuze tijden is het meer welkom dan ooit.

We hebben besloten Saints Row: The Third Remastered niet te recenseren op Gamer.nl. Je kunt de recensie van het origineel hier lezen. De remaster is gewoon dezelfde game – inclusief alle dlc – in een mooier jasje. De graphics en animaties zijn flink opgepoetst, de game ondersteunt nu HDR en het is drukker op de virtuele straten van Steelport, maar verder zijn er geen verschillen. Toch valt het negen jaar na release op hoe onbeschaamd dit spel inzet op puur plezier zonder pretenties.

©GMRimport

Zoveel variatie

In feite is de gehele game een aaneenschakeling van bizarre gameplaymomenten. In de eerste paar uur spring je al uit vliegtuigen, schiet je bijen op concertgangers af en vlieg je door de lucht op een gestolen bankkluis. Niet alleen de introductie van het spel is zo over de top; Saints Row: The Third houdt dat eigenlijk alle pakweg 47 hoofdmissies vol.

Ufo’s neerschieten tijdens de opnames van een film, zélf in een ufo plaatsnemen en door het luchtruim suizen, superkrachten krijgen en met de snelheid van een auto over de snelweg rennen, met een bike over een virtuele, Tron-achtige racebaan scheuren, met een gigantische bal wagens pletten: het is een kleine greep uit de grote variatie aan bezigheden in deze game.

Contrast

Dat dit alles aan elkaar geregen wordt door een flinterdun plot waarin je tegen een rivaliserende bende genaamd Syndicate strijdt om zo de baas in Steelport te blijven, maakt dan eigenlijk niets uit. Het is ergens zelfs fijn dat de plot – ondanks inleidende en afsluitende filmpjes tijdens elke missie – van ondergeschikt belang is. Saints Row: The Third contrasteert behoorlijk met de meeste andere games die tegenwoordig uitkomen.

Games zijn tegenwoordig namelijk erg Serieus, met een hoofdletter S. Haast elke grote release moet een gewichtig plot hebben met sterk uitgewerkte hoofdpersonages. In de meest recente God of War blijkt de normaal zo brute Kratos een zorgzame ziel te hebben, in het aankomende The Last of Us: Part 2 zien we het ooit zo onschuldige meisje Ellie veranderen in een uit noodzaak geboren moordmachine en de ontwikkeling van Arthur Morgan in Red Dead Redemption 2 roept bij tijden de nodige traantjes op.

©GMRimport

Vederlicht

Dat is geen kritiek op bovengenoemde games. Integendeel: het is geweldig dat games tegenwoordig op momenten haast niet meer onderdoen voor films op het gebied van plot en karakterontwikkeling. Maar soms wil je even iets lichts tussen al dat zwaars. Even die met psychologische defecten gevulde dozen naast je neerzetten en zweven op een vederlicht spel waarin pure fun voorop staat. Het heeft vast iets te maken met hoe steeds meer games peperdure producties zijn die alles uit de kast moeten trekken om die kosten weer terug te verdienen. Deze AAA-games moeten dan ook de uitstraling van een relatief diepgaande film hebben. Er is minder ruimte voor de AA-games, de spellen die met een kleiner budget zijn gemaakt en ‘gewoon leuke gameplay’ bieden.

Saints Row: The Third Remastered valt overduidelijk in die laatste categorie, en dat is een welkome afwisseling in deze tijd. We hebben het dan niet over de flauwe humor: de seksueel getinte ‘grapjes’ veroorzaken bij iedereen die zijn pubertijd al is ontgroeid eerder rollende ogen dan een rollende lach. Nee, het komt puur neer op de simpele, doch gevarieerde gameplay die ons in één klap transporteert naar verloren tijden. Naar tijden waarin Grand Theft Auto 3 net uit was en de gangsterplot ons aan onze reet roestte; we speelden het spel urenlang om maar wat rond te scheuren door de stad en onschuldige voorbijgangers aan onze bumper te laten kleven.

Saints Row: The Third Remastered brengt ons terug naar een tijd waarin openwereldgames in dienst stonden van de speler. Hoe geven we gamers de tools om in een open stad zoveel mogelijk plezier te trappen? Binnen die kaders mag je Saints Row best een klein meesterwerkje noemen.

Saints Row: The Third Remastered is nu beschikbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One.

Drinkbox Studios, de ontwikkelaar van de Guacamelee-spellen, zal in 2025 zijn nieuwe game aankondigen.

Dat heeft de ontwikkelaar laten weten op social media. Details over de nieuwe game werden niet gegeven, maar zullen dus wel in 2025 volgen.

Drinkbox Studios is vooral bekend van de twee Guacamelee-games, metroidvania's met een focus op platformgameplay. Het meest recente wapenfeit van de studio is echter het in 2022 verschenen Nobody Saves the World.

In Nobody Saves the World stappen spelers in de schoenen van Nobody, een personage dat ruim vijftien verschillende gedaanten kan aannemen. Elke gedaante beschikt over een unieke vaardigheid, die spelers moeten combineren om puzzels op te lossen en quests te voltooien.

Een insider claimt dat de spellen Call of Duty: World at War en Singularity in de loop van 2025 naar Xbox Game Pass komen.

Sinds Activision Blizzard onderdeel uitmaakt van Microsoft zijn er diverse games van de uitgever op Game Pass verschenen, waaronder Crash Bandicoot N. Sane Trilogy, Diablo 4, Call of Duty: Modern Warfare 3 en Spyro Reignited Trilogy. Ook is op release meteen Call of Duty: Black Ops 6 op Game Pass geplaatst. Het is echter duidelijk dat de oude games van Activision Blizzard verspreid worden uitgebracht op de abonnementsdienst.

Volgens insider eXtas1s kunnen Game Pass-abonnees volgend jaar in ieder geval Treyarchs Call of Duty: World at War en Raven Softwares Singularity verwachten. Beide games zouden rond mei 2025 aan de dienst worden toegevoegd. Tot slot meldt de insider dat mensen in maart ook een andere Call of Duty-game op Game Pass kunnen verwachten, maar wordt geen titel genoemd. Officieel is op moment van schrijven nog niets officieel bevestigd.