Astral Chain is een echte Platinum-game met een vleugje L.A. Noire
Het is inmiddels tien jaar geleden dat de eerste titel van de hand van PlatinumGames het levenslicht zag. Sindsdien heeft PlatinumGames een trouwe schare fans weten op te bouwen die de gerenommeerde ontwikkelaar op handen draagt. En terecht, want games als Bayonetta en Nier: Automata behoren misschien wel tot de beste actiegames van dit decennium.
Dat het team achter Astral Chain voor een deel bestaat uit mensen die aan bovengenoemde games hebben gewerkt, klinkt daarom voor velen waarschijnlijk als muziek in de oren. Na onze eerste hands-on met Astral Chain kunnen we stellen dat de Switch-exclusive voor spelers van die games hoogstwaarschijnlijk zal voelen als thuiskomen.
©GMRimport
Bayonetta: Automata
De ontwikkelaar heeft klaarblijkelijk gekeken naar wat Bayonetta en Nier: Automata zo goed maakt en heeft dat vertaald naar een game die grotendeels wegspeelt als een klassieke Japanse actiegame. Het vloeiende vechtsysteem waarbij mêlee-aanvallen en vuurgevechten naadloos in elkaar overlopen, roept warme herinneringen op aan Bayonetta. Ook worden gevechten zo nu en dan afgewisseld met missies die fundamenteel andere gameplaymechanieken met zich meebrengen, zoals dat ook in Nier: Automata gebeurt. Maar we zouden Astral Chain tekort doen als we het simpelweg als een mengelmoes van Bayonetta en Nier: Automata bestempelen. In Astral Chain heeft de ontwikkelaar namelijk ook elementen van detectivegames geïmplementeerd, om het werk dat we als politieagenten van speciale eenheid Neuron doen nog geloofwaardiger neer te zetten.
Niet alleen wordt de setting van het spel zo geloofwaardiger, maar ook qua gameplay brengt het een onverwachte en vooral frisse afwisseling met zich mee die we niet eerder hebben gezien in een actiegame als deze. Actievolle gevechten worden op natuurlijke wijze afgewisseld met futuristisch speurwerk waarbij geen enkel mysterie te groot is. Spelers beschikken namelijk over een zogeheten Legion, een speciaal wapen dat neurologisch verbonden is aan het hoofdpersonage. Dit levende wapen – dat met een zogenaamde ‘Astral Chain’ aan de speler verbonden is – maakt niet alleen korte metten met vijanden, maar maakt het speurwerk een stuk makkelijker door een handje te helpen.
De Legion is voor de alledaagse burgers en politie-eenheden onzichtbaar en kan daarom bijvoorbeeld tijdens het speuren ongezien omstanders van de plaats delict afluisteren. Ook verzamelt hij bewijsstukken voor de speler, die je later met elkaar verbindt. In zekere zin is de Legion het enige middel om het kwaad uit de Ark, de multiculturele stad waar het spel zich afspeelt, te verdrijven. Grote delen van de Ark liggen namelijk in puin en de straten van de stad worden vervuild door een vreemde materie, genaamd Red Matter.
De klassieke Japanse opzet van missies in combinatie met bombastische gevechten, afgewisseld met futuristisch speurwerk voelt nimmer geforceerd
-
©GMRimport
Doorsnee sciencefiction
De boosdoeners zijn de mysterieuze alienachtige wezens, genaamd Chimera, die de aarde vanuit een andere dimensie zijn binnengedrongen en het op de mensheid gemunt hebben. Het is duidelijk dat de strijd tussen de mensheid en de Chimera al jaren woedt. De mensheid is aan de verliezende hand en alle hoop is gevestigd op Neuron en zijn krachtige Legions. Veel meer context wordt er gedurende onze tijd met de game niet geboden.
Dat is geen ramp, want het verhaal lijkt niet veel toe te voegen aan het grotere geheel. Dialogen tussen personages zijn doorgaans oppervlakkig en verhaaltechnisch lijkt het een doorsnee sciencefictionverhaal te worden dat we al kennen uit legio andere games en films. Echter mag dat de pret niet drukken en gaan we de strijd aan met de mysterieuze Chimera. Deze kwaadaardige wezens geven zich niet zomaar gewonnen en zijn zelfs op de casual-moeilijkheidsgraad redelijk pittig. Om Chimera een kopje kleiner te maken moeten we daarom de hulp inschakelen van onze Legion, die beperkt beschikbaar is en om de zoveel tijd weer moet herladen.
Het is daarom van belang om de Legion zeker tijdens moeilijkere gevechten op tactische wijze in te zetten. Zo laten we onze compagnon bijvoorbeeld makkelijkere vijanden als eerste uit de weg ruimen en proberen we de sterkere Chimera te verzwakken, om deze vervolgens samen met de Legion te verslaan. Ook zijn er brute combinaties mogelijk die de Legion samen met de speler uitvoert en zo actievol zijn als je je maar kunt wensen van de ontwikkelaar. Naarmate de game vordert krijgen spelers overigens de mogelijkheid om diverse Legions te verzamelen, die elk unieke vaardigheden bezitten en tactisch inzetbaar zijn gedurende gevechten.
©GMRimport
Eerbetoon
Op het gebied van gameplay laat de Japanse ontwikkelaar dus wederom zien heer en meester te zijn in het actiegame-genre. Hetzelfde kunnen we echter (nog) niet zeggen over de animaties in de game. Vooral gedurende tussenfilmpjes wordt pijnlijk duidelijk hoe houterig personages bewegen. Daarbij komt ook nog dat de lipsynchronisatie niet helemaal in orde is, waardoor we op bepaalde momenten haast het gevoel krijgen met een game van de vorige generatie consoles te maken te hebben. Aangezien het spel al vrij snel verschijnt, duurt het hoogstwaarschijnlijk nog even voordat deze oneffenheden weggewerkt zullen worden, als dat al gebeurt.
Al met al lijkt Astral Chain een actievolle hommage te zijn aan zowel eerdere games van PlatinumGames als detectivegames zoals L.A. Noire. De klassieke Japanse opzet van missies in combinatie met bombastische gevechten, afgewisseld met futuristisch speurwerk voelt nimmer geforceerd aan en lijkt bovenal een kwalitatief gelijkwaardige gameplayervaring te gaan bieden. Hoelang dat puur genot oplevert valt nog te bezien, maar op basis van onze speelsessie kunnen we stellen dat het spel vertrouwd aanvoelt en fans van de eigenzinnige ontwikkelaar een authentieke Japanse action-adventure te wachten staat, waarbij het speurwerk wellicht de grootste onderscheidende factor wordt.
Astral Chain is vanaf 30 augustus exclusief verkrijgbaar voor Nintendo Switch.
