Outer Wilds bewijst dat unieke games nog steeds bestaan
Outer Wilds is een game zoals je die nog niet eerder hebt gezien. En laten we eerlijk zijn: dat komt niet zo vaak meer voor. Het is een verademing om op een nieuwe manier over puzzels en verhaallijnen te moeten nadenken in een klein universum, dat groots is in haar mysteries.
De bosrijke planeet Timber Hearth ziet er nou niet bepaald technologisch geavanceerd uit. Toch is het de bevolking gelukt om een redelijk succesvol ruimteprogramma op te zetten, waardoor meerdere astronauten het heelal aan het ontdekken zijn. Jij bent de nieuwste rekruut die er met een gammel ruimteschip op uit mag, en dat is precies op tijd: over zo’n twintig minuten vergaat het universum (al staat dat wel gelijk aan een paar dagen in de game).
Groundhog Day in de ruimte
Na twintig minuten explodeert de zon namelijk en worden alle planeten verwoest in een nietsontziende supernova. Even later word je gewoon weer wakker, bij hetzelfde kampvuurtje waar je je avontuur begon. Wat begint als een simpel spelletje, wordt zo ineens een unieke race tegen de klok. Elke keer heb je twintig minuten de tijd om op ontdekkingstocht te gaan en de mysteries van het heelal te ontrafelen, voordat de zon weer ontploft en je van voor af aan kunt beginnen.
Tijdens je zoektocht jaag je vooral op informatie rond de Nomai, een ras dat ver voor jouw tijd leefde. Zij zochten zelf ook naar antwoorden op de raadselen van het universum, maar een of andere ramp betekende het einde van hun bestaan. Gewapend met een vertaler, die de geschreven teksten van de Nomai kan ontcijferen, speur jij naar aanwijzingen in de ruïnes van deze verloren beschaving.
©GMRimport
Het universum van Outer Wilds kent slechts een handjevol handgemaakte planeten, elk met hun eigen uiterlijk en geheimen. Dit zijn de absolute hoogtepunten van de game, die slim inspelen op de tijdlus. Het meest in het oog springend zijn bijvoorbeeld twee planeten die aan elkaar verbonden zijn, en als een soort zandloper het zand van de ene naar de andere planeet laten stromen. Pas aan het eind van de tijdlus is het zand zover gedaald, dat je verloren gewaande gebouwen kunt verkennen. Ook een planeet die constant wordt geraakt door vuurballen van een lava-maan spreekt tot de verbeelding. Ontdekkers moeten er snel bij zijn, voordat er nog maar weinig van de planeet over is.
Het hele gebeuren wordt elke keer weer teruggezet en speelt zich dan op precies dezelfde manier af. Het resultaat is een soort toneelstuk van twintig minuten, maar dan op tientallen plekken tegelijk. Je snapt pas het hele verhaal, als je op het juiste moment op de juiste plek bent gaan kijken. Elke keer wanneer je een planeet over je hoofd ziet zoeven, vraag je je af wat daar op dat moment gebeurt, waar je nu niet bij bent. Ach, je kunt daar altijd tijdens de volgende run heenvliegen…
Tijd zat
Gelukkig hoef je niet helemaal doelloos de wijde wereld in te trekken. Je logboek houdt al je ontdekte aanwijzingen bij, en die blijven na elke tijdlus gewoon staan. De game moedigt je daarnaast als eerste stap aan om een collega op een andere planeet op te zoeken. Mysteries aldaar wijzen je weer naar een andere planeet, en de volgende, en de volgende… Op elk moment zijn er echter meerdere verhaallijntjes om te onderzoeken, zodat je geheel vrij bent om je eigen volgorde te bepalen. Hoe langer je speelt, hoe meer al die aanwijzingen een samenhangend verhaal beginnen te vormen.
Met een handjevol planeten lijkt er misschien niet veel content, maar om het hele verhaal te doorgronden ben je zo tien tot twaalf uur verder.
-
Hoewel de game niet al te veel tekst bevat, is het toch verrassend goed geschreven. De achtergelaten boodschappen van de Nomai weten op speelse wijze hun informatie over te brengen. Je leest bijvoorbeeld de overpeinzingen van wetenschappers, die met elkaar discussiëren over de implicaties van hun bevindingen, of haalt een belangrijke aanwijzing uit een spelletje dat Nomai-kinderen hebben verzonnen. De steeds terugkerende namen gaan in je fantasie hun eigen leven leiden, ook al weet je dat er voor hen geen happy end is weggelegd.
Naast de vertaler ben je gewapend met een apparaat dat signalen op kan vangen. Elk van je collega-astronauten is bijvoorbeeld op te sporen doordat ze een gezellig muziekje het heelal in sturen, dat jij kunt opvangen. Maar ook vreemde artefacten van de Nomai en noodsignalen hebben hun eigen frequentie. Weet je even niet meer welke kant je op kunt, dan kun je dus altijd je antenne de lucht in steken en zoeken naar een signaal dat je nog niet kent.
©GMRimport
Niet vechten, behalve met de besturing
Outer Wilds kent geen combat of vijanden en leunt totaal op de verkenning. Dat pakt uitzonderlijk goed uit, met een reeks aan ontdekkingen die je kijk op het verhaal steeds weer een draai geven. Een gebrek aan gevechten betekent overigens absoluut niet dat er geen spanning te beleven valt. Sommige puzzels zijn alleen op bepaalde momenten op te lossen, waardoor je snel moet zijn om je kans niet te missen. Ook het verkennen van bepaalde gebieden die zich langzaam afsluiten is een zenuwslopende race tegen de klok.
Het is wel jammer dat de besturing je soms dwarszit. Het vliegen in je ruimteschip en het gebruik van je jetpack voelt verre van natuurlijk. Zelfs na meerdere uren oefenen, stortten wij nog regelmatig met ons schip neer op een planeet. Prima, zet hem daar maar neer dan… Vooral de zeldzame platform-momenten, waar een verkeerde stap een vervroegde dood kan betekenen, kunnen behoorlijk op de zenuwen werken.
Ook technische mankementen steken soms de kop op. Af en toe voelt het alsof de game een beetje rammelt, bijvoorbeeld wanneer je een trap op probeert te lopen maar vast komt te zitten tegen de bovenste trede. Daarnaast liet de game soms behoorlijk wat frames vallen op onze launch-Xbox One.
©GMRimport
Die kleine minpuntjes mogen je niet tegenhouden om een van de meest interessante games van het jaar te spelen. Met een handjevol planeten lijkt er misschien niet veel content – en je zou de game zelfs binnen de eerste twintig minuten kunnen uitspelen, als je zou weten waar je zou moeten zijn – maar om het hele verhaal te doorgronden ben je zo tien tot twaalf uur verder.
Het zou zonde zijn om de onverwachte wendingen in dit spel te verklappen, dus kunnen we jullie alleen maar aanraden om Outer Wilds te spelen. Het is niet wat je verwacht, en dat gebeurt niet vaak in deze industrie. Games als dit moet je koesteren.
Outer Wilds is getest op een Xbox One en is daarnaast verkrijgbaar op pc.
Laatste reviews op Gamer.nl:
Outer Wilds zit extreem precies en gedetailleerd in elkaar, als een gigantisch uurwerk waarbij alle tandwieltjes exact in elkaar passen. Ontdekken en verkennen zijn de hoofdmoot van deze game die blijft verbazen met een unieke en boeiende opzet.
- Uniek en boeiend concept, heerlijk gevoel van avontuur, interessante puzzels en verhaallijnen
- Kan frustrerend zijn, technische mankementen
