De Trials-serie gaat al een tijdje mee en telt - net als de parcoursen in de games - de nodige ups en downs. Zo introduceerde Trials Fusion een trucjessysteem, maar met weinig succes. Achteraf is dat niet zo raar. Trials draait om simplisme. De game draait om de snelste zijn - ja, je racet met je crossmotortje zo hard mogelijk over obstakels - maar tegelijkertijd is Trials een puzzelgame, waarbij je leunend op je motor leunt op de wetten van de natuurkunde. Je moet dat concept niet ingewikkelder maken. Het concept is perfect zoals het is en Rising begrijpt dat.

Trials Rising is Trials zoals je het kent en dat is spannend nieuws. Pas toen ik de game speelde, besefte ik hoe erg ik de doeltreffende gameplay en fantastische stijl gemist heb.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Een leuke tijd

Wie daar niet bekend mee is: in Trials rijd je op een motortje op een parcours. Er zijn heuvels en obstakels waar je overheen moet springen. Het is meestal het doel de beste tijd te rijden, maar soms moet je ook racen tegen tegenstanders, variërend van één tot acht motoren. Een Trials-game loopt op in moeilijkheidsgraad. Het begin is makkelijk, maar de gameplay wordt snel uitdagender. Uiteindelijk dien je technieken meester te worden die zoveel verfijning van je speelstijl vereisen, dat Trials zich moeiteloos kwalificeert als easy to learn, hard to master.

Bovenal is Trials heel erg grappig. Het is een van die weinige games die slapstickhumor perfectioneert. Het ziet er zowel hilarisch als suf uit wanneer je personage met zijn hoofd tegen een pijp knalt, en de doffe knal die je vervolgens hoort is de kers op de taart. Trials weet op dat vlak ook goed waar zijn kracht ligt. Je personage maakt de meest bizarre dingen mee aan het einde van de levels. In Rising wordt je bestuurder onder meer afgeschoten naar de ruimte (een reis die bijna een minuut duurt) en opgeofferd tijdens een seance.

Bovendien gebeurt er heel erg veel op de achtergrond van de levels, variërend van treinen die onder je doorrijden tot het uitbarsten van de Apocalyps. En dat allemaal terwijl de gameplay ijzersterk blijft. Die zeldzame combinatie maakt het moeilijk niet dolenthousiast te worden van Rising, dat op het front van gameplay en stijl waarschijnlijk een van de beste delen in de serie is.

Geen leuke tijd

Het nieuwe tutorialsysteem is bovendien een aanwinst voor de gameplay. Het maakt het leren van de technieken, zoals het listige bunnyhoppen, meer behapbaar. De progressie voelt in deze Trials-game aanvankelijk heel natuurlijk: je wordt beter, leert nieuwe technieken en ontgrendelt moeilijkere levels. Later in de game ebt dat weg, en dat is helaas een van de grootste kritiekpunten op de game. Het ontgrendelen van nieuwe levels kost veel te veel tijd. Sterker nog, je moet soms ellenlang grinden om het benodigde level te worden waarmee je nieuwe continenten met nieuwe levels vrijspeelt.

Wellicht schuilt daar een gedachte achter: de game dwingt je zo je techniek te perfectioneren door je oude levels opnieuw te laten spelen. Maar Trials legt het progressiesysteem nooit echt uit. Het spel confronteert je enkel met het feit dat je niets nieuws meer kunt doen tot je een hoger level bereikt. En dat is klote. Laat me talloze keren tegen die muur knallen (letterlijk en figuurlijk), laat me honderd keer een level opnieuw proberen, laat me falen. Maar als-je-blieft, dwing me niet tot grinden als wanhoopsdaad. Het is mij nog steeds onduidelijk wat ik moet doen om zo snel mogelijk level up te gaan.

Op een gegeven moment moest ik zes levels stijgen om nieuwe dingen vrij te spelen. Ik haalde alle tutorials in goud (de hoogst haalbare medaille) en heb daarna talloze oude opdrachten opnieuw gedaan. Na drie uur spelen was ik pas drie levels gestegen. Oef. Dat is met name irritant omdat het stijgen van levels verder niet echt nut heeft. Je krijgt na een level-up eigenlijk alleen een loot crate. Aan de hand van loot crates is cosmetische uitrusting te vergaren. Dat is dan wel weer leuk: die loot kun je met stickers aanpassen en online plaatsen voor anderen om met in-game currency te downloaden.

Wat niet leuk is: loot crates. Dit domme systeem voelt echt als overkill in een game die verder leunt op simplisme. Bovendien heb ik talloze keren dezelfde items ontgrendeld, die ik dan weer los moet verkopen. Dat kost tijd, en die tijd steek ik liever in het spelen van de game. Nog een puntje van ergernis: de UI. Via een wereldkaart maak je de keuze uit verschillende levels en uitdagingen. Het is daarbij heel onduidelijk welke levels je al hebt gespeeld en wat er nog te gebeuren staat. Het zoeken naar je volgende uitdaging neemt net als een boel andere dingen ‘rondom de gameplay’ te veel tijd in beslag.

©GMRimport

De allerleukste tijd

Die krakkemikkige systemen nemen niet dat weg dat Trials Rising een van de beste Trials-games is die ik ooit heb gespeeld. Sterker nog: Trials Rising is op het gebied van traditionele co-op, zeg maar, op-de-bank-met-een-krat-bier-co-op, een van de beste games die ik ooit heb gespeeld. De meeste uitdagingen in de game kun je namelijk doen op een tandem, waarbij twee spelers afzonderlijk de voor- en achterkant besturen. De tandem is de snelste crossmotor in de game, maar dwingt beide spelers ook om af te stemmen hoe ze hun lichaamsgewicht moeten verdelen. ”Leun naar achter! Backflip! Frontflip! Wat gebeurt er, wat doe je?“ Het is een greep uit het assortiment aan kreten tijdens het gemiddelde potje co-op. De game wordt veel moeilijker met zijn tweeën, maar ook veel leuker. Momenten van ergernis en intens geluk wisselen elkaar op een tandem in sneltreinvaart af. Bovendien tilt de tandem de slapstickhumor naar een nieuw niveau, bijvoorbeeld als de voorste persoon nog maar met één hand aan het stuur hangt en de achterste persoon diens achterwerk in het gezicht gedrukt krijgt. Trials, we hebben je gemist.

Het is jammer dat niet alle uitdagingen in co-op te doen zijn. Zeker als je alle uitdagingen al hebt gehaald, is dat een probleem. In dat geval moet je nieuwe uitdagingen vrijspelen om weer met z’n tweeën aan de slag te kunnen, wat het tempo van een avondje Trials behoorlijk verknalt – met name omdat het progressiesysteem niet al te best is. Trials Rising is in die zin een beetje tweeledig. Het is een fantastische Trials-game dat het beste biedt dat de serie te bieden heeft, maar tegelijkertijd weerhoudt de game zichzelf ervan om daarin te excelleren. Ach, uiteindelijk heb ik Trials Rising met groot plezier gespeeld. Maar niet uitgespeeld, natuurlijk. Dat is nog steeds onmogelijk.

©GMRimport

Trials Rising is vanaf 26 februari verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4, Xbox One en Switch. Deze recensie is gebaseerd op de PS4-versie van de game.

Laatste reviews op Gamer.nl:

De Early Access-versie van multiplayershooter Blindfire komt in de loop van vandaag beschikbaar op PlayStation 5.

De game kan daarbij tijdelijk met tien procent korting worden aangeschaft voor 8,09 euro. Deze kortingsactie loopt tot 9 december. Het spel verscheen afgelopen oktober al in Early Access via pc (Steam en Epic Games Store) en Xbox Series-consoles.

De first-person shooter speelt zich voor een groot gedeelte in de het donker af, met hier en daar uv-verlichte illustraties die er voor zorgen dat spelers iets kunnen zien. Daarbij kunnen spelers een 'Echo' gebruiken, waardoor bijvoorbeeld de meest recente positie van een vijand in de buurt wordt getoond.

Multiplayerpotjes bevatten maximaal acht spelers. Wanneer mensen verslagen worden, krijgen ze toegang tot nachtvisie waarmee ze de actie in de arena duidelijk kunnen volgen. Hoewel het mogelijk is voor spelers om zich in het donker te verstoppen, is het belangrijk om punten te scoren door bijvoorbeeld headshots en multikills te behalen. Spelers die een hele ronde geen schade oplopen ontvangen ook punten.

Valve heeft de Steam-regels voor seizoenspassen op het platform aangescherpt.

Zo valt te lezen dat ontwikkelaars een seizoenspas beschikbaar kunnen stellen op Steam, maar dat men wel een complete lijst en beschrijving van downloadbare content dat onderdeel uitmaakt van de pas en verwachte releasedatum moet delen.

Daarnaast moet een seizoenspas minstens één beschikbare dlc bevatten wanneer deze te koop komt te staan - al wordt er een uitzondering gemaakt voor seizoenspassen die onderdeel uitmaken van een vooraf te bestellen deluxe editie van de game.

"Door een seizoenspas aan te bieden beloof je toekomstige content", zo schrijft Valve richting ontwikkelaars en uitgevers. "Tijdens het proces van een seizoenspas lanceren wordt je gevraagd naar een releasetiming voor de content in de seizoenspas. Dit is zowel een verplichting richting consumenten en Steam. Als je nog niet duidelijk kunt communiceren over de content van elke dlc en wanneer de dlc beschikbaar komt, moet je geen seizoenpas op Steam aanbieden."

Valve erkent wel dat releasedata niet altijd gehaald kunnen worden. Ontwikkelaars mogen dan ook eenmalig de releasedatum van content uit de seizoenspas aanpassen, al moet de nieuwe datum wel binnen drie maanden van de oorspronkelijke datum vallen. Wanneer een dlc dat onderdeel uitmaakt van een seizoenspas wordt geannuleerd, moet men verplicht geld teruggeven aan de consumenten.