XCOM: Enemy Unknown

Door aan de slag te gaan met een remake van XCOM, had ontwikkelaar Firaxis wel wat waar te maken. De serie heeft nog steeds een grote groep trouwe fans die elke verandering sceptisch bekijken. Firaxis heeft rekening gehouden met deze fans, maar heeft er niet voor gekozen om het origineel één op één te kopiëren. Het is een titel geworden die prima op zichzelf staat en met zijn tijd is meegegaan. Daardoor is XCOM: Enemy Unknown een game geworden die nu voor een veel grotere groep intere ant is.

Voor iedereen

Dat de game een stuk toegankelijker is, merk je meteen. Je start het spel met een simpele tutorial waarin je de basisbeginselen leert en je een beetje kunt inschatten op welk niveau je moet starten. Spelers die bekend zijn met het spelconcept kunnen het beste kiezen voor één van de moeilijkere speelstanden. Beginners kunnen de normale moeilijkheidsgraad goed aan. XCOM: Enemy Unknown is een turn-based strategiegame waarin je een legereenheid aanstuurt en een alieninvasie moet tegenhouden. De soldaten, die je apart bestuurt, vervullen verschillende rollen en moet je op de juiste manier inzetten. Er zijn grofweg vier kla en te onderscheiden: a ault, sniper, heavy en support.

Elke soldaat mag normaliter twee acties per beurt doen. Bijvoorbeeld een kort stukje lopen en dan schieten, of op wacht staan. Waar je de eenheden plaatst, maakt uit voor de verdediging en aanval. Grote objecten geven bijvoorbeeld meer verdediging, maar staan vaak op onhandige plekken. Slechtere verdedigingspunten bieden juist veel meer overzicht en aanvallen zijn daardoor beter op te zetten. Zo ontstaat een complex schaakspel waarbij elke positie en keuze bepalend is voor de afloop van het spel.

Hoe moeilijk je dit schaakspel wilt maken, kun je lekker zelf bepalen en te allen tijde veranderen. Op de normale moeilijkheidsgraad wordt het spel heel geleidelijk opgebouwd en steeds een beetje moeilijker. Een level wordt nooit opeens onvergefelijk lastig, maar je merkt gaandeweg wel dat alles een stuk uitdagender wordt. Zo komen er meer vijanden, worden de levels wat groter en maakt het daadwerkelijk uit welke uitrusting je meeneemt en welk onderzoek je hebt gedaan. Wil je het jezelf echt lastig maken, dan is er de Iron Man-modus waarin je slechts één savegame hebt en elke keuze permanent is.

Keuzes, maar gestroomlijnder

In XCOM draait niet alles om de turn-based-gevechten, maar werk je ook vanuit een basis. Na elke mi ie keer je hiernaar terug en is het mogelijk het team te verbeteren. In de basis kies je bijvoorbeeld je legereenheid uit, geef je ze wapens en leer je meer over de aliens en de invasie. Wat je precies onderzoekt, hoe je de soldaten upgradet en welke uitrusting je laat maken, heeft weer invloed op het verloop van de turn-based mi ies. Het is belangrijk om vaardigheden en wapens goed op elkaar af te stemmen, omdat niet alles even effectief is in elke situatie. Voor de sluipschutter kan bijvoorbeeld een vaardigheid worden vrijgespeeld om beter te mikken, maar daardoor verliest de soldaat wel de mogelijkheid om in één beurt een stuk te lopen en te schieten. De a ault-kla e kan zich weer specialiseren in aanvallen van dichtbij of een meer ondersteunende rol spelen. Afhankelijk van de tegenstanders en de mi ie moet je alvast het beste team samenstellen in de basis.

Het bestaan van je legereenheid hangt ook nog af van de inkomsten. Geld krijg je soms van mi ies, maar voornamelijk van landen en continenten die je helpt verdedigen. Door invasies in bepaalde gebieden op de wereld tegen te houden, is er minder paniek en zijn landen eerder bereid te betalen. Met dit geld is je basis verder uit te breiden, kun je op meer plekken in de wereld patrouilleren en zo meer aliens tegenhouden. Het is alleen niet mogelijk om altijd iedereen te helpen, dus het komt voor dat landen zich terugtrekken en je niet meer willen betalen. Daardoor gaat de ontwikkeling langzamer en worden mi ies ook weer uitdagender. Het is zaak daarin zoveel mogelijk een balans te zoeken.

Dat klinkt als een hele hoop opties en dat zijn het ook, maar Firaxis heeft het overzichtelijk gemaakt en het is vrij simpel op te pakken. Je hoeft niet eindeloos door menu's te klikken en elk punt apart toe te kennen aan een bepaalde statistiek, maar je kiest gewoon voor iets en dat heeft gelijk invloed op een groter gedeelte van het spel. Minder keuzes dan in het origineel dus en daardoor ligt de focus meer op actie dan op het handmatig optimaliseren van je soldaten en basis.

Iets te klagen?

Fans van de oude XCOM-serie zullen zich daarom waarschijnlijk afvragen of deze versie zijn voorganger eer aandoet. Zoals gezegd is de game veel toegankelijker en niet alleen meer voor hardcore spelers. Squads bestaan uit maximaal zes leden en de meeste levels zijn wat kleiner. In strategisch opzicht lijkt XCOM: Enemy Unknown daarom wat beperkter. Daar kun je over klagen, maar dat is onterecht.

XCOM: Enemy Unknown is namelijk volledig trouw aan het concept, maar heeft dat op een goede manier gemoderniseerd. De belangrijke elementen van vroeger, zoals soldaten die permanent dood blijven, haast eindeloze upgrades en de uitgekiende levels zorgen namelijk nog steeds voor een uitdagend schaakspel. De basis van het strategiespel staat dan ook recht overeind. Firaxis heeft de game eigenlijk alleen maar wat vlotter gemaakt en in een modern jasje gestoken.

Minder geslaagd

Dat moderne jasje zit overigens niet overal even goed. De game is grafisch ondermaats en de stijl niet bijzonder geslaagd. De koddige aliens botsen met het harde geweld dat je ziet en maken de game haast karikaturaal. Bovendien zitten er een hoop visuele bugs in XCOM: Enemy Unknown. Dat merk je voornamelijk bij de pc-versie (die wij in dit geval getest hebben). Sommige plekken zijn niet goed aan te klikken omdat het plafond in de weg zit of omdat de muis net op een randje zit. Op het gebied van gameplay zijn we gelukkig nog geen grote bugs of fouten tegengekomen.

Wel vinden we dat het verhaal een oppepper had kunnen gebruiken. Er is bijna geen achtergrondverhaal, terwijl er wel personages worden geïntroduceerd. Er is totaal geen moeite gedaan om iets spannends te verzinnen en er is dan ook geen enkele reden om het spel te willen spelen voor de plot.

Nog een keer

Gelukkig biedt het spel genoeg andere redenen om het nog een keer te willen spelen. De ruim zeventig verschillende maps verschijnen in willekeurige volgorde – maar ze zijn wel van tevoren gemaakt – en de vijanden staan altijd weer op een andere plek. Geen enkel gevecht is hetzelfde en de makers beweerden ooit dat je het spel twee keer kunt spelen zonder dezelfde levels tegen te komen. Of dat zo is laten we even in het midden, maar feit blijft dat XCOM: Enemy Unknown door ontelbare upgrades, opties en maps een ontzettend divers en rijk strategiespel is geworden.

In de multiplayer gaat dit nog een stuk verder en mag je ook met de aliens spelen. Daardoor wordt het strategisch nog een stuk intere anter. Wij hebben dit echter nog niet goed kunnen testen en het is daarom nog de vraag of de balans goed genoeg is om het intere ant te houden, maar het idee is veelbelovend.

Uiteindelijk is XCOM: Enemy Unknown een ontzettend compleet en vooral goedgevuld spel geworden. Het is mi chien niet de exacte kopie waar veel fans op hadden gehoopt, maar we denken dat Firaxis de juiste keuze heeft gemaakt om de game in een moderner jasje te steken. Hiermee is het een vlot en toch diepgaand strategiespel geworden waar we er echt niet heel veel van hebben.

Deze game is getest op pc.