Heb jij ook zo’n hekel aan politiek in games? Aan dat een mening je opgedrongen wordt? En bepaalde onderwerpen door je strot worden geduwd? Nou, dan moet je Road 96 waarschijnlijk niet spelen. Misschien kun je die tijd gebruiken om na te denken over wat politiek nou eigenlijk is. Politiek in games is onvermijdelijk. Het is er altijd al geweest, maar het valt pas op zodra je het er niet mee eens bent.

Road 96 draait vrijwel geheel om het effect van politiek, in het bijzonder de keuzes van politici en de invloed daarvan op het dagelijks leven. Hoe jij met die keuzes omgaat, bepaal je zelf. Aan de hand van, ironisch genoeg, keuzes.

Simpel maar doeltreffend

In de game speel je een tiener die de grens van het fictieve land Petria moet bereiken, vluchtend voor het regime van een corrupte president. Telkens wanneer je de grens bereikt (of onderweg strandt), begint je opnieuw, maar dan met een andere tiener. Je zou Road 96 kunnen zien als een roguelike, aangezien iedere run (lees: reis naar de grens) weer anders is.

©GMRimport

Je bent niet daadwerkelijk fysiek bezig om te reizen naar de grens. Eigenlijk bepaal je alleen hoe je naar de grens gaat. Met de taxi, lopend of liftend, bijvoorbeeld. Nadat je zo’n keuze hebt gemaakt, zie je hoeveel afstand je hebt afgelegd en schotelt de game je weer een stukje verhaal voor. Een reis naar de grens bestaat zo uit korte scènes die ieder worden opgehangen aan een handjevol markante figuren.

Zij zijn simpel maar doeltreffend geschreven, waarbij je meestal wel kunt raden of ze in kamp ‘goed’ of ‘slecht’ horen. Zo is er een agent wiens zoon bij het verzet is betrokken. Die zoon is dan weer een intelligente hacker die tegelijkertijd een game probeert te ontwikkelen. En dan is er nog een alleenstaande trucker die het verzet helpt, maar verliefd is op de agent en de zoon daarvan probeert te weerhouden van domme keuzes.

Keuzes, keuzes

Hoe dat allemaal samenkomt, is aan jou. Je kunt weliswaar geen totale klootzak uithangen - het is geen Bioware-titel - maar dan nog is er veel ruimte om invloed uit te oefenen zonder dat het verhaal daar in logica onder lijdt. Er zijn tijdens iedere run meerdere scenes waarin je een knoop moet doorhakken die later in de game van invloed blijkt. Soms zijn dat kleine dingetjes, zoals het stelen van een autosleutel waardoor je later je route kunt vervolgen met een wagen, of juist grote twists, zoals het (nood)lot van belangrijke personages.

©GMRimport

Het is best knap hoe je totaal niet de indruk krijgt dat zulke scènes in een willekeurige volgorde zijn geplaatst. Het verhaal voelt nooit ‘gegenereerd’ aan. Zelfs niet richting het einde van de game. Dat komt ook omdat de scenes natuurlijk al geschreven zijn. De game hoeft ze enkel in een volgorde te plaatsen die op dat moment logisch is. De makers spreken over een ‘crazy procedurally generated road trip’, maar écht gegenereerd worden de scenes natuurlijk niet.

Serieus verhaal, luchtig gebracht

Een ander gevolg van die ‘gegenereerde’ opzet is dat je tijdens nieuwe roadtrips steeds dezelfde mensen ontmoet. Bovendien weet je dingen die je personage op dat moment eigenlijk helemaal niet weten kan. Daar komt het spel gelukkig prima mee weg. Hoewel het een vrij serieus verhaal vertelt, wordt alles met humor en een kwinkslag gebracht. Je beleeft echt de raarste avonturen met de bonte cast van Road 96, van deelnemen aan spelshows tot hallucinerende danssessies met een weinig ethische verslaggever.

Zulke momenten zijn geinig en luchtig geschreven, maar soms draaft de game wel wat door. Karaktereigenschappen worden dusdanig opgeblazen dat het voelt alsof sommige personages uit een kinderboek gestapt zijn. Neem de relatie tussen een verslaggever en de corrupte president. De game suggereert dat de verslaggever de nieuwsgaring doet voor het hele land, en directe lijntjes met de president heeft. Dat is moeilijk serieus te nemen.

©GMRimport

Maar of dat nou heel erg uitmaakt? Road 96 is immers een aaneenrijging van bizarre situaties en heeft genoeg persoonlijke momenten, die mede dankzij de prachtige en veelzijdige soundtrack echt wel binnenkomen. Van de simplistische gameplay en geforceerde minigames moet Road 96 het niet hebben, maar als doldwaze reis weet Road 96 steeds te verrassen. Dit unieke verhalende roguelike-concept verdient het dan ook om verder verkend te worden.

Road 96 is gerecenseerd op de pc. De game komt ook uit op de Nintendo Switch.

Sega en Ryu Ga Gotoku Studio hebben een Engelstalige versie van de onthullingstrailer van Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii gepubliceerd.

Toen de game eerder dit jaar werd aangekondigd, was de trailer alleen met Japanstalig acteerwerk te bekijken, maar in onderstaande versie van de trailer zijn dus Engelse dialogen te horen.

Daarbij blijkt dat Matthew Mercer de stem van Goro Majima inspreekt. Andere acteurs die in de game voorkomen zijn Samoa Joe (Raymond Law), Maya Tuttle (Noah Rich), Jeremy Brandt (Jason Rich), Brent Mukai (Masaru Fujita), James Kirkland (Taiga Saejima) en Debra Wilson (Queen Michele).

De nieuwe game in de Like a Dragon-reeks is een actie-adventuregame - en dus geen rpg - rondom het personage Goro Majima, die ook speelbaar was in onder andere Yakuza 0. Spelers varen over de open zee en bezoeken diverse locaties, zoals het in Infinite Wealth geïntroduceerde Hawaii, Rich Island en Madlantis.

Voor het eerst in de reeks is het daarbij mogelijk om te springen tijdens gevechten. Spelers kunnen ook tussen twee vechtstijlen wisselen: Sea Dog en Mad Dog. Laatstgenoemde is gebaseerd op Yakuza, terwijl Sea Dog spelers twee kapmessen laat gebruiken, alsmede een geweer en een kettinghaak. Er zijn ook weer diverse minigames aanwezig, waaronder 'Dragon Kart', karaoke en 'Crazy Delivery'. Er zitten ook live-action beelden in, in de vorm van Masura's Love Journey.

Like a Dragon: Pirate Yakuza verschijnt op 28 februari 2025 op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en Steam.

Het aankomende The Witcher 4 zal net als voorloper The Witcher 3: Wild Hunt de mogelijkheid bevatten om met specifieke personages relaties op te bouwen. Deze romantische opties moeten volgens ontwikkelaar CD Projekt Red erg betekenisvol worden.

Dat meldde regisseur Sebastian Kalemba in een interview met Gamespot. Over romantische opties in games: "Het maakt onderdeel uit van hoe we spellen ontwikkelen. Het maakt ook onderdeel uit van de menselijke natuur. Het is doodnormaal. Zonder dat zouden we niet het volledige verhaal kunnen vertellen."

Kalemba vervolgt: "We willen er veel tijd aan besteden en het enorm boeiend en erg betekenisvol maken. Het wordt geen romantiek alleen maar om romantiek in de game te hebben. Daar doen we niet aan bij CD Projekt Red."

In The Witcher 3 konden spelers met hoofdpersonage Geralt met een paar personages een romantische band opbouwen. Dit had vervolgens invloed op hoe bepaalde personages op Geralt reageerden. In het meest recente spel van CD Projekt Red, Cyberpunk 2077, maken romantische relaties deel uit van meerdere missies.

Het was al bekend dat CD Projekt Red aan een nieuwe The Witcher-trilogie werkt rondom een ander personage dan Geralt of Rivia, en tijdens The Game Awards eerder deze maand werd het spel onthuld. De eerste trailer, die nog geen directe gameplay toont, is gemaakt op Unreal Engine 5 en draait op een "onaangekondigde Nvidia GeForce RTX-cpu". Het was al bekend dat CD Projekt Red over zou stappen op Unreal Engine 5 voor de nieuwe The Witcher-game.

In de bijna zes minuten durende trailer is te zien hoe Ciri een dorpje aandoet waar bewoners om de zoveel tijd een mens opofferen aan een monster - in hun ogen een offer aan de goden. Ciri probeert het meisje dat uitverkoren is om opgeofferd te redden en neemt het op tegen het monster.

Een releasedatum en platforms voor The Witcher 4 zijn niet aangekondigd, maar het is te verwachten dat de game naar pc, PlayStation en Xbox komt.