Hitman 3 haalt het onderste uit de kan
In 2016 gooide IO Interactive de formule van Hitman flink om. In grote, open en op zichzelf staande levels is het aan de speler om telkens een aantal doelwitten op te sporen en om te leggen. Of je dat nu doet met een kille kogel door het voorhoofd, door een drankje te vergiftigen, of door het op een ongeluk te laten lijken, maakt niet uit. Het is een opzet die bijna vijf jaar later nauwelijks nog kan verrassen, maar nog altijd de creativiteit prikkelt.
Hitman 3 verschilt in essentie namelijk maar weinig van zijn voorgangers. Als Agent 47 struin je wederom zes levels af op zoek naar je noodlottige slachtoffers, die je vervolgens weer op tal van manieren koud kan maken. Hitman moet het vooral hebben van de opzet van de levels en gelukkig zit dat met dit deel erg goed. De levels zijn stuk voor stuk interessant, al heb je de grootste hoogtepunten wel al in de eerste helft te pakken.
Hitman in virtual reality
Op de PlayStation 4 is Hitman 3 volledig in virtual reality te spelen. Wie bovendien Hitman 1 en 2 bezit, kan zelfs de gehele trilogie in vr spelen. Aangezien deze modus alleen relevant is voor zo’n selecte doelgroep, wegen we deze vr-modus niet mee in deze algemene review. We zullen de vr-modus binnenkort in een apart artikel uitvoerig bespreken.
©GMRimport
Opgaan in de massa of detective spelen
Zo blinkt Dubai uit, omdat het die onvervalste ervaring geeft van jezelf in het zicht verbergen. Een decadent feestje van een puissant rijke Arabier in ’s werelds hoogste wolkenkrabber is het perfecte scenario om te luistervinken terwijl je je mengt tussen het gepeupel. Je zoekt naar gelegenheden en het juiste moment om toe te slaan, zonder dat iemand doorheeft dat je überhaupt bestaat. Ook de underground discotheek in Berlijn geeft je deze sensatie, met als extra twist dat je doelwitten daar ook op jóu jagen. Zo ontstaat er een even spannend als grappig kat-en-muisspel, midden tussen de ravende feestvierders.
Een persoonlijke favoriet is echter het Dartmoor-level. Terwijl jij er bent om een moord te plegen, arriveert er namelijk ook een detective die juist de verdachte dood van een huisgenoot eerder die dag komt onderzoeken. Dat biedt legio mogelijkheden voor de creatievere huurmoordenaar, maar het zou zonde zijn teveel prijs te geven. Laten we het erop houden dat Hitman 3 het echt beloont als je levels herspeelt en alternatieve aanpakken uittest.
Sommige latere levels leveren wat creativiteit in om zo het verhaal aan elkaar te kunnen knopen. Sowieso legt Hitman 3 de nadruk iets meer op het verhaal, met filmachtige openingen en intro’s. Slim genoeg kun je bij het herspelen die intro’s altijd overslaan. Zo opent het Dubai-level zich eerst met een Mission Impossible-achtige infiltratie waarin je aan de buitenkant van de wolkenkrabber hangt, maar kun je bij een volgende sessie ook gelijk in de lobby beginnen of zelfs als cateringmedewerker starten.
©GMRimport
Explosieve golfbal
Juist dat soort alternatieve scenario’s maken Hitman zo leuk om te herspelen, en te ontdekken wat er allemaal kan. Van een ‘realistische’ afrekening tot een absurde aanslag: ieder level huisvest van alles. Ze worden eigenlijk steeds leuker naarmate je meer van het level hebt gezien. Want als je op weg naar de uitgang ineens ziet dat er ook de mogelijkheid was om je doelwit op te blazen met een explosieve golfbal, dan wil je de volgende keer die golfbal natuurlijk vinden.
Hitman 3 doet tegelijkertijd niet bizar veel nieuws. Zelfs het voornaamste minpunt van de voorgaande delen blijft fier overeind: je moet eigenlijk altijd online zijn om te kunnen spelen, anders wordt je progressie niet bijgehouden. Je ontgrendelt dan dus geen nieuwe wapens, gadgets, kostuums en startpunten in het level, terwijl Hitman daar juist om draait.
Verder valt op dat de tussenfilmpjes om onduidelijke redenen heel erg gecomprimeerd zijn, en daardoor barstensvol artefacten zitten. Nou zul je Hitman 3 niet primair vanwege het verhaal spelen, maar zonde is het wel. Hoewel de game prima loopt op beide generatie consoles, zitten er wel wat kleine bugs en oneffenheden in de gameplay. Een enkele keer konden we een bepaalde actie niet voltooien omdat niet in beeld verscheen dat we een knopje moesten indrukken. Bij het herladen gebeurde het bovendien een paar keer - in verschillende levels - dat goed verborgen lichamen ogenblikkelijk gevonden werden.
Van een ‘realistische’ afrekening tot een absurde aanslag: ieder level huisvest van alles.
-
Het onderste uit de kan
De formule vertoont een half decennium later ook steeds meer scheurtjes. Bodyguards reageren lauw als ze hun werkgever dood aantreffen en voeren het lichaam zonder pardon af. Een klopjacht of lockdown blijft achterwege. En in het eerder bewierookte Dartmoor-level barst de ervaring een beetje als er nog wordt gedaan alsof het onderzoek in volle gang is, terwijl het mysterie in werkelijkheid al lang en breed is opgelost – en er misschien alweer heel iets anders heeft plaatsgevonden om je druk over te maken.
IO Interactive slaagt er zeker in om nog een laatste keer het onderste uit de kan te halen, en bovendien het verhaal van de World of Assassination-trilogie af te sluiten. Maar de kan is na dit deel ook wel echt leeg geschraapt. Het wordt hoog tijd dat Agent 47 weer op een andere manier te werk gaat, en IO Interactive de formule (wéér) opnieuw uitvindt. Tot het zover is spelen we graag Hitman 3 nog een keer opnieuw. En nog een keer. En nog een keer. Tot we echt elk scenario hebben gezien.
©GMRimport
Hitman 3 verschijnt 20 januari op pc, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X en S, Google Stadia en Nintendo Switch. Voor deze review is de game getest op de PlayStation 5 en PS4 Pro.
Lees meer reviews:
