Super Smash Bros. Ultimate is uitgebreid en chaotisch
Met zoveel content is er voor iedereen wat wils
Sinds de Nintendo 64 kunnen we elke consolegeneratie genieten van hét ultieme Nintendo-spektakel: Super Smash Bros. In deze gameserie komen personages uit verschillende franchises samen om het uit te vechten in de ultieme partygame. Van Mario tot Sonic en van Pikachu tot Snake: vrijwel iedereen is van de partij. Een uitspraak die bij Ultimate een extra laag krijgt, want elk personage dat ooit in een Smash game is verschenen, is in dit deel speelbaar.
Super Smash Bros. is een vechtspel, maar in tegenstelling tot andere fighters hebben personages geen levensbalk. Door elkaar te raken stijgt het schadepercentage, en hoe hoger deze ligt, hoe sneller een tegenstander je uit de arena kan slaan. Met meer dan zeventig personages, honderd levels, achthonderd muzieknummers en een overdosis aan modi is Ultimate de meest uitgebreide Smash tot nu toe. Waar de Wii U-versie nog rekening moest houden met de beperkingen van de 3DS (de game was op beide platformen nagenoeg hetzelfde en moest hierdoor conce ies doen, zoals het verwijderen van de Ice Climbers), is Ultimate volledig ontwikkeld met de Switch in het achterhoofd. Hoewel Smash prima wegspeelde op de 3DS, voegt de Switch met het grote scherm en de Joy-Cons zeker wat toe aan de franchise. Nog nooit was het zo makkelijk om onderweg te smashen, ook met vrienden.
Veel te doen
Bij het opstarten van de game heb je meteen de keuze tu en veel verschillende modi via een overzichtelijk menu. In Cla ic Mode versla je een aantal - vaak gethematiseerde - tegenstanders en een eindbaas. Aan het einde van je run kom je tegenover een nieuwe uitdager te staan. Leuk aan deze modus is dat hij ook in co-op te spelen is. Daarnaast kun je tevens de multiplayer induiken, die opnieuw acht spelers ondersteunt, met een combinatie van Joy-Cons-, GameCube- en Pro-controllers. Online spelen kan ook, maar de servers waren helaas nog niet beschikbaar voor deze review. Ook hier heb je de keuze uit gevechten tu en twee of meer spelers en co-op. De grote nieuwe toevoeging van dit deel zijn de Spirits, waarbij de World of Light Adventure-modus en Spirit Board om de hoek komen kijken.
Wie World of Light opstart en na het zien van de prachtige cinematic hoopt op een meeslepend verhaal vol met filmpjes, komt helaas bedrogen uit. In plaats daarvan is World of Light een grote verzameling singleplayercontent in de vorm van unieke gevechten die te vergelijken zijn met gevechten in de Event-modus uit Melee. Elke battle heeft een thema die past bij de Spirit. Zo representeert Charizard de Ho-oh-Spirit en val je in het gevecht met de Ana-Spirit uit Earthbound Beginnings zo af en toe in slaap in de bijbehorende droomwereld. Door de grote hoeveelheid content kan Ultimate zeer veel verschillende scenario's bieden. Hoewel Spirits niet als speelbare personages in de game zitten, voelt dit daardoor vaak wel zo. Sommige Spirits zijn erg leuk bedacht en dienen meteen als nostalgietrip voor de fans.
Neem bijvoorbeeld Andy uit Advance Wars. In dit scenario vecht je in een level met alleen maar bommen, explosies en geweren tegen een rode Dr. Mario en een viertal kleine Solid Snakes. Diverse elementen, zoals een forse wind (Vaati uit Minish Cap) of aardbevingen (Flygon uit Pokémon) dragen bij aan een unieke sfeer. Waar de Adventure-modus uit Melee en Brawl platformelementen toevoegde aan de franchise, blijft World of Light dichtbij de gameplay van Smash zitten. De modus heeft een zeer hoog 'nog ééntje dan'-gehalte en biedt tientallen uren vermaak.
Van platformer naar rpg
Heb je een Spirit verslagen, dan wordt deze toegevoegd aan je collectie en kun je deze vervolgens koppelen aan je personage voor een bonus. Het is mogelijk je spirit te in level te laten stijgen, combinaties te maken en soms zelfs te evolueren. Ook is er een steen-papier-schaar-constructie die, naast het level van je spirit, bepaalt of je in een gevecht in het voordeel bent (wat zich uit in extra verdediging of aanvalskracht). Spirits bieden ook bepaalde bonu en. Dit kan van alles zijn, van beginnen met een bepaald voorwerp tot een extra sprong. Ook zijn er Spirits die je beschermen tegen de condities van andere Spirits. Zo is de Gengar-Spirit in te zetten om weerstand te bieden tegen vergiftigde ondergronden, of de Stack-Up-Spirit om immuun te worden tegen aardbevingen.
Spirits kun je bevechten in de World of Light-modus of in Spirit Board. In dat laatste heb je telkens de keuze uit een aantal Spirits die elke vijf minuten verdwijnen om plaats te maken voor nieuwe. Zo spring je van gevecht naar gevecht en probeer je zoveel mogelijk Spirits vrij te spelen. World of Light is vergelijkbaar, maar biedt tevens een wereldkaart die een beetje aan Mario Party doet denken. De modus wil hiermee een soort rpg-gevoel uitstralen, inclusief een (vrijwel verwaarloosbare) skill tree. Je begint de modus met enkel Kirby en speelt naast Spirits ook nieuwe vechters vrij.
Vechters kunnen vrijgespeeld worden op verschillende manieren, maar na tien minuten spelen kom je in vrijwel elke modus een nieuwe uitdager tegen, ook in de multiplayer
Het probleem is dat sommige Spirits zorgen voor unieke omstandigheden, en vaak is een andere Spirit nodig om die omstandigheden te neutraliseren. Staat er sterke wind op een level, dan is deze bijna onspeelbaar, maar bezit je de juiste Spirit, dan blijft er weinig speciaals van een gevecht over. Ook nodigt de game je uit de juiste Spirit-combinatie te kiezen, maar tegelijkertijd wordt je gestraft in beloningen als je een té goed team gebruikt, waardoor dit vrij nutteloos aanvoelt. Met meer dan duizend (!) Spirits raak je ook snel het overzicht kwijt. Toch blijft het prachtig om te zien hoeveel tijd en moeite er in deze nieuwe toevoeging is gestoken, zeker wanneer je beseft dat je de Spirit-modus compleet kunt negeren. In combinatie met de sterk verbeterde AI, wat voor nog meer uitdaging dan in voorgaande delen zorgt, komt de liefhebber van singleplayercontent helemaal aan zijn of haar trekken.
Vang ze allemaal
Wanneer je Ultimate voor het eerst opstart, beschik je enkel over de acht speelbare personages uit de allereerste Smash. Vechters kunnen vrijgespeeld worden op verschillende manieren, maar na tien minuten spelen kom je in vrijwel elke modus een nieuwe uitdager tegen, ook in de multiplayer. Door het kleine beginrooster van acht personages, staan er maar liefst 65 uitdagers op je te wachten voordat het rooster compleet is. Fijn is dat de game je langzaam laat wennen aan de grote hoeveelheid fighters, zoals je ook langzaam went aan de overdosis Spirits. Het voelt een beetje krom dat dit onnodig opgerekt is door een extra kleine selectie ten opzichte van de vorige games. Zeker wanneer je je bedenkt dat alle 103 stages wél al meteen beschikbaar zijn, voelen de eerste paar uur als een verplichting aan. Wel is de vrijheid om dit te doen in de modus die je leuk vindt een verademing.
Chaos
Hoewel de game er grafisch prachtig uitziet, zorgt deze pracht en praal er mede door dat er wel érg veel op het scherm gebeurt. De game kan hierdoor snel onoverzichtelijk worden. Vrijwel iedereen op de redactie vroeg zich weleens hardop af wat er in hemelsnaam aan de hand was. De game probeert je hierin te helpen met gekleurde stofwolkjes die je personage achterlaat wanneer deze uit het beeld vliegt en een kaartje dat in beeld komt als een personage buiten het zicht beland. Hoewel dat laatste nuttig is, dragen de wolkjes eerder bij aan de chaos. Ook lijken A ist Trophies en pokémon langer in beeld te blijven dan in de voorgaande games, waardoor een potje met vier spelers in Ultimate soms bijna aanvoelt als een gevecht met acht spelers in de Wii U-versie. Tijdens een potje met zes spelers deden zich zelfs lichte framedrops voor.
Je kunt er uiteraard altijd nog voor kiezen om het met twee spelers uit te vechten op Final Destination zonder items, wat het overzicht zeker ten goede komt. Ook zijn veel aspecten in de instellingen aan te pa en, waarmee je het voor jezelf wat overzichtelijker kan maken. De stofwolkjes zijn echter niet uit te zetten en het is niet mogelijk een droprate per item aan te geven. In plaats daarvan is de droprate van alle items tezamen te bepalen. Omdat specifiek A ist Trophies voor de problemen zorgen, is dit erg jammer. De balans tu en chaotische pret en frustratie is hierdoor helaas niet altijd perfect.
Ondanks de bovengenoemde chaos is Ultimate een zeer leuke en complete game. Of je nou een fan van het eerste uur bent of overweegt Smash voor het eerst te proberen, je vermaakt je met de uitgebreide singleplayer of de multiplayer voor maximaal acht spelers gegarandeerd. Hoe je het ook speelt, Ultimate maakt er een feestje van.
Super Smash Bros. Ultimate is vanaf 7 december voor Nintendo Switch verkrijgbaar.
Laatste reviews op Gamer.nl: