Remnant: From the Ashes is bepaald geen spel dat zichzelf verkoopt. De game oogt in trailers, maar ook tijdens de eerste uurtjes spelen als de zoveelste grauwe co-op-shooter die weinig te zeggen heeft. En dan heet het spel ook nog eens ‘Remnant: From the Ashes’. Het is alsof ontwikkelaar Gunfire Games het zichzelf zo moeilijk mogelijk probeert te maken.

Ja, je kunt Remnant: From the Ashes ook in je uppie offline spelen, maar doe dat niet. Alle plezier schuilt in het samenspel met maximaal twee andere spelers via een online netwerk. Toch kent Remnant weinig echte co-op-mechanieken, zoals in bijvoorbeeld Gears of War, maar omdat de actie snel kan escaleren en sommige tegenstanders ontzettend taai zijn, wordt samenwerken al snel een tweede natuur. Ook belangrijk om te weten: als je meespeelt in de sessie van een andere speler worden alle items die je vergaart meegenomen naar je ‘eigen game’, maar boek je in dat geval geen progressie in het verhaal.

©GMRimport

Potpourri van games

Dat is geen luiheid of onkunde van de ontwikkelaar. Het heeft allemaal van doen met de unieke opzet van Remnant. Als je begint aan de hoofdverhaallijn genereert de game een missiestructuur. Omdat de game iedereen een net iets andere route naar het einde voorlegt, is het ‘meenemen van missieprogressie’ na een co-op-potje praktisch onmogelijk. Iedere playthrough is immers anders geordend. Alleen belangrijke plotpunten komen overeen. Het toffe aan die opzet is dat de game zich daardoor goed leent voor nóg een speelsessie nadat je ‘m hebt uitgespeeld. Stel dat jij en een vriend de game twee keer uitspelen, eerst bij de één en daarna bij de ander, dan hebben jullie de tweede keer waarschijnlijk andere mensen gesproken, door anders ingedeelde dungeons gelopen en andere baasgevechten gehad.

Ja ja, roguelikes doen dat al jaren. Klopt. ‘Leentjebuurspelen’ is Remnant niet vreemd. Het spel is een soort potpourri van alle populaire genres en games die we de afgelopen tien jaar langs hebben zien komen. Het zoeken van dekking doet aan Gears of War denken, het samenspel aan Destiny en de skills die je vergaart kennen we uit zo’n beetje iedere recente shooter met rpg-elementen. Normaal gesproken gaan dan de alarmbellen rinkelen, maar Remnant slaagt erin om alle genres samen te smeden tot een coherent geheel. Hoewel het overduidelijk is welke elementen uit welke games komen, zit dat het spel nooit echt in de weg. Dat komt ook omdat de meest dominante inspiratie als een soort van kapstok fungeert: alles is opgehangen aan een Dark Souls-achtige spelstructuur.

Nee, je vergaart geen souls en de repercussies voor doodgaan zijn nihil, maar er zijn kampvuurtjes, je hebt een healing-flask, er zijn eindbaasgevechten met van die mistige muren, patroonherkenning bij vijanden speelt een belangrijke rol én er is een duidelijke hub-wereld waarin je items kunt upgraden en met belangrijke personages praat. Bovendien kan de game met name tijdens eindbaasgevechten ontzettend moeilijk zijn. Voor wie Souls-games heeft gespeeld is het ritme van de gameplay-cyclus dan ook herkenbaar. Voor je het weet leg je je teamgenoten voor om ervaringspunten te grinden om sterker voor de dag te komen in bijvoorbeeld een eindbaasgevecht.

Die gevechten zijn intens en de hoogtepunten van de game. Misschien wel de grootste verrassing is dat Remnant: From the Ashes een ontzettend intuïtief actiespel is, met schietactie die echt niet voor populaire, gelijksoortige shooters onderdoet. De animaties lopen goed in elkaar over, de besturing is vloeiend, skills zijn gemakkelijk in te zetten en hoewel er niet heel veel wapens zijn, is er meer dan genoeg keuze om je speelstijl op aan te passen. De wapens hebben echt impact en voelen erg goed aan. Bovendien kun je ieder wapen voorzien van een Weapon Mod. Die speciale wapenkrachten kun je kopen bij npc’s of bemachtigen in de spelwereld. Ze zijn zeer uiteenlopend en van grote invloed op je speelstijl.

Sommige Weapon Mods laten je hulpjes oproepen, zoals zwevende plasmaschietende schedels, maar het kan evenzeer handig zijn om te kiezen voor een tijdelijke boost van je uitrusting of schade-output. Remnant geeft je echt het gevoel dat je met meer dan één speelstijl succesvol kunt zijn. Wat dat betreft lijken de wapens ook redelijk in balans. Een sluipschuttersgeweer vereist een andere speelwijze dan de granaatwerper, maar de een is niet overduidelijk beter dan de ander.

©GMRimport

Remnant is een grote verrassing

Mocht je nu denken dat Remnant simpelweg Dark Souls is met invloeden van andere games: ja en nee. Tijdens het vechten is Remnant veel vergeeflijker en de confrontaties zijn veel minder puntje-precies. Omdat je beschikt over geweren zijn er natuurlijk veel meer mogelijkheden om op afstand te blijven of de confrontatie uit de weg te gaan. Ten opzichte van zijn grootste inspiratiebron(nen) laat Remnant vooral steekjes vallen in verhaalvertelling. Remnant: From the Ashes wil het verhaal niet vertellen met details of met de omgeving, maar met dialoog. Dat moet kunnen, maar helaas is de dialoog erg matig geschreven.

Er wordt met zoveel jargon gegooid dat het verlangen om het verhaal te volgen al na een uur spelen in de prullenbak verdwijnt. Het overkoepelende verhaal (er is een kracht die de wereld bedreigt) kan dan ook niet echt boeien. In die zin leunt je drive om verder te spelen echt geheel op de gameplay. Dat is niet erg, maar wel belangrijk om te weten. Overigens zijn er wel degelijk momenten dat interactie met computergestuurde personages leuke momenten oplevert. Door met de juiste personen te praten (of juist niet), kun je bijvoorbeeld gevechten met tussenbazen of bazen in zijn geheel overslaan. Zulke momenten zijn redelijk schaars, maar als je eenmaal weet dat ze bestaan, ben je continu naar zulke buitenkansjes op zoek.

Remnant: From the Ashes is geen perfect samenraapsel van bestaande genres; daar is het verhaal te matig voor. Maar hoe de verschillende genres elkaar complimenteren is tamelijk zeldzaam. Met zoveel verschillende populaire invloeden is Remnant: From the Ashes een soort best-of-collectie van dit gamedecennium. Dat zo’n mengelmoes een van de leukste games van het jaar oplevert is misschien niet heel verrassend, maar wel dat Remnant: From the Ashes die game blijkt.

Remnant: From the Ashes is verkrijgbaar voor Xbox One, PlayStation 4 en pc. De game is getest op een PlayStation 4 Pro.

Update: Jason Schreier heeft laten weten dat de werknemers van Bend Studio en Bluepoint Games nog voordat het nieuws over de annulering van hun liveservicegames naar buiten kwam verwittigd werden.

Dat liet de journalist via social media weten. Schreier brak vorige week ook het nieuws over de annuleringen van de games. De onderstaande claim van Jeff Grubb dat werknemers het nieuws over de annuleringen via het nieuwsbericht te horen kregen, blijkt dus onjuist.

Oorspronkelijk bericht:
De werknemers van Bluepoint Games en Bend Studio zouden via de nieuwsberichten die naar buiten kwamen hebben gehoord over de annulering van de liveservicegames waar ze aan werkten.

Vorige bleek dat Sony twee onaangekondigde liveservicegames heeft geannuleerd - een van Bluepoint Games en een van Bend Studio. Een van de games was een God of War-spel.

Journalist Jeff Grubb claimde in zijn Game Mess-podcast dat de werknemers van bovengenoemde studio's niet van te voren op de hoogte waren gesteld van de annuleringen, maar dit tegelijk met gamers wereldwijd hoorden via het Bloomberg-artikel.

Grubb: "Ik heb het uitgezocht en het is waar. De twee studio's kwamen er tegelijk met iedereen achter. Dus mensen kwamen op hun werk aan en vroegen zich af wat de volgende stappen waren. Ze zullen een nieuw idee aan Sony moeten pitchen, en het landschap van wat mogelijk is, is drastisch veranderd."

In dezelfde podcast gaf Grubb ook aan dat de games deels geannuleerd zijn door het falen van Concord vorig jaar. "Dit is gebeurd vanwege Concord. Dat zou duidelijk moeten zijn, het is wat ik heb gehoord. Sony was geschokt vanwege Concord en ze gaan nu langs elke studio en herwaarderen elk project. Zeker wanneer het om een liveservicegame gaat is er veel frictie aanwezig (vanuit Sony), waardoor er minder kans is dat het uitkomt."

Electronic Arts stopt op 17 april voorgoed met de Origin-launcher. Alle gebruikers moeten dan overstappen op de bestaande EA-launcher.

De Origin-launcher voor pc werd in 2011 geïntroduceerd en konden via het programma de games van EA beheren. In 2020 bracht het bedrijf echter de vervangende EA-app uit, gevolgd door de volledige release twee jaar later.

Aangezien er alleen maar een 32-bit-versie van Origin beschikbaar is en Microsoft stopt met het ondersteunen van 32-bit-software op Windows, moet iedereen dus overstappen naar de EA-app waar wel een 64-bit-versie van beschikbaar is.

Mensen die Origin nog gebruiken kunnen volgens EA moeiteloos overstappen naar de EA-app. Nadat men is aangemeld kan men daar alle games en geboekte voortgang vinden. Mogelijk zullen echter niet alle oudere mods ondersteund worden in de EA-app.