Mario + Rabbids Sparks of Hope werkt verrassend goed
Nieuws

Mario + Rabbids Sparks of Hope werkt verrassend goed

Mario + Rabbids Kingdom Battle had nooit mogen werken, maar toch is het een fantastische game. De lollige Rabbids passen ontzettend goed bij de vrolijke Mario en zijn vrienden, en de tactische gameplay is opvallend diepgaand en uitdagend. Vervolg Sparks of Hope durft die fundering behoorlijk op de schop te nemen. Dat werkt wederom verrassend goed.

Voor associate producer Quentin Correggi en de rest van het team is het nog altijd een hele eer om samen met Nintendo te mogen werken aan een Mario-spin-off, zo vertelt hij op het Ubisoft-hoofdkantoor te Parijs. Sinds de pitch voor de games, waar Ubisoft oorspronkelijk zelf mee kwam, is de samenwerking met Nintendo alleen maar nauwer geworden.

“Het is een vrij directe samenwerking”, legt hij uit. “Met Sparks of Hope hebben we al twee games en daarmee ondertussen een behoorlijke vertrouwensband opgebouwd. Nintendo speelt daarbij echt de rol van supervisor en adviseur. We hebben regelmatig contact.”

©GMRimport

De gesprekken die daarbij worden gevoerd gaan onder andere over de balans tussen de Rabbids, afkomstig uit de Rayman-franchise, en de Mario-personages – zoals je wellicht verwacht van een secuur bedrijf als Nintendo. Zijn de Rabbids bijvoorbeeld niet té aanwezig? Ze zijn in ieder geval nog even jolig als voorheen, van de selfies makende Rabbid Peach tot de nieuwe, melodramatische Rabbid Edge. Dat verandert vermoedelijk niets voor degenen die de beesten hekelen, maar het aantal koddige personages dat voorbij komt tijdens onze speelsessie belooft veel goeds voor de toon van het spel.

Als een haas

Belangrijker is echter de schaal van de game. Sparks of Hope speelt zich af in een hele Melkweg aan planeten, waar Mario en consorten gebieden bevrijden van de zogenaamde Darkmess. Elke planeet kent een eigen thema met hoofd- en zijmissies, waarmee Sparks of Hope een boel meer variatie moet bieden dan z’n voorganger.

Zo verkennen we Beacon Beach – een strandplaneet die is veranderd in een stormachtige dystopie – en Pristine Peaks – een sneeuwplaneet met een centraal kasteel. Het rondwandelen voelt daarbij meteen een stuk vrijer aan dan in Kingdom Battle. In plaats van afgebakende gebieden om wat muntjes te verzamelen kunnen spelers alle kanten op, wandelen er overal vijanden rond, zijn er meer puzzels te vinden en zijn optionele missies aan te nemen om extra munten te verdienen. Zelf kunnen kiezen wanneer je gevechten aangaat houdt daarbij flink het tempo in de game.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Dat vechten werkt behoorlijk anders in Sparks of Hope. In plaats van een grid-systeem, waarbij spelers met een cursor hun stappen zetten en vervolgens een of twee acties kunnen uitvoeren, hebben ze nu alle ruimte om in realtime rond te wandelen binnen een bepaalde zone. Elke beurt biedt daarnaast twee actiepunten en wanneer één daarvan wordt besteed aan het inzetten van je wapen, is het niet meer mogelijk om te lopen.

Volgens Correggi is Ubisoft veruit de meeste ontwikkeltijd kwijt geweest aan het ‘heruitvinden’ van het vechtsysteem. “De eerste keer dat we het probeerden was er bijna té veel vrijheid”, vertelt hij. “Je kon zonder limieten overal naartoe bewegen, zelfs als je al had aangevallen. Dat paste gewoon niet binnen het turn-based-genre. Daarna maakten we nog een versie van het vechtsysteem, deze keer met veel te veel beperkingen - je kon niet meer bewegen nadat je ook maar iets had gedaan. We hebben binnen het team dus een hoop gespard over die balans en erg veel versies en prototypes gemaakt. Op een gegeven moment klikte het eindelijk.”

Valsspelen

Knap genoeg voelen gevechten in Sparks of Hope inderdaad een stuk dynamischer zonder de tactische gameplay uit het oog te verliezen. Tijdens een beurt heb je bijvoorbeeld alle ruimte om een Bob-omb omver te schuiven en een kettingreactie aan explosies te veroorzaken door hem op de rest te werpen. Of om met Mario een extra lange Team Jump op te zetten, waarbij hij tweemaal vijanden neer kan stompen én vanuit de lucht met zijn pistolen twee verstopte doelwitten kan raken.

©GMRimport

Los van de realtime-elementen draait Sparks of Hope namelijk nog altijd om een aantal stappen vooruit denken en het opzetten van de best mogelijke combo. Elk personage vervult ditmaal een duidelijker archetype, met unieke wapens en vaardigheden waar we tijdens een gevorderd gevecht alvast van kunnen proeven. Peach is bijvoorbeeld een uitstekende partner voor Rabbid Mario, die wel wat extra verdediging kan gebruiken tijdens het van dichtbij uitdelen van klappen. En Rabbid Rosalina breekt met haar projectielen eenvoudig dekking van vijanden, waardoor Luigi met zijn sniper vrij spel heeft.

Daarbij komen ook nog de titulaire Sparks kijken, die kort door de bocht maximaal twee elementaire aanvallen toevoegen aan elk personage. Voorafgaand aan elk gevecht is het handig om daarom elke vijand even te scannen voor zijn unieke eigenschappen en het team daarop aan te passen. Andersom geldt dat ook, dus we worden aangeraden voorafgaand aan een baasgevecht in de demo goed te kijken naar onze eigen zwaktes.

Een combinatie feilloos uitvoeren na minutenlang wikken en wegen voelt bijna als valsspelen. Vergis je namelijk niet: Mario + Rabbids Sparks of Hope is nog altijd een pittige game, al belooft producer Quentin Correggi dat de moeilijkheidsgraad flexibeler is dan voorheen.

“We hebben een hoop tijd gestoken in de introductie van de game en we bieden spelers verschillende moeilijkheidsopties”, legt hij uit. “Denk aan de moeilijkheidsgraad van de vijanden en de game in het algemeen. Er is zelfs een optie om tijdelijk onoverwinnelijk te worden om een specifiek gevecht over te slaan of om het spel met minder ervaren spelers en kinderen te spelen.”

Het hoofdverhaal, dat qua lengte vergelijkbaar is met Kingdom Battle, zal voor de meesten echter te doen zijn. Volgens Correggi zijn de grootste uitdagingen bewaard voor de zijmissies.

©GMRimport

Rust voor Yoshi

Sparks of Hope voelt dus als een ambitieus vervolg dat vooral vlotter aanvoelt. Het is daarbij knap dat de gevechten minstens net zo diepgaand lijken als in Kingdom Battle, met tal van systemen om ze nog complexer te maken. Het enige wat er nog kan misgaan met Sparks of Hope is het gebrek aan ons favoriete personage, Yoshi. “Het was moeilijk om het rooster van de game samen te stellen, dus naast nieuwe personages als Bowser en Edge hebben we besloten om Yoshi wat rust te gunnen”, verklaart Correggi. Soit.

Mario + Rabbids Sparks of Hope verschijnt op 20 oktober voor Nintendo Switch.

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
Death Stranding door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld
Nieuws

Death Stranding door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld

Dat zijn een hoop bezorgde pakketjes

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

View post on X

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
The Last of Us-bedenker: 'Joel maakte de juiste keuze'
Nieuws

The Last of Us-bedenker: 'Joel maakte de juiste keuze'

Ontwikkelaar geeft zijn mening over het einde van de eerste game

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!