Deze week knapte er iets in mij. Nu we in Nederland – als enige land ter wereld! – twee maanden gratis Disney+ mogen kijken, heb ik officieel te veel series en films te kijken, boeken te lezen en games te spelen. Te veel dingen die ik wil en te weinig tijd. Ik moet me daarbij neer gaan leggen.

Al lange tijd hou ik op mijn telefoon twee lijstjes bij. Eentje met de games die op dat moment in mijn backlog zitten, en eentje met aankomende games die ik interessant vind, met releasedata erbij. Toen ik deze lijstjes zo’n twee jaar geleden aanmaakte, was het vooral bedoeld om orde te scheppen in de chaos aan games die elk jaar op ons afkomt. Een tijdje ging dat goed: door de backloglijst hoefde ik nooit te bedenken wat ik moest spelen, en met de releaselijst had ik tijdrovende games op tijd in de smiezen. Het voelde vreemd genoeg zelfs bevredigend om een game na het uitspelen af te vinken op de lijst. Hoppa, die is gedaan, op naar de volgende.

©GMRimport

Help!

Inmiddels zijn mijn lijstjes geen baken meer van orde en rust, maar een bron van frustratie. In mijn backlog staan op dit moment 32 games waar ik nooit aan toegekomen ben, of waar ik wel aan ben begonnen maar nooit het einde van heb gezien. De lijst die bedoeld was als organisatiemiddel, brengt alleen maar meer chaos in mijn leven, omdat hij zo lang is dat ik het nooit meer allemaal af ga kruisen.

Van de releaselijst word ik al helemaal niet vrolijk. Er komen tegenwoordig zoveel goede games uit, dat ik naar veel te veel dingen uitkijk. Gisteren kwam Borderlands 3 uit, over een week is het tijd voor de remake van Link’s Awakening (de beste Zelda), een week daarna verschijnt Dragon Quest 11 op de Switch. En ik had tegen mijzelf gezegd om hem daarop te spelen, omdat ik vorig jaar geen tijd had voor een monsterlijk lange rpg. En dan moeten The Outer Worlds en Death Stranding nog uitkomen, en Pokémon: Sword en Shield en Star Wars Jedi: Fallen Order hebben het lef om op dezelfde dag uit te komen.

De backlog is een lange opsomming aan entertainment, en dan heb ik het alleen nog over games. ‘Mijn lijst’ in Netflix is inmiddels al 2 minuten scrollen lang, en met Disney+ heb ik ineens de onhoudbare drang om oude tekenfilms als X-Men helemaal te kijken. Boeken lezen heb ik eigenlijk al opgegeven, en comics waar ik mijn oog op heb laten vallen kunnen het helemaal vergeten.

©GMRimport

FOMO

Het is natuurlijk een fijn probleem om te hebben. ‘Help, er zijn te veel goede games om te spelen’ stelt op wereldschaal weinig voor. Maar toch, FOMO (fear of missing out) is een echt fenomeen om rekening mee te houden. Je wilt toch altijd mee kunnen praten met je vrienden of op fora over de allerbeste games, en dan word je al gauw bang dat je iets mist. Zeker voor iemand als ik, wiens baan het ook nog eens is om de industrie een beetje in de gaten te houden. Misschien kan ik tijd vrijmaken door wat minder columns te schrijven…

Hoe dan ook, van die ellendige backlog moet ik eens een keertje af. Het doel dat ik ermee had – het aanbrengen van een beetje rust in mijn hoofd – bereikt het allang niet meer. De backlog staat vol met games waar ik echt niet meer aan toe ga komen, dat weet ik stiekem zelf ook wel. Het is een lijst die me constant pestend aankijkt en bevestigt dat hoe graag ik ook wil, ik nooit álles kan spelen wat ik wil.

©GMRimport

©GMRimport

Dus hup, weg met dat ding. Vanaf nu speel ik gewoon de game waar ik op dat moment het meeste zin in heb. Ik hoef me toch zeker niet schuldig tegenover mezelf te voelen als ik een spel niet uitspeel omdat ik het niet meer leuk vind, of als ik aan een game niet toekom omdat ik in andere spellen nou eenmaal meer zin heb? Gamen is een hobby, ik doe het voor mijn plezier. Waarom zou ik het zo voor mezelf vergallen?

Vanaf nu speel ik dus waar ik zin in heb. En als ik in meer dan één game tegelijk zin heb, dan zet ik die in een handig lijstje. Dan kan ik daar ook de spellen in zetten waar ik later misschien zin in krijg, en games die nog uit moeten komen maar waar ik nu al heel veel zin in heb. Handig zeg, en dat lijstje bewaar ik dan op mijn telefoon! Ik heb er alle vertrouwen in, dit gaat helemaal goedkomen.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen.

Laatste columns op Gamer.nl:

Er zijn gameplaybeelden van een geannuleerde derde game in de klassieke Star Wars Battlefront-franchise online verschenen.

Het gaat om een derde deel in de reeks waarvan begin dit millennium games uitkwamen, en dus niet te verwarren met de Battlefront-shooters die afgelopen decennium uitkwamen.

Free Radical Design - bekend van de Timesplitters-games - werkte aan Star Wars Battlefront 3. De game werd in 2008 uiteindelijk geannuleerd. Het spel had op de Wii, PlayStation 3, Xbox 360 en pc uit moeten komen.

Inmiddels is er dus gameplay te zien van het nooit uitgekomen spel. De beelden zouden daarbij afkomstig zijn van een versie van de game een week voordat deze geannuleerd werd. Het gaat daarbij specifiek om de Wii-versie van het spel.

Er gaat gewerkt worden aan een televisieserie gebaseerd op het eerder dit jaar uitgekomen Pacific Drive.

Variety meldt dat Atomic Monster, het productiebedrijf van Saw-medebedenker James Wan, de rechten op een televisieserie gebaseerd op de game in handen heeft. Hij zal als executive producer meewerken aan de film, al is er nog geen netwerk of streamingdienst bevestigd.

In elk potje van Pacific Drive maken spelers een unieke tocht door een griezelig gebied genaamd de Olympic Exclusion Zone. Belangrijk is dat de auto gedurende speelsessies blijft lopen, omdat er anders erge dingen kunnen gebeuren.

Het is aan de speler om de auto te upgraden en kapotte onderdelen te fixen. Daarvoor moeten spelers soms ook uit de auto stappen en de omgeving afspeuren naar nieuwe onderdelen.

Pacific Drive is verkrijgbaar op Steam, Epic Games Store en PlayStation 5.