Anthems singleplayerervaring is wat je ervan verwacht
Verhalen vertellen in complexe en geloofwaardige werelden zit in het bloed van BioWare. Hoewel de studio altijd vooruitstrevend is geweest op het gebied van multiplayerelementen, gaan BioWare’s meeslepende verhalen vaak hand in hand met een goede singleplayerervaring. Daarom zijn velen sceptisch over het feit dat Anthem een online coöperatieve shooter-rpg is en de solo-ervaring op een laag pitje staat. Nu we de demo uitgebreid hebben gespeeld, lijken deze zorgen enigszins terecht.
Je kunt Anthem op verschillende manieren spelen. In teamverband met drie andere vrienden, in teamverband met willekeurige spelers en als solospeler zonder anderen. BioWare heeft Anthem ontworpen als een coöperatieve shooter-rpg en doet daarom een aantal onvermijdelijke concessies op het gebied van het verhaal.
©GMRimport
Verwarrend verhaal
Bij het ontwerpen van een game als Anthem stuit je namelijk op een praktisch probleem: progressie van verschillende spelers tijdens missies. In Anthem geven verschillende personages via de radio context aan de dingen die je doet, zoals tijdens het verkennen van de Tyrant-mijn in de demo. Als je als solospeler in de game springt en wordt gelinkt aan willekeurige spelers gebeurt het maar al te vaak dat het verhaal zich hervat voordat je aanwezig bent om het te ervaren. Over de radio krijg je dan beschreven wat je eigenlijk had moeten zien. Als obsessief verkennende speler, iemand die de weg gauw kwijtraakt, of in ons geval beide, is dit een ontzettend verwarrende ervaring.
Door de uitgestrekte wereld en heerlijke vliegmechanieken van Anthem is het soms onoverkomelijk om gescheiden te worden van de rest. Gelukkig erkent de game dit zo nu en dan door de volgende deur of andere blokkade pas op te heffen wanneer het team compleet is, maar dit gebeurt niet vaak genoeg. Als je de weg kwijtraakt - bijvoorbeeld in een donkere onderwatertunnel - verplaatst de game je naar de volgende checkpoint middels een laadscherm, waardoor het weleens voorkomt dat je een gevecht betreedt zonder te weten wat er gaande is. Ook staat voice chat standaard aan, wat soms het verhaal in de weg zit. Spelers praten door dialogen heen of breken de immersie die je als liefhebber van BioWare’s singleplayergames gewend bent.
©GMRimport
Fort Tarsis
The Division en Destiny gingen Anthem voor en bieden geen revolutionaire oplossing voor bovenstaande problemen. Bovendien bevatten beide games lang niet de verticaliteit en schaal die Anthem waarborgt en is het dus moeilijker om verhaalvertelling te stroomlijnen. Het is dus geen ramp dat de game het wiel niet opnieuw uitvindt, want verhalen vertellen in een online wereld blijft een ingewikkelde kwestie. Om dit de compenseren heeft BioWare een verhaalomgeving gebouwd: Fort Tarsis. In dit fort houdt de mensheid zich schuil en kunnen freelancers missies aannemen, spullen kopen, Javelins upgraden en meer te weten komen over de achtergrond van de nog naamloze planeet.
Het is ontzettend prettig dat Anthem zulke rustmomenten biedt en daarmee het verhaal de vrije loop laat. Naarmate spelers vorderen in de game, breidt For Tarsis zich uit, afhankelijk van welke missies worden voltooid. Omdat dit concept nog niet in de demo en onze previewsessie zat, blijft de omvang van de verhaalhub nog een mysterie. In hoeverre Fort Tarsis boeiende verhalen vertelt en interessante missies onthult, zoals bijvoorbeeld in The Citadel uit Mass Effect, valt ook nog te bezien. Onze eerste indruk van het verhaal en de personages is en door een overdaad aan sciencefictiontermen en razend snelle conversaties nog niet denderend, maar dat komt wellicht omdat we er middenin worden gegooid.
©GMRimport
Pittig
Met willekeurige teamgenoten op expeditie gaan is dus een suboptimale ervaring als het draait om het verhaal. Geheel als solospeler te werk gaan kent echter ook een aantal nadelen, namelijk de moeilijkheidsgraad van de game en het soort loot dat je bemachtigt. Anthem kan op de normale moeilijkheidsgraad met vier spelers al redelijk pittig zijn, laat staan als je het alleen opneemt tegen de vijandige Scars of Tyrants. Sommige vijanden vergen enigszins gecoördineerde aanvallen, zoals grote monsters met een schild, waardoor je al gauw onder de voet wordt gelopen.
Nu is er een easy-moeilijkheidsgraad, maar die vermindert de kans op zeldzame masterwork-loot aanzienlijk. Wil je je Javelin uitbouwen met zeldzame wapens, pantserstukken en vaardigheden? Dan heb je toch echt een team nodig, helemaal om de Grandmaster-moeilijkheidsgraden te kunnen trotseren. Als je Anthem speelt voor het verhaal, de prachtige vergezichten en de actie is dit prima, maar als je ook maar iets geeft om de uitrusting van je Javelin word je aan alle kanten aangemoedigd om toch een lobby te starten.
©GMRimport
Verwachtingen
We kunnen BioWare dit eigenlijk moeilijk kwalijk nemen, want Anthem is nu eenmaal ontworpen als multiplayergame en lijkt daar vooralsnog in te slagen. Dankzij het combosysteem zijn er talloze strategieën denkbaar voor op elkaar ingespeelde teams, maar ook met vreemden knalt de game lekker weg.
Uiteindelijk is het een kwestie van verwachtingen als het gaat om Anthems solo-ervaring. Het is absoluut mogelijk, zeker als je het niet erg vindt om met vreemden te spelen of juist alleen wilt genieten van het verhaal. Anthem is echter ontworpen als coöperatieve game en beloont degenen die Anthem spelen zoals bedoeld is. Wil je alles uit Anthem halen, dan lijkt in je eentje spelen vooralsnog de inferieure ervaring. En dat is prima.
Anthem verschijnt op 22 februari voor PlayStation 4, Xbox One en pc.
Bekijk ook onze Gameplay Update-video 'Anthem vs. Destiny'
