Main Assembly is een speelgoeddoos voor puzzelaars
Wie vroeger opgroeide met Lego Technic weet hoe leuk het is om met een doos vol onderdelen en motortjes van alles in elkaar te knutselen. Het is dat gevoel waar Main Assembly naar streeft en ook vaker wel dan niet in slaag
Bouwgames zijn zeldzaam genoeg om op te vallen. We kennen uiteraard het magnifieke Kerbal Space Program, vr-gamers hebben wellicht Fantastic Contraption gespeeld enn die-hard Xbox-fans kunnen zich misschien Banjo-Kazooie: Nuts and Bolts herinneren. Het zijn spellen waar het eerst en vooral draait om het gebruiken van je eigen inventiviteit om allerlei problemen en puzzels op te lossen.
©GMRimport
Main Assembly ligt dichter bij Nuts and Bolts en Fantastic Contraption dan bij Kerbal Space Program. Want waar in Kerbal het spel je uitdaagt om steeds complexere schepen te bouwen om een zonnestelsel te verkennen, ligt de uitdaging in Main Assembly vooral in het oplossen van vooraf ontworpen puzzels.
Je krijgt de beschikking over een klein rond vliegend robotje waarmee je voertuigen en machines kan bouwen. De eerste stappen van de tutorial leren je hoe je auto’s kan bouwen, maar het spel gaat veel en veel verder. Hoe meer onderdelen je leert kennen, hoe meer opties je hebt, inclusief een heuse programmeertaal waarmee je allerlei complexe bewegingen en voorwaarden kan ontwerpen voor veelbenige vliegende en grijpende apparaten.
Puzzels
Dat vrijspelen van onderdelen doe je door allerlei puzzels op te lossen, zoals in eerste instantie dingen te verzamelen in een level, maar later bijvoorbeeld door poppen te redden uit een brandend gebouw. Het is aan jou om te verzinnen hoe je dat aanpakt Met de groeiende doos onderdelen ben je vrij om het snel en simpel te doen, of juist met bizarre, vergezochte oplossingen.
Daarnaast is er ook de sandboxmodus waarbij je, zoals de naam al suggereert, gewoon alles kan maken wat je je maar kunt bedenken. Dankzij die flexibiliteit en de goed uitgewerkte natuurkunderegels voelt Main Assembly op zijn beste momenten ook als een ‘maak je eigen game-game’. De sandboxmodus geeft je daarin alle vrijheid: wil je drag races houden? Stuntvliegen? Bokswedstrijden tussen robots organiseren? Je gaat je gang maar! Alles wat je nodig hebt zit in de game ingebouwd.
©GMRimport
Potentie
De lol zit hem dus in de potentie, de mogelijkheden, het besef dat je een bodemloze doos Lego Technic hebt gekregen en het nu aan jou is om jezelf te vermaken. In deze structuur zit ook een drempel. Het is net zoals met andere creatieve spellen, zoals Mario Maker en LittleBigPlanet, mogelijk om je op de uitdagingen te focussen en niet meer dan dat. Dat is op zich leuk, maar je hebt dan ook dat knagende gevoel dat je niet alles uit de game haalt wat erin zit. Vooral als je dan op YouTube gaat kijken wat meesterbouwers allemaal presteren.
Op zo’n moment is er de keuze: ben je zo’n waanzinnige ‘ik steek honderd uur in een bouwwerk’-gamer, of ben je diep van binnen eigenlijk niet bereid om zoveel tijd in virtuele robots te steken? Hier is geen fout antwoord mogelijk, overigens. Het is gewoon een heel duidelijk kenmerk van dit soort spellen en het antwoord erop bepaalt hoe leuk je de game gaat vinden.
Want aan de game zelf ligt het eigenlijk niet. Deze early access-versie is heel goed verzorgd, waarbij vooral opvalt hoe fijn en eenvoudig de interface werkt. Als je er eenmaal aan gewend bent, tenminste. In het begin voelt de camera wat onwennig en is het selecteren van onderdelen in je constructie priegelig. Maar als het eenmaal in je vingers zit, blijkt dat de ontwerpers al hun beslissingen met een duidelijke reden hebben genomen: hoe maken we bouwen van complexe machines zo toegankelijk mogelijk? Grafisch is het kleurrijk, maar ook een beetje standaard. Het zit nét tegen een imitatie van de Portal-games aan, maar voelt toch ook nog wel een beetje alsof iemand de asset-store van Unity heeft geplunderd voor de omgevingen. Dat is niet erg, want het is vooral functioneel. Functioneel is goed als je wil bouwen.
©GMRimport
Stem
Het helpt ook dat de tutorial erg grondig uitlegt hoe alles werkt. Dat je de hele tijd wordt toegesproken door een saaie synthetische stem, en het eigenlijk ook wel frustrerend is om letterlijk stap voor stap door de uitleg te moeten voor je het echte spel kan spelen, is ook weer onderdeel van de formule. Als je zoals ik na een paar lessen denkt ‘laat maar, ik zoek het zelf wel uit’ en er dan achterkomt dat je gewoon niet weet hoe je een paar simpele motoren op een simpel chassis bevestigd, is er eigenlijk geen andere oplossing dan toch maar weer teruggaan naar ‘school’
Hoe dan ook is Main Assembly zo’n spel dat je in de gaten moet houden. De opzet garandeert dat binnen niet al te lange tijd waanzinnige filmpjes op YouTube verschijnen, waarbij je net als bij de beste Minecraft-constructies met open mond staart naar wat een paar fanatiekelingen met hun lockdowntijd hebben gedaan.
Main Assembly is nu in early access verkrijgbaar voor pc op Steam.
