Wie in 1993 door de groengrijze Game Boy-graphics heen kon kijken, wist al veel langer dat Link’s Awakening zich kan meten met de allerbeste games uit de franchise. Achter die monochrome pixels zat een ongekend raar en droevig avontuur verborgen. Een avontuur dat op de Switch met een nieuwe grafische stijl na meer dan 25 jaar eindelijk weer tot zijn recht komt.

De glimmende, plasticachtige look van Koholint is misschien even wennen, maar past uiteindelijk prima bij dit verhaal. Link’s Awakening is namelijk altijd een beetje een vreemde vogel - of Windvis - geweest in het rijtje van tweedimensionale Zelda’s. Het verhaal heeft niets met de Triforce, Ganon of Hyrule te maken. Daarnaast wandelen er om een of andere redenen allerlei personages uit Mario-games op het eiland rond en dat is eigenlijk nog maar het begin van de onverklaarbare vreemdheid van Koholint.

©GMRimport

Net zo melancholisch als toen

Het is overduidelijk dat er iets raars aan de hand is, maar aangezien veel spelers Link’s Awakening waarschijnlijk voor het allereerst op de Switch gaan spelen, kunnen de details het beste achterwege gelaten worden. Wat wel noemenswaardig blijft is dat deze remake de unieke sfeer van het origineel weet te behouden. Zelfs met de kleurrijke nieuwe stijl blijft de melancholie van het originele plot behouden. Link’s Awakening heeft nog steeds geen stemacteurs of overdonderde tussenfilmpjes nodig om je uiteindelijk met een droevig gevoel achter te laten. In dit opzicht is deze vierde officiële Zelda dus vertrouwd ouderwets.

Hetzelfde kan gezegd worden van de opzet van de spelwereld. Link’s Awakening is geheel in de stijl van zijn voorganger A Link to the Past behoorlijk rechtlijnig. Verwacht dus geen Breath of the Wild-achtige taferelen waarin je zelf mag bepalen welke kerkers je als eerste verkent. Zelfs de overkoepelende wereld opent zich heel voorzichtig, beetje bij beetje. Dat is weer even wennen, maar werkt uiteindelijk vooral in Link’s Awakenings voordeel.

©GMRimport

De beste kerkers

Zo draaien de kerkers stuk voor stuk om dat ene nuttige item dat ergens diep in de gangenstelstels verborgen ligt. Vind je dit voorwerp, dan openen zich tal van nieuwe wegen door dit specifieke labyrint, maar ook in de bovenwereld. Deze Zelda heeft in zijn beste momenten verrassend veel weg van een metroidvania. Het is daarom een beetje jammer dat het spel je soms wel heel nadrukkelijk de juiste richting opstuurt.

Dat doet verder niets af aan en de creatieve en afwisselende manieren waarop Link het eiland doorkruist. Het is bij het spelen van deze remake soms moeilijk te geloven dat zoveel slimme en gekke ideeën ooit op een Game Boy-cartridge hebben gepast. In een van de kerkers moeten er pilaren vernietigd worden om de bovenste verdieping op de onderste te laten storten. Dat transformeert alle kamers volledig. In een andere kerker verzamel je zoveel sleutels dat je bijna niet meer weet wat je er mee aan moet. De oppervlakte van het eiland zit minstens zo vol goede vondsten en vreemde personages. Deze wereld is misschien niet zo groot als in andere Zelda’s, maar puilt uit van de geheimen en sluiproutes.

©GMRimport

Bijna helemaal beter

Waar Koholint in het origineel nog opgedeeld was in aparte schermen, is de spelwereld deze keer zo goed als naadloos verbonden. Dat maakt navigeren een stuk makkelijker, maar het heeft als nadeel dat de framerate het net niet helemaal trekt. Vooral bij het betreden van de overkoepelende wereld vanuit een grot of huis stottert het spel eventjes, om vervolgens weer soepel te draaien. Het is verre van een ramp en het zit het speelplezier nooit echt in de weg, maar tegelijkertijd zijn technische problemen bij een remake van een Game Boy-spel toch opmerkelijk.

Die kleine technische problemen zijn het enige punt waarop deze uitvoering van Link’s Awakening onder doet voor de vorige versie. Niet alleen ziet het spel er fantastisch uit, er zijn ook tal van kleine, maar noemenswaardige verbeteringen doorgevoerd die het geheel gestroomlijnder maken. Links zwaard en schild hebben hun eigen knoppen op de controller, sommige items hoeven helemaal niet geselecteerd te worden om te gebruiken en het is zelfs mogelijk om cruciale gesprekken terug te lezen vanuit het startscherm. Het autosavesysteem zorgt er bovendien voor dat je nooit meer onbedoeld voortgang kwijtraakt.

©GMRimport

Matige Zelda Maker

Naast al die prettige kleine aanpassingen is de grootste toevoeging aan Link’s Awakening op de Switch het hutje van Dampé. In dit knusse huisje schotelt de grafbewaarder Link allerlei onafgemaakte kerkers voor. Het is aan de speler om deze puzzels op te lossen door aansluitende kamers te plaatsen. Die kamers verdien je weer door de originele kerkers door te spelen.

Het idee achter deze Chamber Dungeons is leuk en ze in elkaar zetten is een afwisselende uitdaging, omdat Dampé steeds meer eisen begint te stellen. Het is alleen jammer dat deze zelfgemaakte creaties bestaan uit kamers uit bestaande kerkers. Hierdoor is het daadwerkelijk doorlopen van deze zelfgemaakte uitdagingen lang niet zo leuk als het maken. Deze optionele kerkers gaan daarom veel te snel vervelen.

The Legend of Zelda: Link’s Awakening is vanaf 20 september verkrijgbaar voor de Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

De Early Access-versie van multiplayershooter Blindfire komt in de loop van vandaag beschikbaar op PlayStation 5.

De game kan daarbij tijdelijk met tien procent korting worden aangeschaft voor 8,09 euro. Deze kortingsactie loopt tot 9 december. Het spel verscheen afgelopen oktober al in Early Access via pc (Steam en Epic Games Store) en Xbox Series-consoles.

De first-person shooter speelt zich voor een groot gedeelte in de het donker af, met hier en daar uv-verlichte illustraties die er voor zorgen dat spelers iets kunnen zien. Daarbij kunnen spelers een 'Echo' gebruiken, waardoor bijvoorbeeld de meest recente positie van een vijand in de buurt wordt getoond.

Multiplayerpotjes bevatten maximaal acht spelers. Wanneer mensen verslagen worden, krijgen ze toegang tot nachtvisie waarmee ze de actie in de arena duidelijk kunnen volgen. Hoewel het mogelijk is voor spelers om zich in het donker te verstoppen, is het belangrijk om punten te scoren door bijvoorbeeld headshots en multikills te behalen. Spelers die een hele ronde geen schade oplopen ontvangen ook punten.

Valve heeft de Steam-regels voor seizoenspassen op het platform aangescherpt.

Zo valt te lezen dat ontwikkelaars een seizoenspas beschikbaar kunnen stellen op Steam, maar dat men wel een complete lijst en beschrijving van downloadbare content dat onderdeel uitmaakt van de pas en verwachte releasedatum moet delen.

Daarnaast moet een seizoenspas minstens één beschikbare dlc bevatten wanneer deze te koop komt te staan - al wordt er een uitzondering gemaakt voor seizoenspassen die onderdeel uitmaken van een vooraf te bestellen deluxe editie van de game.

"Door een seizoenspas aan te bieden beloof je toekomstige content", zo schrijft Valve richting ontwikkelaars en uitgevers. "Tijdens het proces van een seizoenspas lanceren wordt je gevraagd naar een releasetiming voor de content in de seizoenspas. Dit is zowel een verplichting richting consumenten en Steam. Als je nog niet duidelijk kunt communiceren over de content van elke dlc en wanneer de dlc beschikbaar komt, moet je geen seizoenpas op Steam aanbieden."

Valve erkent wel dat releasedata niet altijd gehaald kunnen worden. Ontwikkelaars mogen dan ook eenmalig de releasedatum van content uit de seizoenspas aanpassen, al moet de nieuwe datum wel binnen drie maanden van de oorspronkelijke datum vallen. Wanneer een dlc dat onderdeel uitmaakt van een seizoenspas wordt geannuleerd, moet men verplicht geld teruggeven aan de consumenten.