Nog voordat GoldenEye 007 het shootergenre op consoles herdefinieerde, zorgde Turok: Dinosaur Hunter er al voor dat het genre floreerde op de toen pas net verschenen Nintendo 64.
Turok is gebaseerd op de gelijknamige stripreeks van Voyager Communications, inmiddels bekend onder de naam Valiant Comics. In 1994 kocht game-uitgever Acclaim het bedrijf op en maakte het diverse games van de verschillende comics van het bedrijf, waaronder Shadow Man, Armorines: Project Swarm en Turok.
De strip ging over een tijdreizende inheemse Amerikaan Tal’Set. De ‘Turok-mantel’ wordt van generatie op generatie doorgegeven en deze krijgers moeten de grens tu en onze wereld en die van de Lost World, een primitieve wereld vol met dinosauriërs en gevaarlijke slechteriken, beschermen. In Turok: Dinosaur Hunter jaagt onze held op iemand die zich de ‘Campaigner’ noemt, die deze grens wil doorbreken om – hoe kan het ook anders - een almachtige opperheer te worden.
Speelt lekker
Een goed excuus om gamers in een primitieve wereld vol met dinosauriërs en gespierde bad guys te droppen, die vervolgens met een indrukwekkend arsenaal aan wapens naar het hiernamaals geknald kunnen worden. De game werd op release geprezen om de indrukwekkende graphics, mogelijk gemaakt door de voor die tijd krachtige Nintendo 64, alsmede de solide schietactie.
Hoewel Turok qua gameplay veel gelijkeni en heeft met andere shooters uit die tijd, zoals Doom, waren critici positief over de unieke setting en preciezere besturing. Daarbij was voor veel spelers Turok de eerste ervaring met een shooter die bestuurd werd met de analoge stick van de Nintendo 64-controller, dat uiteindelijk een standaard besturingsmogelijkheid werd op zo’n beetje alle controllers die sindsdien zijn verschenen. Niet gek ook, want op de muis na biedt een analoge stick de meest precieze manier om rond te kijken in de spelwereld.
Door de mist de mist niet meer zien
In plaats van korte, rechttoe rechtaan levels, biedt Turok een aantal gigantische levels met hier en daar open gebieden om in te verdwalen. Wat daarbij opvalt is dat het nooit echt mogelijk is om ver voor je uit te kijken. Heel de spelwereld is namelijk gevuld met een dichte mist. Deze mist is om de technische limieten van de hardware te verhullen, zodat de game niet al te ver vooruit hoeft te rekenen om gebieden in de verte te tonen. Hoewel dit zelfs voor ’97 al opvallend was, draagt de mist eerder bij aan de spannende sfeer van het ronddolen in een verloren wereld. Menig gamershart ging sneller kloppen wanneer opeens een raptor of een primitieve soldaat uit de mist kwam rennen.
Een arsenaal aan origineel vormgegeven wapens maakt het plaatje af. Een standaard mes en enkele onopvallende hand- en jachtgeweren zijn toegevoegd voor het generieke schietwerk, maar later in de game krijg je een aantal krachtige wapens waarmee je pelotons aan vijanden met de grond gelijkmaakt. Vooral de Fusion Cannon en Chronoscepter vuren allesvernietigende kogels af die een schokgolf door heel het level blazen. In ’97 waren cheats overigens nog heel gebruikelijk. Met een cheat om alle wapens meteen te ontgrendelen en een oneindige hoeveelheid kogels te ontvangen konden spelers al vanaf het eerste moment alles aan gort blazen.
De wapens waren zo’n e entieel onderdeel van de game dat ontwikkelaar Iguana Entertainment in het vervolg Turok 2: Seeds of Evil nog meer nadruk legde op het originele arsenaal. Een hoogtepunt daarvan was de Cerebral Bore. Dit wapen schoot kogels af die zich op het hoofd van vijanden vestigden en vervolgens met een boor de hersenen penetreerden.
Dino’s!
Het vervolg legde overigens iets minder nadruk op dinosauriërs, maar die zijn in het origineel alom vertegenwoordigd. Niet alleen raptors maken spelers het leven zuur, ook met rakettenwerpers uitgeruste Triceratopsen en een indrukwekkend grote Tyrannosaurus Rex die als een van de eindbazen fungeert bliezen spelers toentertijd weg. Daarbij zorgde het brute geweld ervoor dat de Nintendo 64 niet alleen als console voor kids werd gezien. Al snel volgden meer shooters, waaronder Doom, Hexen en natuurlijk het immens populaire GoldenEye 007.
Mensen die in de jaren ’90 op de Nintendo 64 hebben gespeeld zullen hoogstwaarschijnlijk met weemoed terugdenken aan Turok: Dinosaur Hunter. Het is niet voor niets dat er HD-remakes uit zijn gekomen van Turok en het vervolg op Steam. Hoewel de games na release op de N64 al vrij snel naar pc kwamen, zaten die vol met bugs. De HD-remakes draaien wat dat betreft een stuk beter en zijn een prachtige reis door de tijd naar twee decennia geleden. Helaas is de Turok-franchise op deze remakes na vrijwel dood, na een aantal slecht uitgewerkte vervolgen in de jaren nul. Wat ons betreft is het, zeker met de hernieuwde intere e in dinosauriërs door de Jura ic World-films, dan ook de hoogste tijd voor een nieuwe poging!
Meer Reloads: