Cities: Skylines is vijf jaar later een kleurplaat voor volwassenen
Het is ruim vijf jaar geleden dat Cities: Skylines hier op Gamer.nl werd gebombardeerd tot de nieuwe href="https://gamer.nl/artikelen/review/cities-skylines-de-koning-is-dood-leve-de-koning/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">koning der citybuilders</a>. Sceptici konden toentertijd nog beweren dat Cities voorál zo positief opviel omdat de laatste SimCity twee jaar eerder de plank faliekant missloeg. SimCity werd dan ook vrij snel vergeten en verdrongen. Cities: Skylines daarentegen, is nog altijd relevant en springlevend: onlangs nog bracht ontwikkelaar Colossal Order met Sunset Harbor alweer de negende grote uitbreiding uit.
Hoewel de uitbreidingen steeds logischerwijs voor de grootste vernieuwingen in Cities: Skylines zorgen, is ook de basisgame door de jaren heen flink onder handen genomen. Dat begon ooit met het toevoegen van noodzakelijkheden, zoals de mogelijkheid om tunnels te bouwen, en verschillende weerseffecten. Later werd het wegenbouwsysteem verbeterd, werd geluidsoverlast op een realistischere manier gecalculeerd en ging de menustructuur meermaals op de schop. Ook werden er nieuwe gebouwen gratis aan het spel toegevoegd, waaronder tolpoortjes, bibliotheken en bejaardentehuizen. Het voetbalstadion dat in 2016 al gratis werd toegevoegd, is bij ondergetekende nog altijd favoriet en krijgt in elke stad weer opnieuw een prominente plek.
©GMRimport
Sterk fundament
De basis van Cities: Skylines is daardoor hedendaags erg volwassen. Bij het bouwen van een stad moet je met van alles rekening houden. Je inwoners willen uiteraard toegang tot elektriciteit en schoon drinkwater, maar er moet ook afval worden opgehaald. Hulpdiensten moeten elke uithoek goed kunnen bereiken en lijken moeten afgevoerd kunnen worden – het liefst voordat ze gaan stinken.
Als een kleurplaat teken je de verschillende gebieden in op de kaart: waar mensen wonen, waar mensen werken, waar mensen winkelen. De noodzakelijke voorzieningen plaats je navenant. Vervolgens is het tijd om de details aan te brengen, om zo je het kunstwerk eigen te maken. Unieke gebouwen zijn dan de gemakkelijke oplossing; ze zijn weliswaar uniek binnen jouw stad, maar een markante toren of uniek park maakt jouw stad nog niet uniek. Nee, je stad wordt pas jouw stad door het micromanagen.
Ik zou zelfs (bijna) afraden om heel veel verschillende uitbreidingen aan te schaffen. Een stad managen is immers al een voltijds klus.
-
©GMRimport
Uitbreidingen om verder te micromanagen
En dat is waar de downloadbare content om de hoek komt kijken. Standaard valt er al genoeg te micromanagen hoor, maak je daar maar geen zorgen over. Er zijn parken, boompjes en paadjes genoeg, maar met de uitbreidingen kies je precies wat je nog verder wil uitbreiden. Wil je bijvoorbeeld het openbaar vervoer van je stad verbeteren, dan voegt de uitbreiding Mass Transit diverse nieuwe vervoersmiddelen toe, en knooppunten waar je inwoners efficiënt kunnen overstappen van bijvoorbeeld metro op trein.
Industries daarentegen, gooit het hele industriesysteem op de schop. In plaats van lui wat vakjes oranje te kleuren en toe te kijken hoe fabriekjes ontstaan, zet je met Industries zelf een volledige productieketen op, waarbij je rekening dient te houden met vraag en aanbod tussen de verschillende gebouwen. Het nieuwe Sunset Harbor combineert elementen van die twee uitbreidingen, met de toevoeging van visindustrie, een nieuw afvalverwerkingssysteem en nieuwe hubs voor openbaar vervoer.
©GMRimport
Pretparken bouwen of een tsunami overkomen
Wie meer variatie aan zijn of haar stad wil toevoegen, kan met Parklife dierentuinen en pretparken bouwen en beheren, of universiteiten met Campus. Green Cities maakt het op zijn beurt mogelijk om milieuvriendelijker te werk te gaan, bijvoorbeeld door schoner energie op te wekken (zonder je stad vol te plempen met windmolens) en geeft als enige een optie om watervervuiling helemaal tegen te gaan. After Dark is weer meer gericht op toerisme, met de toevoeging van uitgaansgebieden en hotels.
Niet alle uitbreidingen zijn echter van hetzelfde niveau – tenminste, vanuit het oogpunt van een serieuze stedenbouwer. Snowfall is in essentie bijvoorbeeld vrij nutteloos zolang je niet daadwerkelijk met een van de sneeuwlevels speelt. Alleen daar krijg je te maken met sneeuwval en lage temperaturen, waardoor toevoegingen als efficiëntere stadsverwarming en sneeuwschuivers bestaansrecht hebben. Al voegt Snowfall ook trams toe, een persoonlijke favoriet onder de openbaarvervoersopties, vanwege de capaciteit en de levendigheid die het toevoegt aan het straatbeeld.
Ook Natural Disasters is vrij matig uitgevoerd: evacueren kost simpelweg te veel tijd en is praktisch niet te doen in een grotere stad. Het ontwricht je economie bovendien meer dan een paar doden. Oef, dat had een uitspraak van Donald Trump kunnen zijn. In Cities: Skylines is het echter realiteit: de game is helemaal geënt op bouwen, groeien en uitbreiden, niet op slopen, verliezen of in lockdown plaatsen.
©GMRimport
Overweldigend
Feit is wel dat je met de uitbreidingen precies de mogelijkheden kan uitbouwen die je tof vindt. Of je nou je stad zo duurzaam mogelijk wil inrichten, fraaier en levendiger wil maken met parken en attracties, of het meest efficiënte openbaarvervoernetwerk wil maken: je kunt in de basisgame ermee beginnen en vervolgens een uitbreiding in huis halen voor meer mogelijkheden. Ik zou zelfs (bijna) afraden om heel veel verschillende uitbreidingen aan te schaffen. Een stad managen is immers al een voltijds klus, laat staan als je er én universiteitscampussen én een pretpark én de bevoorradingsketens voor allerlei industrieën bij moet gaan managen. De hoeveelheid opties gebouwen kan dan behoorlijk overweldigend zijn, om maar te zwijgen over alle onderliggende systemen die je in de smiezen moet krijgen omdat je stad anders al snel ontspoort, dichtslibt of op een faillissement afstevent.
Het is zo’n beetje het enige minpunt dat Colossal Order na al die jaren nog steeds niet heeft opgelost: Cities kent heel veel onderliggende systemen en die worden lang niet allemaal even goed uitgelegd of gevisualiseerd. Winkels beginnen soms spontaan te mekkeren dat er bijvoorbeeld niet voldoende medewerkers zijn, of niet genoeg goederen, of juist te weinig klanten. Dat er dan ‘iets’ niet helemaal goed zit in je infrastructuur is evident, maar het lek boven water krijgen kan soms onnodig ingewikkeld zijn. Is je stad gewoon getroffen door een verkeersinfarct?
Of heb je zo geconcentreerd zitten micromanagen aan een parkje dat je helemaal over het hoofd hebt gezien (bij gebrek aan alarmerende meldingen) dat een sterftegolf je economie aan het wankelen heeft gebracht? En uit hoeveel haltes moet je bus- of metrolijn bestaan om efficiënt te werken en niet alleen maar bij te dragen aan te verkeerscongestie? Nee, Cities: Skylines is nog niet helemaal ‘af’, net als je eigen stad altijd wel op een of ander punt te verbeteren of uit te breiden is.
©GMRimport
Lang leve de koning
Cities: Skylines is zodoende vijf jaar later nog steeds de koning in zijn (sub)genre, en niet alleen bij gebrek aan serieuze weerstand. De afwezigheid van rechtstreekse concurrentie heeft er niet voor gezorgd dat Colossal Order stil heeft gezeten. Sterker nog, het heeft de game uitgebouwd tot een kolos die zich nog maar nauwelijks laat beteugelen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de mogelijkheden die mods met zich meebrengen. Cities: Skylines is een game die ook in 2020 ontzettend aan te bevelen valt, en ook vrijwel elke uitbreiding kan op onze goedkeuring rekenen.
Zowel de game als de uitbreidingen zijn regelmatig in de aanbieding, dus wie op het juiste moment toeslaat kan voordelig een heleboel content inslaan. Maar zeg niet dat we je niet gewaarschuwd hebben als je daarna hele weekenden op ziet gaan aan een wijkje hier bouwen, een snelweg daar aanleggen, hier nog even een haventje plaatsen, dit parkje nog wat mooier maken, deze universiteit upgraden, oeh eindelijk een luchthaven maken, dus nu een metrolijn aanleggen, etc. etc. etc…
Lees ook:
