Het is inmiddels achttien jaar geleden dat de allereerste Kingdom Hearts verscheen en er is in al die jaren veel gebeurd. Absurd veel gebeurd. Ongelooflijk veel onbegrijpelijke en bizarre dingen zijn er gebeurd. Door al die onnavolgbare plotwendingen kunnen inmiddels alleen de echte fans (zoals ondergetekende) er nog een touw aan vastknopen.

Hoe dan ook, in die jaar tijd zijn we ook verwend met een gigantische verzameling uitstekende soundtracks. De verschillende collecties van Yoko Shimomura in deze serie behoren tot de beste gamesoundtracks ooit, en daarnaast krijg heb je ook nog meerdere Disney-muziekjes en bewerkingen van bekende nummers. Wie kan het moment vergeten waarop Elsa heel Let It Go zong in Kingdom Hearts 3, terwijl Donald en Goofy verdwaasd op de achtergrond liepen?

©GMRimport

Eerbetoon

Nu het emotionele einde van Kingdom Hearts 3 achter ons ligt en de trilogie (plus talloze spin-offs) is afgesloten, is dit het perfecte moment voor een terugblik op de serie. Melody of Memory doet dat in de vorm van een ritmegame, waarin het verhaal tot nu toe wordt samengevat. Tussen de muzikale levels door komen regelmatig tussenfilmpjes voorbij die voor nostalgische gevoelens zorgen bij de fans. Voor nieuwkomers is de samenvatting veel te summier om het verhaal te kunnen snappen, maar daar heb je inmiddels dan ook een encyclopedie voor nodig.

Het kan niet genoeg gezegd worden hoe heerlijk het is om nummers van al deze games in één pakket te hebben. De grootse verzameling van meer dan 140 liedjes voelt als een warme deken. Deze uitgebreide collectie beperkt zich daarbij niet alleen tot de hoofdgames, maar zet ook zijprojecten als Coded en Birth By Sleep in het zonnetje. Het is een uitstekend overzicht van de muzikale geschiedenis van deze franchise.

©GMRimport

Geen muziek in de oren

Daar houdt het goede nieuws helaas wel een beetje op. Als ritmegame komt Melody of Memory namelijk niet goed uit de verf. Het spel wil de bekende Kingdom Hearts-gameplay, waarbij hoofdpersoon Sora allerlei vijanden op hun hoofd mept met een gigantische sleutel, samensmelten met een ritmespel. Het verliest daarbij jammer genoeg alle belangrijke elementen van het genre uit het oog: ritme, overzichtelijkheid en flow.

Sora, Donald en Goofy lopen automatisch vooruit over een soort notenbalk en het is aan de speler om op het juiste moment op de aanvalsknop te drukken. Dat mag L1, R1 of X zijn, het maakt niet eens uit op welke knop je drukt. Ja, het lijkt logisch dat elk van de personages zijn eigen knop heeft, maar dat is niet zo. Daarnaast kan Sora springen om vliegende vijanden te raken en kristallen gebruiken met driehoekje om magische spreuken te doen. Dat moet natuurlijk allemaal op de maat van de muziek.

Bekende vijanden uit de serie stormen op het drietal af, en daar beginnen de problemen. De vijanden bewegen namelijk op onvoorspelbare manieren. Soms duiken vogels ineens snel naar beneden, staan vijanden ineens stil of lopen ze op een langzaam drafje op je af. Het is extreem onoverzichtelijk en maakt het bijna onmogelijk om het juiste ritme binnen een liedje te vinden. Denk aan een Guitar Hero waarbij je op elke knop mag drukken, maar de noten op willekeurige snelheden over het scherm wiebelen.

Er wordt ook geen duidelijk punt aangegeven waar de acties moeten worden uitgevoerd. Vooral als Sora moet springen, is de timing onbetrouwbaar. Er komt een blauwe pijl omhoog in beeld die aangeeft dat een sprong is vereist, maar als je wacht tot Sora op die pijl loopt, ben je te laat. Wanneer je dan wel precies moet springen, is niet nauwkeurig te bepalen.

©GMRimport

Alles went

Na een tijdje spelen valt er te wennen aan de ongebruikelijke besturing. Aanvallen worden bijvoorbeeld wel aangegeven met een krimpende cirkel boven vijanden, die je een beetje gevoel van timing geven. Maar die maken het spel niet bepaald leuker. Uiteindelijk probeer je je zo goed en kwaad als het kan op die cirkels te focussen en werkt alle opsmuk daaromheen vooral afleidend. Dat kan niet de bedoeling zijn.

Net als je het een beetje in de vingers hebt, kom je bij het Kingdom Hearts 3-gedeelte en wordt de game nog frustrerender. De meeste liedjes spelen zich daarbij boven volledige tussenfilmpjes uit die game af, die op volledig scherm worden getoond. Hoewel het leuk is om die prachtige beelden weer eens te zien, komt het de overzichtelijkheid niet ten goede. Je notenbalk is soms nauwelijks te zien boven al de spectaculaire cgi-video’s.

Uiteindelijk doe je het allemaal wel ergens voor, want voor fans is het einde meer dan de moeite waard. Deze serie heeft er inmiddels een handje van om cruciale verhaalelementen te verstoppen in spin-offs en dlc, en dat is hier niet anders. Het einde van Melody of Memory zet op intrigerende wijze de deur open naar de volgende delen in de serie (en ja, er komen volgende delen, zo bevestigt deze game). Het is niet zo’n hersensmeltende wending als het einde van Kingdom Hearts 3 Re:Mind, maar we krijgen wel erg veel zin om te zien wat regisseur Nomura allemaal van plan is.

Als nostalgische trip werkt Melody of Memory prima, met een verbijsterende hoeveelheid muziek en content. Het is alleen jammer dat je daar door de matige gameplay niet allemaal aan toekomt. Je moet wel een grote fan van de serie zijn om je hier doorheen te worstelen, en zelfs dan kan je het einde beter gewoon even op YouTube kijken.

Kingdom Hearts: Melody of Memory is getest op een PlayStation 4 en is daarnaast ook verkrijgbaar op Xbox One en Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

De digitale pre-orders voor Avowed, de nieuwe actie-rpg van Obsidian Entertainment, zijn geopend.

Dat werd aangekondigd middels een nieuwe trailer die hieronder bekeken kan worden. Daarin wordt ook nogmaals de eerder dit jaar bevestigde releasedatum getoond. Naast een standaard editie komt er ook een digitale Premium-editie beschikbaar die vijf dagen eerder toegang tot de game geeft, alsmede twee skinpacks, een digitale artbook en soundtrack.

Dan is er nog de fysieke Premium-steelbook met al het bovenstaande en een landkaart. Mensen die de standaard editie kopen (of spelen via Xbox Game Pass) kunnen altijd op een later moment nog beslissen om middels een upgrade een andere editie aan te schaffen. Verder werden ook de systeemeisen van het spel op Steam gedeeld.

Avowed speelt zich in het universum van de Pillars of Eternity-franchise af, al hoeft men die titels niet gespeeld te hebben om toch van Avowed te kunnen genieten. Deze games zijn net als Avowed ontwikkeld door Obsidian. Xbox-topman Phil Spencer liet onlangs nog weten dat Avowed eerder dit jaar niet werd uitgesteld omdat de oude releasedatum niet gehaald kon worden, maar om de line-up van het bedrijf meer te verspreiden.

Avowed komt op 18 februari 2025 naar Xbox Series X en S, pc en Xbox Game Pass.

De baas van Grove Street Games, de ontwikkelaar van Grand Theft Auto: The Trilogy - The Definitive Edition, heeft zich negatief uitgesproken over het feit dat de naam van de studio uit de collectie is gepatcht.

Eerder deze week kwam er een update uit voor de collectie op consoles en pc, waarmee diverse verbeteringen uit de smartphoneversie werden toegevoegd aan deze versies. De update zorgde er ook voor dat het openingsscherm van de game gelijk is getrokken met de mobiele versie. Daar wordt echter niet Grove Street Games, de ontwikkelaar van Grand Theft Auto: The Trilogy - The Definitive Edition, in genoemd, en nu dus ook niet op consoles en pc.

Thomas Williamson, de directeur van Grove Street Game, reageerde gepikeerd op social media. "Hypothetisch gezien is het een naaistreek om de hoofdontwikkelaars uit de credits te verwijderen middels een update, zeker wanneer de update honderden verbeteringen bevat die door die ontwikkelaars zijn gemaakt."

Spelers hebben Williamson inmiddels deels gecorrigeerd: de namen van de ontwikkelaar en de werknemers zijn nog steeds in de aftiteling van het spel te vinden. De studionaam is alleen uit het introscherm verdwenen. Gecombineerd met het feit dat veel gamers van mening zijn dat de oorspronkelijke release van Grand Theft Auto: The Trilogy - The Definitive Edition geplaagd werd door problemen, reageren de meeste fans alles behalve begripvol op de tweet van de ontwikkelaar.

Hoe dan ook zorgt de onlangs verschenen update er voor dat er bijvoorbeeld een 'Classic Lightning'-optie wordt toegevoegd. Daarmee krijgen de drie games in de collectie - Grand Theft Auto 3, Vice City en San Andreas - vergelijkbaar kleurgebruik als de oorspronkelijke versies. Mensen kunnen kiezen of ze dit aan of uitzetten, maar standaard staat het aan. Verder zijn er diverse andere visuele en gameplaytechnische verbeteringen doorgevoerd. Spelers kunnen nu bijvoorbeeld rennen en ondertussen jachtgeweren, vlammenwerpers en assault rifles gebruiken.