Ken je dat gevoel wanneer je vroeger een snoepje kreeg van je oma, maar dat het dan net dat ene vieze snoepje was waar je echt een hekel aan had? Precies dat gevoel hebben wij nu ook na het spelen van Need for Speed World. Je durft het eigenlijk niet terug te geven, omdat je het toch echt hebt gekregen, maar ondertussen heb je ook dat gevoel van wat moet ik hier mee? En in het geval van Need for Speed World bleef de nasmaak lang hangen. Uitspugen dan maar?