Even een geschiedenislesje: Live A Live werd in september 1994 uitgebracht door Square, precies tussen Final Fantasy 6 en Chrono Trigger in. En alhoewel het misschien wel net zo belangrijk is in de gamegeschiedenis als die klassiekers, verscheen de game nooit buiten Japan.

Het westerse publiek heeft het spel dus nooit kunnen spelen, naast fanvertalingen heeft het ook geen Engelstalige uitgave gehad. Het is daardoor een van de minder bekende jrpg's, al is de invloed van Live A Live overal voelbaar, ook nu nog. Van Chrono Trigger tot modernere games als Undertale, 13 Sentinels: Aegis Rim of Octopath Traveler: allemaal haalden ze inspiratie uit dit vergeten pareltje.

Maar goed, dat weet je pas als je het speelt, en dankzij een nieuwe remake kan dat nu eindelijk. Het eerste wat nieuwe spelers zullen opvallen, is hoe ongelooflijk fris dit bijna dertig jaar oude spel voelt. Dat komt niet alleen door het nieuwe uiterlijk, maar vooral door de bijzondere opzet die ook nu nog verbluffend goed uitpakt.

©GMRimport

Leef zeven lives

Live A Live bestaat uit zeven losstaande verhalen die ogenschijnlijk niks met elkaar te maken hebben. Ze spelen zich af in allerlei verschillende tijdperken en omgevingen, van de prehistorie tot het Wilde Westen en de verre toekomst. Allemaal geven ze een verrassende twist aan het genre, met boeiende spelmechanieken of interessante vormen van verhaalvertelling.

In het Wilde Westen speel je bijvoorbeeld als cowboy die een klein dorpje moet redden van een stel rovers, die de volgende ochtend de boel kort en klein komen slaan. In je eentje kun je nooit alle vijanden verslaan, maar je hebt tot zonsopgang om de hulp van de bewoners in te schakelen en allerlei vallen te zetten. Geef een man een schep, en hij graaft een gat waar een paard in valt. Hoe meer vallen je succesvol weet te plaatsen, hoe minder tegenstanders je uiteindelijk tegenover je hebt.

Of wat te denken van het prehistorische hoofdstuk, waarin taal nog niet is uitgevonden en het hele verhaal wordt verteld zonder een woord te gebruiken? Het is komisch om te zien hoe de personages toch met elkaar communiceren, en vooral knap hoe goed je alsnog het verhaal meekrijgt.

©GMRimport

Lekker snel

Misschien wel een van de leukste twists aan dit toch vaak langdradige genre, is dat al die hoofdstukken gemiddeld een uurtje of twee duren. Live A Live maakt erg efficiënt gebruik van zijn tijd en zet een verhaal nooit langer door dan nodig is. Het hele spel heb je daardoor in zo'n twintig uur uitgespeeld, ook weleens fijn voor een jrpg.

Dat helpt ook om te verbloemen dat niet elk hoofdstuk even goed uit de verf komt. Een verhaal over een oude vechtkunstenaar die een opvolger zoekt begint zelfs in die kleine twee uur te trekken, omdat je elke kandidaat meerdere keren moet verslaan. Ook de bestorming van een kasteel in het oude Japan begint te vervelen, want dat kasteel is soms een frustrerend doolhof.

Gelukkig is Live A Live altijd een genot om naar te kijken. De bijzondere ‘HD-2D’-stijl, waarmee Square Enix eerder al Octopath Traveler en Triangle Strategy opfleurde, schittert ook hier weer. De perfecte pixel-sprites en prachtige achtergronden, die een beetje wazig worden als de camera er niet op focust, spatten van het scherm.

Ook de soundtrack verdient het om genoemd te worden, want die behoort tot een van de klassiekers uit het genre. De muziek moet veel werk doen, omdat elk hoofdstuk en elk tijdperk weer een ander gevoel nodig heeft. In het Wilde Westen krijg je een western-achtige achtergrond, maar in het oude Japan worden er veel traditionelere noten geraakt. Het is een enorm gevarieerde muzieklijst die altijd de juiste sfeer weet te vangen.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Alsof het je laatste dag is

Zeven losstaande verhaaltjes, was dat dan alles? Nee, Live A Live heeft een aantal verrassingen in petto om de game mee af te sluiten. Zonder al te veel te verklappen, komt alles op een bijzondere manier samen en zijn er meerdere eindes vrij te spelen. Na de experimenten van al die losse hoofdstukken, is het einde van Live A Live een zeer memorabel hoogstandje dat nog een paar stappen verder denkt dan je had verwacht.

Het is alleen jammer dat in de laatste hoofdstukken de random encounters uit de kast worden gehaald, een cliché uit het genre dat de rest van de game juist zo vakkundig weet te ontwijken. De dreiging van een willekeurig gevecht dat op elk moment kan beginnen, weerhoudt je ervan om de mooie omgevingen verder te verkennen. Het duurt gewoon te lang, en het haalt het tempo volledig uit het spel. Dit is iets dat in de remake wel aangepakt had mogen worden.

In dat stuk wordt ook pijnlijk duidelijk dat het vechtsysteem niet bepaald van het hoogste niveau is. Je personages staan op een grid, en hebben een balk die zich vult om aan te geven wanneer ze aan de beurt zijn. Vijanden hebben diezelfde balk, waardoor je altijd kunt zien of je bijna wordt aangevallen. Je kunt vrijuit over het grid lopen, maar elke zet laat de tijd ietsje verder gaan en vult dus ook de balk van je tegenstander.

©GMRimport

Het is op zich een aardig idee, maar het wordt nooit echt heel moeilijk, juist omdat je altijd kunt zien wanneer het gevaar dreigt. Voor de meeste hoofdstukken komt de game er prima mee weg, omdat vechten meestal niet de grootste focus van het spel is. In die laatste paar uur verdwijnt het knokplezier echter door de overdaad aan confrontaties. Hier begin je de leeftijd van de game echt te voelen.

Toch blijft aan het einde het gevoel van een bijzonder verfrissende jrpg hangen. Met meerdere geslaagde experimenten, nieuwe invalshoeken voor het genre en een perfecte lengte valt het nauwelijks op dat Live A Live al bijna dertig jaar oud is. Op veel punten voelt het moderner aan dan genregenoten die nu verschijnen. Deze remake is niet alleen aan te raden om zijn grote rol in de geschiedenis van het genre, maar ook voor iedereen die Japanse rpg's een warm hart toedraagt.

Live A Live is nu verkrijgbaar op Nintendo Switch.

The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered is vandaag officieel aangekondigd middels een livestream. De game is meteen beschikbaar.

In de aankondigingsvideo praatten Bethesda's Todd Howard en Matt Carofano over de nieuwe editie van de game. In eerste instantie werden beelden van het origineel getoond, dat in 2006 op Xbox 360 en pc en in 2007 op PlayStation 3 uitkwam. Er werd gekeken naar het belang van de release van dit origineel, dat openwereld-rpg's naar een hoger niveau tilde.

Vervolgens toonde de livestream beelden van de nieuwe versie van het spel. Daarbij lag er veel nadruk op de grafische verbeteringen van de game, die mogelijk worden gemaakt door Unreal Engine 5. Door de toename van details moeten spelers zich nog meer onderdeel van de spelwereld voelen.

Gameplay is ook op de schop gegaan. Hoewel de game trouw aan het origineel blijft, zijn gameplaysystemen verbeterd. Ook animaties van personages en vijanden zijn verbeterd. Tijdens gevechten vliegen de vonken en bloedspetters van het gevecht af. Hoewel de game door de meesten met een eerstepersoonsperspectief wordt gespeeld, is er ook een derdepersoonsperspectief, die in deze versie beter moet werken. Dialogen klinken natuurlijker, maar de soms opmerkelijke gesprekken die het spel zijn charme geven zijn behouden.

Oblivion Remastered wordt gezien als "de meest complete versie van Oblivion". Alle dlc - waaronder de verhalende uitbreidingen - zitten ook bij het spel inbegrepen. De game is nu verkrijgbaar op Xbox Series-consoles, Steam en PlayStation 5, en staat ook op Game Pass. De game kost 54,99 euro, al is er ook een Deluxe-uitvoering van 64,99 euro, inclusief de befaamde horse armor.

Er gingen al geruime tijd geruchten dat er een remake of remaster van The Elder Scrolls 4: Oblivion in ontwikkeling was. Er waren zelfs screenshots uitgelekt. Volgens die geruchten werkt Virtuos aan de remake, en dat blijkt nu ook te kloppen. De studio is ook bekend van de aankomende remake van Metal Gear Solid 3: Snake Eater.

De batterijduur van de Nintendo Switch 2 Pro Controller is gelijk aan die van de Pro Controller van de eerste Switch, terwijl hij wel sneller oplaadt.

Dat spotte Nintendo Life op de officiële website van Nintendo. Net zoals de Pro Controller voor de eerste Switch, gaat de Pro Controller voor de Switch 2 ongeveer veertig uur mee voordat hij weer opgeladen moet worden. De Switch 2 Pro Controller doet er echter ongeveer 3,5 uur over om zich volledig op te laden, terwijl dit met de eerste Pro Controller zo'n 6 uur duurde.

We wisten al dat de Switch 2 Pro Controller diverse toevoegingen heeft. Zo zitten er aan de achterkant twee nieuwe knoppen - de GL- en GR-knoppen - en is er net als op de nieuwe Joy-Cons een C-knop aanwezig waarmee GameChat opgestart kan worden. De controller heeft ook HD Rumble 2, wat voor nog gedetailleerdere force feedback moet zorgen.

Het was al bekend dat huidige Pro Controllers en Joy-Cons ook gebruikt kunnen worden op de Switch 2. Het is alleen niet mogelijk om met de huidige controllers de Switch 2 uit slaapstand te halen. De Switch 2 - alsmede de Switch 2 Pro Controller - verschijnt op 5 juni.