Age of Empires 2 kreeg eerder al een HD-versie en nu is er een definitieve editie. Maar is het voor gamebegrippen stokoude, op sprites gebaseerde strategiespel nog de moeite waard voor moderne spelers?

Het rts-genre was ooit gigantisch. Iedereen en zijn oma was bezig er een te ontwerpen, wat eind jaren negentig tot een enorme verzadiging leidde. Heel knap dus dat Age of Empires 2 tussen al die wannabes zo opviel. Dit vervolg toonde hoe ver je het genre kunt uitdiepen. In plaats van te focussen op snel een basis bouwen om soldaten uit te spugen, ben je in AoE bezig met het opbouwen van een goed functionerende stad en economie. Elke dorpeling moet aan het werk om grondstoffen (goud, voedsel en bouwmateriaal) binnen te halen. Om meer dorpelingen te huisvesten moeten ze huizen bouwen, voedsel verbouwen en molens neerzetten. Maar ook is het aan jou om verdedigingsmuren, kerken en andere belangrijke structuren te plaatsen.

©GMRimport

Micromanagement

Door al dat micromanagen is het makkelijk om je te verliezen in het bouwen van de perfecte gemeenschap. Een soort Cities Skylines-gevoel dus, waarbij de schoonheid en efficiëntie van je nederzetting op zich al een doel wordt. Maar laat je niet in slaap sussen, want uiteraard win je niet met de mooiste stad. In de kern is het nog steeds een oorlogsgame waarbij je uiteindelijk de vijand moet verslaan, die tegelijk met jou zijn eigen nederzetting uit de grond stampt.

Het knappe aan AoE is dat je door de investering in je stad ook een veel sterker gevoel van eigendom krijgt dan bij tijdgenoten zoals Warcraft, Starcraft of Command & Conquer. Het bouwen van je basis is in die games een middel om zo snel mogelijk een sterk leger op de been te brengen. In AoE voelt het alsof je werkelijk je onderdanen (en je eigen harde werk) moet beschermen.

©GMRimport

Twee Dee

Age of Empires 2: Definitive Edition houdt het midden tussen een remake en een remaster. Je kunt een optionele grafische update installeren die het spel ook voor moderne ogen acceptabel maakt. Toch is het voor diezelfde moderne ogen wel wennen dat het hele spel tweedimensionaal is. Alles bestaat uit sprites en andere 2D-elementen, en het is niet mogelijk om de kaart te roteren. Dat betekent ook dat je eenheden soms verstopt zitten achter structuren of landschapselementen en je zomaar kan vergeten dat je nog een groep werkloze dorpelingen hebt die duimen staan te draaien. Ook tijdens het bouwen is dat 2D-element af en toe wat frustrerend. Bouw je een muur met een poort, dan is het heel makkelijk om die poort zo te plaatsen dat je hem niet meer kan zien.

Gelukkig zien je eenheden hem wel en is de kunstmatige intelligentie flink opgepoetst. Dat betekent dat ze logische paden door het landschap vinden en niet snel vastzitten. Ook tijdens gevechten is het heel eenvoudig om verschillende groepen in eigen formaties te plaatsen, om zo het maximale uit ze te halen. Wanneer je dat element eenmaal beheerst, voelt het steeds meer alsof je een klassieke veldheer bent die belangrijke strategische beslissingen neemt, in plaats van dat je een grote groep op hoop van zege richting de vijand stuurt.

©GMRimport

Eenzaam is niet alleen

Het is heel duidelijk dat AoE2 ontworpen is met de multiplayer in gedachten. De game zegt zelf dat de ‘skirmish’-modus eigenlijk de hoofdmaaltijd is, waar je tegen echte spelers of de computer ten strijde trekt in willekeurige landschappen. En daar valt ook enorm veel plezier uit te halen. Gelukkig is er ook een enorme hoeveelheid singleplayercontent aanwezig in de vorm van een groot aantal historische campagnes. Elke missie wordt geïntroduceerd met een korte animatie (met goed geacteerde voice overs) en ook tijdens de missies zelf zijn er dramatische wendingen die de strijd een nieuwe draai geven.

Heel fijn is ook de tutorial die je stap voor stap de verschillende elementen van het spel aanleert door ze te gebruiken. Je hoeft dus echt geen pagina’s vol Wiki-teksten door te worstelen voor je deze heel complexe game begrijpt: al spelende leer je. En zo hoort dat.

Age of Empires 2: Definitive Edition is de naam dus wel waardig. Het is een heel goed gevuld pakket dat laat zien waarom deze game in 1999 al zoveel indruk maakte. Je zou kunnen discussiëren over de vraag of deze game wellicht een échte remake verdient, met volledige 3D-graphics. Het zou een aantal van de grootste irritatiepunten verhelpen, maar tegelijk ook een totaal andere game zijn. Misschien dat als deze remaster het goed doet duidelijk is dat de wereld klaar is voor nieuwe, complexe, historische real-time strategygame. Tot dat moment is AoE2 een heerlijke terugkeer naar een genre dat inmiddels bijna net zo historisch is als zijn setting.

Age of Empires 2: Definitive Edition is nu verkrijgbaar voor pc.

Er zijn inmiddels meer dan vijf miljoen exemplaren van de roguelike deckbuiler Balatro verkocht.

Dat hebben ontwikkelaar LocalThunk en uitgever Playstack aangekondigd. Het lijkt er daarbij op dat de prijzen die de game afgelopen december tijdens The Game Awards heeft gewonnen, deels heeft bijgedragen aan een toename in verkoop.

"De laatste paar weken zijn behoorlijk wild. We hopen dat iedereen die Balatro heeft gekocht nadat men de game zag tijdens The Game Awards een geweldige tijd er mee heeft!"

Balatro is een roguelike waarin spelers decks bouwen en pokeren. Men kan verschillende soorten kaarten verkrijgen en daarmee combo's creëren om hoge scores te halen. De game is verkrijgbaar op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One, Nintendo Switch, pc, Mac, iOS en Android.

Ron Vorstermans gaf het spel een 9 in de Gamer.nl-review: "Er zal wellicht teleurstellende dlc komen, er zullen tijden komen dat het spel nergens meer wordt genoemd, maar Balatro zal er altijd voor je zijn als je even niets te doen hebt. Dit is zo’n game waarvan het simpele concept zich leent voor bijna onbegrensde diepgang. Zelfs na tientallen uren spelen weet deze roguelite deckbuilder je te verrassen met strategieën waarvan je niet wist dat ze mogelijk waren."

Balatro had in eerste instantie een leeftijdsclassificatie van 3+. Dit werd echter al snel naar 18+ veranderd door het Europese PEGI. Daardoor werd vanaf dat moment in de digitale PlayStation- en Xbox-winkels vermeld dat de game elementen van gokken bevat, en in sommige Europese landen werd het spel zelfs in zijn geheel uit de Switch eShop verwijderd. Afgelopen december gaf LocalThunk nog kritiek op de leeftijdsclassificatie. "Aangezien PEGI ons een classificering van 18+ geeft voor het feit dat we slechte speelkaarten in het spel hebben, moet ik misschien maar microtransacties, lootboxes of echt gokken toevoegen zodat we een classificering van 3+ krijgen zoals EA Sports FC."

Sega heeft het zogeheten 'Sega Account' gelanceerd, een service die de games en services van het bedrijf aan elkaar linkt en bonussen aan leden geeft in bepaalde games.

Volgens Sega moet het hebben van een gratis Sega Account mensen "allerlei voordelen geven wanneer men Sega- en Atlus-games speelt en de online services gebruikt". Mensen met een account zullen naast bonuscontent ook nieuws over games en evenementen ontvangen.

Er is ook al meteen een eerste voorbeeld gegeven van zo'n bonus voor accounthouders. Mensen die hun Sega Account aan het op 20 februari te verschijnen Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii koppelen, ontvangen een exclusieve outfit voor hoofdpersonage Goro Majima waardoor hij gekleed is als Kazuma Kiryu. Men moet dan wel voor 7 maart een Sega Account hebben aangemaakt.

Sega Accounts zullen het in de toekomst ook mogelijk maken voor spelers om naar hun speelinformatie van games te kijken. Naar verwachting wordt dit vergelijkbaar met de eindejaarsoverzichten van bedrijven als PlayStation, Xbox en Nintendo.

Hoewel op geen wijze bevestigd, speculeren fans dat Sega deze accountservice in de toekomst ook gaat gebruiken om klassieke Sega-games speelbaar te maken. Eind vorig jaar haalde het bedrijf zonder aangegeven reden meer dan zestig klassieke games uit de verkoop in digitale winkels.