Na de release van Gears of War: Judgment in 2013 leek het erop dat de Gears-reeks op zijn retour was. Judgment was een prima game, maar wist niet de hoogtes van de originele trilogie te bereiken. Na de onthulling van Gears of War 4 rees dan ook de vraag of er in het huidige shooterlandschap nog wel plek was voor de eens zo invloedrijke third-person shooter. Waar The Coalition met Gears of War 4 vooral veilig in de voetstappen trad van Epic Games, neemt het nu grote sprongen voorwaarts met Gears 5.

Het is natuurlijk een zware taak om een zeer geliefde franchise over te nemen en nieuwe personages, verhalen en gameplay-elementen te introduceren, terwijl de oude garde nog steeds het gros van de community beslaat. Velen vonden bijvoorbeeld dat de nieuwe protagonisten uit Gears of War 4 het oude Delta Squad niet konden evenaren. Gears 5 laat echter zien dat Kait, Del en JD wel degelijk waardige opvolgers zijn van de helden uit de originele trilogie. Het spel hoeft het dit keer niet te hebben van een set nieuwe wapens en vijanden, maar juist van een verhaal dat ons van begin tot eind in z’n greep houdt.

©GMRimport

Zo vader, zo zoon

Dit komt voornamelijk door de hoofdpersonages die in Gears 5 veel beter tot hun recht komen dan in deel vier. De stuwende kracht achter dit verhaal is Kait, die aan het eind van het vorige deel een schokkende ontdekking deed, waardoor ze in Gears 5 met zichzelf in de knoop zit. Nog voordat we aan de slag mogen met de heldin, kruipen we even in de huid van JD Fenix, die nog steeds een eerbiedige bewondering koestert voor papa Marcus. Die bewondering manifesteert zich in een enorme geldingsdrang. JD is zich maar al te bewust van het feit dat zijn vader veel heeft betekend voor de mensheid en dat maakt dat hij zich constant probeert te bewijzen op het slagveld, tot ergernis van Marcus. Deze heroïsche houding mondt uit in een catastrofale gebeurtenis, wat helaas resulteert in strubbelingen binnen Delta Squad.

Deze gebeurtenis brengt ons bij het moment waarbij we eindelijk Kait onder de knoppen krijgen. Dat is tevens het moment waarop Gears 5 voor het eerst breekt met de lineaire gameplay van weleer en ons in sfeervolle openwereldgebieden plaatst waarin we zelf op zoek mogen gaan naar missies. We voeren dus niet langer statische gevechten om door te mogen naar de volgende checkpoint, maar doorkruisen schitterende omgevingen zoals het besneeuwde gebied rondom Mount Kadar en een woestijnachtig gebied in de UIR op onze skiff, een soort slee-achtig voertuig. Deze kleine open werelden beperken zich tot de twee middelste acts. Los van een handjevol hoofdmissies en optionele zijmissies waarbij je upgrades verdient voor oudgediende Jack, valt er niet bijzonder veel te doen in deze gebieden, maar de ervaring van het reizen van missie naar missie op zich siert Gears 5 voornamelijk vanwege het feit dat de interactie tussen de verschillende personages tijdens deze trektochten wordt uitgediept.

Het zit hem nu dus vooral in die gesprekken tussen hoofdpersonages, wat het verhaal meer dan ooit tevoren in de reeks een zekere impact geeft. Zo reflecteren Kait en Del op de geschiedenis die (niet) verteld wordt door de COG, hun vriendschap met JD en of zij zelf wel het juiste pad bewandelen. Ook proberen ze recente gebeurtenissen in perspectief te plaatsen. Een van deze recente gebeurtenissen is de toegenomen intelligentie van The Swarm. Niet alleen verhaaltechnisch wordt hiernaar gerefereerd, ook tijdens vuurgevechten zien we dat The Swarm veel behendiger is geworden, de confrontatie opzoekt en het de speler steeds moeilijker maakt om zich achter een afgebrokkeld muurtje schuil te houden. Kortom, de kunstmatige intelligentie is merkbaar verbeterd sinds deel vier en vergt meer tactisch inzicht dan voorheen, wat de gameplay zeer ten goede komt.

©GMRimport

Jack of all trades

Die tactische mogelijkheden krijgen we in de vorm van Jack, want dankzij een aantal gewiekste aanpassingen aan onze mechanische handlanger worden vuurgevechten een stuk dynamischer. Jack kan nu bijvoorbeeld de omgeving scannen om vijanden te spotten, valt regelmatig vijanden aan, pikt op commando wapens en munitie op of genereert tijdelijk een energieschild voor de speler om kogels te weren. Het zijn dit soort kleine aanpassingen die voor het eerst in jaren weer een frisse wind doen waaien door de franchise.

Zo zijn er vooral in de eerste en de laatste act bepaalde setpieces die je qua intense gevechten omverblazen. Gears 5 geeft al vrij vroeg in de game vol gas en laat je niet meer los tot het abrupte einde. Zonder al te veel weg te geven over het verhaal, leek het alsof het verslaan van de eindbaas nog maar net het begin was van een volgende act. Ondanks dat de singleplayer van Gears 5 aanzienlijk langer is dan die van Gears 4, voelt het alsnog of het verhaal te snel ten einde loopt. Het neemt echter niet weg dat we er alsnog enorm van hebben genoten.

Dat de singleplayercampagne zo weet te imponeren, betekent niet dat de multiplayer hieraan ondergeschikt is. Ook de multiplayer is wederom ijzersterk en is grotendeels onveranderd gebleven. De lancering van het spel bracht helaas wat serverproblemen met zich mee, maar in de dagen erna hebben we hier vrijwel niets meer van gemerkt. Versus bestaat wederom uit een arcademodus waarin twee teams van vijf het tegen elkaar opnemen in verschillende speltypen. Nieuw in deze modus is de mogelijkheid om tijdens het spelen punten te verdienen om wapens te ontgrendelen. Een belangrijk verschil met de ranked modus is dat de Gnasher-shotgun achterwege is gelaten. Bovendien ontgrendel je spelenderwijs bepaalde vaardigheden, zoals de mogelijkheid om iets sneller te rennen of extra health. Dit maakt het vooral voor nieuwkomers makkelijker om het spel onder de knie te krijgen, alvorens ze het in de Ranked-modus tegen elkaar opnemen.

©GMRimport

Escape

Het nieuwste paradepaardje van de multiplayer is de Escape-modus, waarin een team van drie spelers zich moet vrijvechten uit een door de Swarm bezette basis, die langzaamaan volloopt met gifgas. Het gevoel dat je opgejaagd wordt door dit gifgas zorgt ervoor dat de spanning er tijdens een potje Escape goed in zit. Het is dus zaak om zo snel mogelijk korte metten te maken met alsmaar uitdagendere golven aan vijanden, terwijl munitie schaars is. Vooral op hogere moeilijkheidsgraden blinkt Escape uit. Doordat munitie schaars is, is het belangrijk om hier zuinig op te zijn en zo dichtbij je teammaten te blijven. De truc in Escape is vooral om samen gericht vijanden uit te schakelen alvorens je voorwaarts trekt. Wel is het aan te raden om deze modus met een vast kliekje te spelen, aangezien spelers vaak de neiging hebben om het spel te verlaten naarmate het moeilijker wordt.

Alles wijst erop dat The Coalition zijn stempel durft te drukken op de serie. Waar Gears of War 4 vooral zo dicht mogelijk bij de essentie van de reeks bleef, voert de ontwikkelaar in Gears 5 de nodige vernieuwingen door die Gears weer interessant maakt voor zowel fans als nieuwkomers. De iconische gameplay is nog steeds intact gebleven, maar is nu extra gelaagd dankzij de tactische mogelijkheden die Jack met zich meebrengt. In combinatie met het sterke verhaal levert dit soms memorabele momenten op die we sinds de originele trilogie niet meer hebben meegemaakt in een Gears-titel. Tel daar de sublieme multiplayer bij op en je vindt in Gears 5 een van de beste Xbox One-exclusives van de afgelopen jaren.

Gears 5 is nu beschikbaar voor Xbox One en pc. Voor deze recensie is de game getest op een Xbox One S.

Laatste reviews op Gamer.nl

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.