Remnant: From the Ashes is bepaald geen spel dat zichzelf verkoopt. De game oogt in trailers, maar ook tijdens de eerste uurtjes spelen als de zoveelste grauwe co-op-shooter die weinig te zeggen heeft. En dan heet het spel ook nog eens ‘Remnant: From the Ashes’. Het is alsof ontwikkelaar Gunfire Games het zichzelf zo moeilijk mogelijk probeert te maken.

Ja, je kunt Remnant: From the Ashes ook in je uppie offline spelen, maar doe dat niet. Alle plezier schuilt in het samenspel met maximaal twee andere spelers via een online netwerk. Toch kent Remnant weinig echte co-op-mechanieken, zoals in bijvoorbeeld Gears of War, maar omdat de actie snel kan escaleren en sommige tegenstanders ontzettend taai zijn, wordt samenwerken al snel een tweede natuur. Ook belangrijk om te weten: als je meespeelt in de sessie van een andere speler worden alle items die je vergaart meegenomen naar je ‘eigen game’, maar boek je in dat geval geen progressie in het verhaal.

©GMRimport

Potpourri van games

Dat is geen luiheid of onkunde van de ontwikkelaar. Het heeft allemaal van doen met de unieke opzet van Remnant. Als je begint aan de hoofdverhaallijn genereert de game een missiestructuur. Omdat de game iedereen een net iets andere route naar het einde voorlegt, is het ‘meenemen van missieprogressie’ na een co-op-potje praktisch onmogelijk. Iedere playthrough is immers anders geordend. Alleen belangrijke plotpunten komen overeen. Het toffe aan die opzet is dat de game zich daardoor goed leent voor nóg een speelsessie nadat je ‘m hebt uitgespeeld. Stel dat jij en een vriend de game twee keer uitspelen, eerst bij de één en daarna bij de ander, dan hebben jullie de tweede keer waarschijnlijk andere mensen gesproken, door anders ingedeelde dungeons gelopen en andere baasgevechten gehad.

Ja ja, roguelikes doen dat al jaren. Klopt. ‘Leentjebuurspelen’ is Remnant niet vreemd. Het spel is een soort potpourri van alle populaire genres en games die we de afgelopen tien jaar langs hebben zien komen. Het zoeken van dekking doet aan Gears of War denken, het samenspel aan Destiny en de skills die je vergaart kennen we uit zo’n beetje iedere recente shooter met rpg-elementen. Normaal gesproken gaan dan de alarmbellen rinkelen, maar Remnant slaagt erin om alle genres samen te smeden tot een coherent geheel. Hoewel het overduidelijk is welke elementen uit welke games komen, zit dat het spel nooit echt in de weg. Dat komt ook omdat de meest dominante inspiratie als een soort van kapstok fungeert: alles is opgehangen aan een Dark Souls-achtige spelstructuur.

Nee, je vergaart geen souls en de repercussies voor doodgaan zijn nihil, maar er zijn kampvuurtjes, je hebt een healing-flask, er zijn eindbaasgevechten met van die mistige muren, patroonherkenning bij vijanden speelt een belangrijke rol én er is een duidelijke hub-wereld waarin je items kunt upgraden en met belangrijke personages praat. Bovendien kan de game met name tijdens eindbaasgevechten ontzettend moeilijk zijn. Voor wie Souls-games heeft gespeeld is het ritme van de gameplay-cyclus dan ook herkenbaar. Voor je het weet leg je je teamgenoten voor om ervaringspunten te grinden om sterker voor de dag te komen in bijvoorbeeld een eindbaasgevecht.

Die gevechten zijn intens en de hoogtepunten van de game. Misschien wel de grootste verrassing is dat Remnant: From the Ashes een ontzettend intuïtief actiespel is, met schietactie die echt niet voor populaire, gelijksoortige shooters onderdoet. De animaties lopen goed in elkaar over, de besturing is vloeiend, skills zijn gemakkelijk in te zetten en hoewel er niet heel veel wapens zijn, is er meer dan genoeg keuze om je speelstijl op aan te passen. De wapens hebben echt impact en voelen erg goed aan. Bovendien kun je ieder wapen voorzien van een Weapon Mod. Die speciale wapenkrachten kun je kopen bij npc’s of bemachtigen in de spelwereld. Ze zijn zeer uiteenlopend en van grote invloed op je speelstijl.

Sommige Weapon Mods laten je hulpjes oproepen, zoals zwevende plasmaschietende schedels, maar het kan evenzeer handig zijn om te kiezen voor een tijdelijke boost van je uitrusting of schade-output. Remnant geeft je echt het gevoel dat je met meer dan één speelstijl succesvol kunt zijn. Wat dat betreft lijken de wapens ook redelijk in balans. Een sluipschuttersgeweer vereist een andere speelwijze dan de granaatwerper, maar de een is niet overduidelijk beter dan de ander.

©GMRimport

Remnant is een grote verrassing

Mocht je nu denken dat Remnant simpelweg Dark Souls is met invloeden van andere games: ja en nee. Tijdens het vechten is Remnant veel vergeeflijker en de confrontaties zijn veel minder puntje-precies. Omdat je beschikt over geweren zijn er natuurlijk veel meer mogelijkheden om op afstand te blijven of de confrontatie uit de weg te gaan. Ten opzichte van zijn grootste inspiratiebron(nen) laat Remnant vooral steekjes vallen in verhaalvertelling. Remnant: From the Ashes wil het verhaal niet vertellen met details of met de omgeving, maar met dialoog. Dat moet kunnen, maar helaas is de dialoog erg matig geschreven.

Er wordt met zoveel jargon gegooid dat het verlangen om het verhaal te volgen al na een uur spelen in de prullenbak verdwijnt. Het overkoepelende verhaal (er is een kracht die de wereld bedreigt) kan dan ook niet echt boeien. In die zin leunt je drive om verder te spelen echt geheel op de gameplay. Dat is niet erg, maar wel belangrijk om te weten. Overigens zijn er wel degelijk momenten dat interactie met computergestuurde personages leuke momenten oplevert. Door met de juiste personen te praten (of juist niet), kun je bijvoorbeeld gevechten met tussenbazen of bazen in zijn geheel overslaan. Zulke momenten zijn redelijk schaars, maar als je eenmaal weet dat ze bestaan, ben je continu naar zulke buitenkansjes op zoek.

Remnant: From the Ashes is geen perfect samenraapsel van bestaande genres; daar is het verhaal te matig voor. Maar hoe de verschillende genres elkaar complimenteren is tamelijk zeldzaam. Met zoveel verschillende populaire invloeden is Remnant: From the Ashes een soort best-of-collectie van dit gamedecennium. Dat zo’n mengelmoes een van de leukste games van het jaar oplevert is misschien niet heel verrassend, maar wel dat Remnant: From the Ashes die game blijkt.

Remnant: From the Ashes is verkrijgbaar voor Xbox One, PlayStation 4 en pc. De game is getest op een PlayStation 4 Pro.

De Splinter Cell-film die twaalf jaar geleden werd aangekondigd, wordt niet meer gemaakt.

The Direct meldt dat producent Basil Iwanyk dat heeft verteld. "De film had geweldig kunnen worden... maar het lukte ons niet om het script en het budget naar wens te krijgen. Maar het had tof geworden. We hadden een miljoen verschillende versies bedacht, maar het had hardcore en awesome geworden. Helaas is het niet doorgegaan."

Vorig decennium werd er nog gemeld dat Edge of Tomorrow-regisseur Doug Liman de regie op zich zou nemen, en dat Tom Hardy de rol van hoofdpersonage Sam Fisher zou vertolken.

Overigens kunnen fans van de Splinter Cell-franchise wel uitkijken naar een geanimeerde serie genaamd Splinter Cell: Deathwatch. De animatieserie wordt geschreven door John Wick-bedenker Derek Kolstad. Liev Schreiber (Ray Donovan, Scream) zal hoofdpersonage Sam Fisher inspreken. De serie moet 'spoedig' op Netflix komen te staan.

Daarnaast werkt Ubisoft al geruime tijd aan een remake van de eerste Splinter Cell. Ubisoft meldde in 2021 al dat het aan een remake van de in 2002 uitgekomen stealthgame Splinter Cell werkt. Een jaar later werd gemeld dat het verhaal herschreven wordt voor een moderner publiek, maar sindsdien is het vrij stil rondom de remake. Eerder dit najaar claimde Insider Gaming te hebben gehoord dat de game nog in ontwikkeling is.

De cosmetische items die onderdeel uitmaken van de eerste battle pass van Assassin's Creed Shadows zijn online gelekt.

De content kwam via een datamine naar buiten en op Reddit geplaatst door gebruiker Throrites. Daaruit blijkt dat de eerste battle pass voor de aankomende game 'Eye in the Dark' gaat heten en twintig verschillende cosmetische 'tiers' zal bevatten.

Veel van de geüploade illustraties zijn inmiddels verdwenen uit de oorspronkelijke Reddit-post, al zijn ze (op moment van schrijven) nog wel in een topic op gameforum ResetEra te vinden. Zo zijn er outfits en zwaarden met een felblauwe kleur te zien, alsmede een roodkleurige mount die zich het beste laat omschrijven als een combinatie tussen een wolf en een draak.

Hoewel Assassin's Creed Shadows een singleplayergame is, gingen er eerder al geruchten dat de game verschillende battle passes zou krijgen. Deze battle passes - en toekomstige Assassin's Creed-games - worden allemaal via de Animus Hub gedistribueerd, een soort gamehub vergelijkbaar met Call of Duty HQ dat voorheen nog bekendstond als Assassin's Creed Infinity. Volgens Insider Gaming zijn er meer battle passes voor Shadows in de maak, waaronder 'The Last Ronin', 'The Hidden Network' en 'The Last Ronin'.

Ubisoft heeft bovenstaande content op moment van schrijven overigens nog niet officieel bevestigd, maar aangezien er illustraties zijn gelekt lijkt het op waarheid te berusten.

Assassin's Creed Shadows had eigenlijk dit najaar moeten verschijnen, maar werd eerder dit jaar uitgesteld naar 14 februari 2025. Onlangs liet Ubisoft nog weten dat de nieuwe releasedatum haalbaar is. Overigens gaan er geruchten dat het bedrijf de komende vijf jaar elk halfjaar een nieuwe 'ervaring' binnen de reeks wil uitbrengen.