Als er één gamefranchise is die toonaangevend is geweest voor het survival-horror genre, dan is dat wel Resident Evil. Het eerste deel gaf het genre in 1996 een tweede leven. Een generatie later werd het succes van de formule nogmaals benadrukt door een fantastisch vierde deel en een indrukwekkende remake van het spel waarmee het allemaal begon. Om de sluimerende populariteit van de serie weer te reanimeren heeft Capcom besloten diezelfde strategie nogmaals te proberen met een van de beste delen uit de reeks: Resident Evil 2.
Resident Evil 2 probeert zijn voorganger in elk opzicht te overtreffen, en dat wordt al direct duidelijk in de eerste scene van het spel. In wat de meest rampzalige eerste werkdag ooit moet zijn, komt kersverse politieagent Leon S. Kennedy terecht in een complete chaos. De gruwelen uit het eerste deel zijn niet langer meer beperkt tot een mysterieus landhuis, maar zijn juist uitgegroeid tot een haast apocalyptische catastrofe. Van het ooit zo rustige Raccoon City is nu alleen nog een door zombies overlopen puinhoop over. Resident Evil 2 laat de overlevingsdrang op volle toeren draaien en laat zien waarom het genre survival-horror wordt genoemd.
Natuurlijk betekent dat niet dat er geen aandacht wordt besteed aan het horrorelement van het spel, integendeel zelfs. De verlaten kantoortjes en gangpaden van het politiebureau van Raccoon City zijn minstens zo benauwend en onheilspellend als de vertrekken van het Arklay-landhuis uit het eerste deel. Het feit dat een politiebureau normaal een veilige plaats zou moeten zijn, draagt alleen maar bij aan het ongemakkelijke gevoel dat je aan dit bezoek overhoudt. Aan de nodige schrikmomenten is ook geen gebrek: het Licker-monster dat onverwacht door de glazen wand van de verhoorkamer breekt is een onvergetelijke aanslag op je hartslag. Je wil er niet denken aan hoe het gaat zijn om deze scene straks met moderne technologie opnieuw mee te maken...
Twee is beter dan één
Toen Capcom direct na het uitbrengen van het eerste deel begon aan de ontwikkeling van Resident Evil 2, zag de game er aanvankelijk heel anders uit dan de versie die we nu gewend zijn. Wel waren er al vanaf het begin twee verschillende personages. Het inmiddels geliefde personage Leon was toen al een van die personages, de ander was de studente Elza Walker. De beide verhaallijnen zouden in eerste instantie nagenoeg geen overlappende elementen hebben, maar uiteindelijk werd er toch voor gekozen om één verhaallijn vanuit verschillende perspectieven te vertellen. Elza werd vervangen door Claire Redfield, en Claire's familieband met Chris uit het eerste deel hielp om beide delen met elkaar te verbinden.
Capcom heeft er bewust voor gekozen om de hoofdpersonages uit de eerste Resident Evil te vervangen met twee compleet nieuwe personages. De gedachte was dat op die manier zowel de hoofdpersonen als de speler zelf de voorgeschotelde situaties voor de eerste keer meemaken en psychologisch op één lijn zitten. Als Leon of Claire immers zichtbaar verschrikt zijn van wat er nu weer op hun pad komt, is het makkelijker voor de speler om zich in de situatie in te leven. Chris en Jill zouden zulke gebeurteni en al eens meegemaakt hebben, waardoor hun eventuele verbazing als ongeloofwaardig werd geacht.
In Resident Evil 2 is je keuze om met een bepaald personage te spelen niet slechts beperkt tot een uiterlijk of enkele vaardigheden. De afzonderlijke scenario’s van Leon en Claire verschillen wel degelijk van elkaar. Ze ontmoeten andere mensen, vechten tegen andere monsters en hebben beschikking tot een ander wapenarsenaal. Ook moeten bepaalde puzzels op een iets andere volgorde worden opgelost, afhankelijk van de verschillende voorwerpen die de personages tot hun beschikking hebben. Daarnaast speel je met het doorlopen van beide campagnes nog twee extra 'B'-
scenario's vrij die op verschillende punten van hun voorgangers verschillen. Het idee is dat je in het B-scenario hetzelfde verhaal doorloopt als in het A-scenario van het tegenovergestelde personage, maar dit keer vanuit het andere oogpunt. Leon's B-scenario volgt dus op het A-scenario van Claire en vice versa. De dingen die je dan meemaakt zijn behoorlijk anders dan in het eerste scenario: zo krijg je in Leon's B-scenario te maken met de gevolgen van Claire's keuzes en acties tijdens haar A-scenario. Op die manier kan je het spel eigenlijk meerdere keren uitspelen en is het elke keer net even anders.
The plot thickens
Tegenwoordig staat Resident Evil 2 voor velen bekend als het spel dat de gevestigde formule van het survival-horror genre perfectioneerde en het eerste deel op bijna elk vlak voorbijstreefde. Dat gaat niet alleen op voor de gameplay van het spel, maar ook voor het verhaal. Waar het eerste deel nog een opzichzelfstaand horrorverhaal had kunnen zijn, is daar bij het vervolg geen sprake meer van. De virusuitbraak is niet langer een laboratoriumexperiment met een jammerlijke afloop, maar een bedreiging voor een hele stad en mogelijk zelfs het hele land. De gevolgen van deze uitbraak spelen in elk van de opvolgende games nog een grote rol. Vanaf het tweede deel nam de franchise pas écht de gedaante aan waar het zo om bekend staat: die van zombiehorror. Net zoals je die terugvindt in het werk van George Romero of de The Walking Dead-reeks, inclusief de cinematische presentatie, heerlijke B-film atmosfeer en afgezaagde oneliners. Maar toch écht spannend.
Daarnaast dient Resident Evil 2 als introductie voor veel bekende locaties en personages die inmiddels in het collectieve geheugen van de fans gegrift staan. Raccoon City krijgt voor het eerst vorm nadat het voorheen alleen werd genoemd en is waarschijnlijk de eerste locatie die bij je opkomt als je aan de Resident Evil-serie denkt. Of wat dacht je van de Lickers, de enge mutanten met zweepachtige tongen die ondanks hun spaarzame optredens toch gelden als een van de meest memorabele vijanden uit de hele serie. Claire Redfield kreeg later nog een glansrol in Resident Evil: Code Veronica en Leon Kennedy is het populairste én meest kenmerkende personage uit de serie. Hoewel zijn optreden in Resident Evil 4 hier enorm aan heeft bijgedragen, hebben we zijn personage toch echt aan het tweede deel te danken. Resident Evil 2 heeft minstens zoveel aan de vorming van de franchise bijgedragen als het oorspronkelijke spel, mi chien nog wel meer.
Maar nog veel belangrijker: ook nu nog is het spel ondanks de gevorderde leeftijd gewoon ontzettend tof. Het heeft een fantastische, ijzingwekkende sfeer, zit vol met schrikmomenten, kan behoorlijk uitdagend zijn en laat zich veel makkelijker voor een tweede keer spelen dan de andere traditionele titels in de franchise. Wanneer Resident Evil 2 volgend jaar in hernieuwde vorm op Playstation 4, Xbox One en pc verschijnt, mogen we al deze horror weer opnieuw beleven, maar dan mogelijk nóg intenser. Tot die tijd is de oorspronkelijke versie een ideale manier om de tijd te overbruggen en sowieso een aanrader voor fans van kla ieke survival-horror.
Meer Reloads: