Het universum is koud, leeg en grotendeels hartstikke dood, maar eens in de zoveel tijd is er een planeet zoals AR-Y 26. Een kleurrijke biotoop die erom schreeuwt om verkend te worden. Niet alleen omdat er kostbare grondstoffen uit de grond zijn te halen, maar ook omdat de mysterieuze ruïnes op deze plek hinten naar intelligent leven. Genoeg te doen dus voor de astronaut die er zojuist een noodlanding heeft gemaakt.

In Journey to the Savage Planet is de ruimtevaart uitbesteedt aan corporaties die het niet zo nauw nemen met het Prime Directive. Planeten zijn er om uitgebuit te worden en de lokale flora en fauna kan de pot op. De naamloze astronaut die namens de Kindred-maatschappij – de nummer vier van het sterrenstelsel als het aankomt op ruimtereizen – de boel koloniseert doet het allemaal om zijn gigantische schuld af te lossen. De planeet pluk je leeg en bemoeizuchtige levensvormen kunnen hardhandig uit de weg geschopt worden.

Veel in zijn mars

In het spel wordt er met een wel hele vette knipoog verwezen naar de commerciële ruimtevaart, maar Journey to the Savage Planet heeft meer in zijn mars dan wat voor de hand liggende grappen over ruimtereizen met winstbejag. Het spel bevat minstens zoveel slapstick en onderbroekenlol tijdens je ontdekkingsreis.

AR-Y 26 is een diverse plek waar je met een waslijst aan taken er op uit wordt gestuurd. Het verkennen van de geheimzinnige toren die letterlijk overal bovenuit torent staat bovenaan, maar er zijn tal van andere klusjes. De lokale fauna lastigvallen met allerlei wetenschappelijk verantwoordelijke experimenten bijvoorbeeld. Daarnaast zijn er ook nog de nodige upgrades die met behulp van zeldzame mineralen uit de 3D-printer geperst kunnen worden. Een vuurwapen, een extra sprong en een grijphaak maken de planeet onderzoeken stukken makkelijker.

©GMRimport

De waanzinnige planeet

Naarmate er meer upgrades in het spel komen, wordt Journey to the Savage planeet alleen maar beter en leuker. Veel van de gebieden hebben grote hoogteverschillen waardoor extra grote sprongen een enorm verschil maken in hoe je de wereld doorkruist. Met een eerstepersoonsperspectief platformen kan door het gebrek aan overzicht gemakkelijk verkeerd uitpakken, maar dit spel is gelukkig behoorlijk vergevingsgezind. Een extra sprong in de lucht of een drone die je weer op een veilige plek dumpt zijn nooit ver weg.

Rondspringen over deze planeet is zo leuk omdat het barst van de geheimen. Als speler word je bovendien niet gedwongen om vaste paadjes te bewandelen. Vooral de extra sprongen maken het mogelijk om complete delen van het buitenaardse oppervlak te omzeilen. Het valt daarbij op hoe knap deze planeet in elkaar steekt. Journey to the Savage Planet is een echte metroidvania en beloont spelers die zo nu en dan terugkeren naar oude locaties. Het is daarom wel irritant dat er geen kaart zit inbegrepen in het arsenaal van de ruimtereiziger. Het is hierdoor best lastig is om een eerder bezochte plek terug te vinden. De planeet zit vol met goed verstopte grotten, zwevende eilandjes en zo nu en dan zelfs raadselachtige levensvormen.

©GMRimport

Focus op verkennen

Sommige wezens op de AR-Y 26 zijn vriendelijk, maar andere schepsels zitten niet zo op buitenaardse bezoekers te wachten en openen onmiddellijk de aanval. Hierin zit meteen ook het zwakste punt van Journey to the Savage Planet. Als schietspel voelt het allemaal erg simpel aan, omdat je het gehele spel met hetzelfde wapen opgescheept zit. Daarnaast worden sommige minibazen veel hergebruikt. Een keer tegen een uit de kluiten gewassen kikker vechten is prima, maar als diezelfde vijand na het gevecht onmiddellijk weer twee keer opduikt is dat wel een beetje teveel van het goede.

Het grootste gedeelte van Journey to the Savage draait gelukkig niet om headshots en andere precisieschoten. Dit is een spel dat het simpele plezier van zoveel mogelijk verzamelobjecten opspeuren en rondspringen in een kleurrijke wereld volledig begrijpt. Wie zich alleen op het geestige hoofdverhaal richt is er in zes uur wel doorheen, maar daarvoor is de rest van de taken op de to-do lijst veel te leuk. Journey to the Savage Planet is daarmee compact voor wie dat wil, maar duurt al snel een uur of vijftien voor de ontdekkingsreiziger die genoeg brandstof wil verzamelen om ook weer naar huis terug te keren.

Journey to the Savage Planet is vanaf nu beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc. Voor deze recensie is de game gespeeld op PlayStation 4.

Billy Mitchell, de voormalige recordhouder in Donkey Kong, heeft een rechtszaak gewonnen van de Australische YouTuber Karl Jobst. De rechter bepaalde dat er sprake was van smaad.

Jobst claimde in meerdere YouTube-video's dat Mitchell vals had gespeeld om de hoogste highscore in Donkey Kong te behalen. Mitchell verzet zich al jaren tegen dergelijke claims. Jobst claimde in zijn video's ook dat YouTuber Ben Smith (Apollo Legend) zelfmoord pleegde omdat Mitchell in 2020 een rechtszaak van hem won.

Mitchell klaagde Jobst aan voor smaad en heeft van rechter Ken Barlow in Brisbane gelijk gekregen. Jobst moet Mitchell 300.000 Australische dollar (173.881,50 euro) in schadevergoeding betalen, en nog eens 50.000 Australische dollar voor een andere video waarin Jobst de spot dreef met Mitchells aanklacht.

Jobst verontschuldigde zich op social media richting zijn fans. Sommigen van hen hebben meebetaald aan de kosten verbonden aan de rechtszaak. "De rechter achtte Billy een geloofwaardige getuige en geloofde alles. Vanaf dat moment kon ik niets meer doen om mijzelf te redden. Ik ga mijn opties overwegen." Mitchell gaf op social media aan "van de geur van winst in de avond te houden" en bedankte iedereen die hem steunde.

Mitchell werd vooral bekend in de jaren tachtig en negentig dankzij highscores in games als Donkey Kong en Pac-Man. In de documentaire The King of Kong: A Fistful of Quarters werd hij afgeschilderd als de aardsvijand van Steve Wiebe, de de highscore van Mitchell probeerde te verslaan. Tegenwoordig heeft Robbie Lakeman de hoogste score in Donkey Kong.

Mensen kunnen vanaf vandaag de PlayStation Plus Essential-games van april claimen.

Zoals vorige week werd bekendgemaakt, gaat het om drie spellen, waaronder Robocop: Rogue City. Die game verscheen oorspronkelijk in het najaar van 2023 en werd goed ontvangen door critici en fans. In de first-person game moeten spelers als de robotagent de straten van Old Detroit misdaadvrij houden. De game is alleen op PlayStation 5 speelbaar.

De andere games die nu geclaimd kunnen worden zijn The Texas Chain Saw Massacre (PS5 en PS4) en Digimon Story: Cyber Sleuth - Hacker's Memory (voor PS4, maar ook op PS5 speelbaar). Alle drie de games kunnen tot 5 mei door alle PlayStation Plus-leden geclaimd worden. Hieronder zijn meer beelden van alle drie de games te zien.