In een tijd waarin Dark Souls het actie-rpg-genre opnieuw gestalte gaf, was Nioh een schot in de roos. Het combineren van rpg-elementen met de diepgaande en bevredigende gameplay waar Team Ninja om bekendstaat, leek een vanzelfsprekende stap. Met het uiteindelijke resultaat deed de Japanse ontwikkelaar dan ook een verdienstelijke duit in het soulslike-zakje. Het onvermijdelijke gevolg van dit succes is een tweede genadeloos uitstapje naar het feodale Japan in Nioh 2.

Nioh 2 slaat geen nieuwe weg in. Die conclusie kan al na de eerste spelminuten veilig worden getrokken. De besturing, het arsenaal aan wapens en de uitgebreide aanvalsopties voelen direct vertrouwd. Na het verslaan van de eerste fikse eindbaas en het voltooien van de eerste missie wordt eveneens duidelijk dat dit een prima beslissing is. Nioh had een zeer vermakelijk gevechtssysteem dat eigenlijk niet op de schop hoefde te worden gegooid. Natuurlijk valt er altijd iets te verbeteren, en dat is precies wat Nioh 2 doet. Met een prima basis en heel veel feedback van fans als uitgangspunt is het spel daar ook absoluut in geslaagd.

Bovennatuurlijk

Net zoals zijn voorganger is Nioh 2 een actiespel met een historisch Japanse setting, en naast alle historische personages en gebeurtenissen een aantal bovennatuurlijke elementen. Die mystieke inslag is ditmaal nog groter en heeft sterkere invloed op de gameplay. De yokai, bovennatuurlijke wezens uit Japanse mythologie, zijn niet alleen veelvoorkomende vijanden, maar ook direct aan de speler verbonden. Deze hoofdrolspeler, die je dit keer overigens naar hartenlust zelf mag vormgeven, is zelf namelijk half mens, half Yokai. Uiteraard gaat deze bijzondere afkomst gepaard met de nodige speciale krachten. Als je genoeg Amrita hebt verzameld – Nioh's equivalent van souls – kun je een tijdelijke, speciale yokai-vorm aannemen, een zogeheten Yokai Shift. Afhankelijk van de Guardian Spirit waaraan je personage verbonden is, geniet hij of zij in deze vorm nieuwe vaardigheden en toegenomen kracht.

Veel van de nieuwe gevechtsmogelijkheden in Nioh 2 draaien om deze yokai-krachten. De Yokai Shift is daarvan de meest voor de hand liggende, maar niet de interessantste – dat zijn zonder twijfel de Yokai Skills. Yokai Skills verzamel je door vijandelijke yokai te verslaan en kunnen vervolgens worden ingezet om het desbetreffende wezen op te roepen of een van hun aanvallen na te bootsen. Om zo’n yokai-vaardigheid te gebruiken dien je wel de nodige energie te hebben, waardoor je ze niet te pas en te onpas kunt gebruiken. Anderzijds verzamelen spelers de benodigde energie vrij rap, dus overdreven spaarzaamheid is niet nodig.

Het oproepen van bijvoorbeeld een grote slang of met vuurballen smijten maken moeilijke gevechten meer behapbaar en zijn bovendien erg tof. Het voegt een uitstekend tactisch element toe aan een toch al diepgaand gevechtssysteem. Daarnaast zijn er ook nog vele andere nieuwe wapensoorten, aanvalscombinaties en een nieuwe pareertechniek die voor een frisse wind zorgen.

Nieuwe oplossingen, nieuwe problemen

Wie denkt dat deze nieuwe vaardigheden de game makkelijker maken, heeft slechts ten dele gelijk. Nioh 2 gebruikt de aanwezigheid van alle nieuwe speeltjes vooral als een excuus om spelers voor hetere vuren te zetten. Een goed voorbeeld hiervan is de introductie van de Dark Realm, een soort parallelle dimensie die de yokai als hun thuis beschouwen. Wanneer je je in de Dark Realm bevindt, herstelt de Ki-balk zich veel langzamer.

Omdat zowat alle manoeuvres Ki verbruiken, zijn je mogelijkheden plots ontzettend beperkt. De yokai-transformaties en vaardigheden kosten gelukkig geen Ki en vormen daardoor een ideale toevlucht bij het doorkruisen van zo’n dimensie. De meeste bazen zijn tevens in staat tijdens een gevecht de omgeving te veranderen in een Dark Realm. In zo’n situatie zijn Yokai-vaardigheden niet langer een eenvoudige noodknop, maar een dankbaar strategisch element.

Niet alleen bazen, maar ook doodgewone vijanden zijn van nietsontziende vaardigheden voorzien. Stuk voor stuk zijn ze in staat tot vernietigende aanvallen die niet te blokkeren zijn en alleen met een speciale pareertechniek, de Burst Counter, kunnen worden tegengegaan. Die is ontzettend bevredigend om uit te voeren, maar gebruikt wel dezelfde energie als Yokai Skills en kan alleen de eerdergenoemde specifieke aanvallen onderbreken. Het is dus niet simpelweg een toevoeging om de game eenvoudiger te maken, maar een specifieke oplossing voor een volledig nieuw obstakel. Tegenover elk nieuw trucje dat het spel spelers geeft staat een evenzo afstraffend element dat het gebruik van die spelmechanieken verantwoordt.

Nioh 2 is daardoor altijd uitdagend maar nooit frustrerend. Je bent vrij om je eigen speelstijl te ontwikkelen, maar wordt wel voortdurend aangemoedigd verder te kijken dan het handjevol tactieken waarop je steeds dreigt terug te vallen. Misschien is er wel een beter wapentype voor een bepaald gevecht, komen de bonussen van een andere Guardian Spirit beter tot hun recht in combinatie met je verkozen uitrusting of verhelpt die ene Yokai Skill een van je grote zwaktes. Het is deze enorme verscheidenheid aan mogelijkheden die Nioh 2 zo intrigerend maakt.

Nodeloze afleiding

Helaas zijn er ook enkele punten die iets minder goed uitpakken. De grootste boosdoeners zijn het onduidelijke verhaal en het zinloze karakter van de zijmissies. Het narratief van het spel had een vermakelijke leidraad kunnen zijn binnen de aaneenschakeling van intense gevechten en uitdagingen, maar schiet daarbij echt tekort. De filmpjes die aan een missie voorafgaan voelen vooral als een zinloze inleiding van een spelsegment dat daar vervolgens niets of nauwelijks iets mee te maken lijkt te hebben. Zo kunnen belangrijke Japanse krijgsheren bijvoorbeeld voor belangrijke veldslagen een onderonsje hebben, maar doet de speler tijdens die missie daar vervolgens niets mee. De bedoeling is dat deze raamvertelling context geeft aan het avontuur van de hoofdrolspeler, maar het voelt alsof het losstaat van de daadwerkelijke gameplay.

De hoofdmissies zelf zijn met hun afwisselende locaties en spectaculaire gevechten telkens een waar genot, maar hetzelfde kan niet worden gezegd van de (optionele) zijmissies. Spelers die graag alles uit een game halen voelen zich sterk geroepen al deze levels te voltooien, maar krijgen daar helaas te weinig voor terug. Omgevingen en bazen worden te vaak hergebruikt en zijn een tweede keer eerder bezigheidstherapie dan nog echt indrukwekkend. Deze misstappen vallen Nioh 2 vooral aan te merken omdat het eerste deel deze fouten óók maakte. Team Ninja heeft zich duidelijk niet genoodzaakt gevoeld hier verandering in te brengen, en dat is zonde.

Een stap vooruit

Laat dat echter een kleine en vergeeflijke smet op het blazoen van Nioh 2 zijn. Op alle andere fronten is de game een welkome stap voorwaarts die vooral de kracht van de feilloos ontworpen gameplay nogmaals bevestigt. Met drie verschillende gevechtshoudingen, een negental verschillende wapens, ontelbare uitrustingen én alle nieuwe yokai-vaardigheden zijn er zoveel mogelijkheden om mee te experimenteren dat het spel ook bij een tweede of derde speelbeurt niet gaat vervelen. Door de op prestatiegerichte Action Mode is het spel tevens op een reguliere PS4 met vloeiende 60fps speelbaar en dat is héél prettig. Toekomstige uitbreidingen zijn ook al bevestigd, dus er liggen zelfs nog meer zenuwslopende gevechten in het verschiet.

De bevrediging die je ervaart wanneer je een onvergeeflijke baas hebt geveld door alles te gebruiken dat je in je hebt is zeer meeslepend. Dat gevoel was in de eerste Nioh al goed en is geeft door alle toevoegingen en verbeteringen nu nóg meer voldoening. Nioh 2 voelt heel vertrouwd en maakt misschien enkele veilige keuzes, maar dat is allerminst een nadeel. Meer van hetzelfde is immers niet erg als het meer van iets heel tofs betreft.

Nioh is vanaf 13 maart verkrijgbaar op PlayStation 4. Voor deze review is de game getest op een reguliere PS4.

Laatste reviews op Gamer.nl

De Early Access-versie van Windblown, de nieuwe game van Dead Cells-ontwikkelaar Motion Twin, verschijnt op 24 oktober.

Dat heeft de ontwikkelaar deze week aangekondigd. Het spel verschijnt via Steam Early Access, en van 14 tot en met 21 oktober komt er alvast een demo met de eerste levels van het spel beschikbaar. Dan wordt de nieuwe editie van Steam Next Festival gehouden. Geboekte progressie tijdens deze demo kan naar de Early Access-versie worden meegenomen.

De Early Access-versie zelf zal vijf verschillende omgevingen en twaalf hoofdwapens bevatten. Waar de demo alleen voor singleplayerervaringen bedoel is, kan de game zelf door drie spelers doorlopen worden. De game moet minstens een jaar in Early Access blijven en in de tussentijd diverse nieuwe omgevingen, levels en wapens ontvangen.

Windblown werd afgelopen december tijdens The Game Awards aangekondigd. De game wordt omschreven als een pijlsnelle roguelite met combat, waarbij waarbij spelers in hun eentje of teams bestaande uit drie spelers online kunnen spelen. De game moet daarbij volgens de makers "uitdagend, maar eerlijk" worden.

Spelers besturen personages genaamd Leapers. Deze personages nemen het op tegen de Vortex en hun Sentinel-minions. De Leapers zijn enorm snel, mede dankzij de stuwraketten die ze met zich meedragen. Er wordt voornamelijk een isometrisch cameraperspectief aangehouden. Ook vallen de cel-shaded graphics van de personages in de spelwereld op.

Een mod voor de pc-versie van God of War Ragnarök zorgt er voor dat personages niet meer de oplossingen voor puzzels verklappen.

Eén van de weinige kritiekpunten die veelvuldig worden geuit over God of War Ragnarök, is dat personages regelmatig de oplossing voor een omgevingspuzzel verklappen. Vaak gebeurt dit relatief snel, zodat spelers in sommige gevallen niet eens tijd hebben gehad zelf over een oplossing na te denken.

Modder Mophead heeft nu de mod 'Please Shut Up (Companion Mute Mod)' uitgebracht, die er naar eigen zeggen voor zorgt dat er meer dan 2500 "nutteloze en neerbuigende zinnen" uit het spel worden verwijderd. Het lijkt hierbij overigens om de meeste dialogen die door computergestuurde metgezellen in de game worden uitgesproken te gaan.

De modder noemt diverse voorbeelden van dialogen die de mod verwijdert. Denk aan metgezellen die aangeven wanneer er met een schild geramd moet worden tijdens gevechten, Mimir die meldt wanneer spelers door vuur of ijs geraakt worden, metgezellen die spelers herinneren aan de mogelijkheid om aanvallen te blocken en Atreus, Freya, Tyr en Mimir die diverse oplossingen van puzzels verklappen.

Overigens kreeg Horizon Forbidden West soortgelijke kritiek te verduren, al was het daar vaak hoofdpersonage Aloy die in zichzelf praatte en zo diverse oplossingen voor puzzels aandroeg.

Uit een recente studie blijkt dat 72,1 procent van mensen die Powerwash Simulator spelen een "verbetering in humeur" ervaren.

De studie werd uitgevoerd door Oxford University's Internet Institute en verricht over meer dan 8500 spelers verspreid over bijna veertig landen. Spelers zouden "consistent een beter humeur hebben na de eerste vijftien minuten van een speelsessie" in Powerwash Simulator.

Overigens komt deze uitslag niet helemaal uit de lucht vallen: het is vergelijkbaar met veranderingen die mensen ervaren wanneer ze lezen, naar muziek luisteren of winkelen. Het ligt in de lijn der verwachting dat spelers van andere games soortgelijke positieve effecten ervaren, maar voor deze studie werden specifiek Powerwash Simulator-spelers naar hun ervaringen gevraagd.

Onderzoeker Nick Ballou: "De studio bevestigt wat eerder onderzoek en meldingen van gamers overal ter wereld al suggereerden: mensen voelen zich goed wanneer ze games spelen."