‘Waarom maken ze niet gewoon een 2D Sonic-game, zoals vroeger?’ Hoe vaak hebben we die vraag wel niet voorbij horen komen, na de zoveelste slechte game van de blauwe egel. Begrijpelijk. Na misbaksels als Shadow the Hedgehog en de reboot uit 2006 wil je niets liever dan dat je favoriete held weer eens een held-waardige game krijgt. Zelfs na OK spellen als Colours, Generations of de twee episodes van Sonic 4 werd die honger niet gestild.
Zij die hoop hielden worden nu beloond. Sega heeft een aantal echte fans, verantwoordelijk voor grote fanprojecten, gevraagd om aan Mania mee te werken, en dat heeft zich uitbetaald. Het spel voelt in alles alsof ze op de Sega Saturn stiekem nog een 2D-Sonic hadden gemaakt en die nu pas uitgeven. Sonic Mania is pixelig op de best mogelijke manier en de fantastische soundtrack klinkt heerlijk nineties.
Bovenal voel je in alles de liefde voor de oude Sonic-games. Overal zie je verwijzingen naar de gloriedagen van Sonic. De makers pakken namelijk veel bekende elementen uit de serie en geven er hun eigen draai aan, als een dj die zijn eigen beats onder bekende bangers zet. De eerste Green Hill Zone komt bekend voor, maar al gauw race je door en zie je obstakels en vijanden uit latere games verschijnen.
Re-re-remix!
Sonic Mania telt twaalf levels, die een goede combinatie bieden tu en nieuwe omgevingen en bekende werelden als Chemical Plant uit Sonic 2 en Lava Reef uit Sonic & Knuckles. De eerste stage is dan meestal een remix van bekende elementen, terwijl de ontwikkelaar in de tweede stage helemaal losgaat en je betovert met een fri e kijk op wat Sonic zo goed maakte. Dat concept werkt.
Maar ook de nieuwe werelden zijn welkom en weten te verra en met een originele setting en veel visuele details. Dr. Robotnik komt dankzij een fusie van oud en nieuw net zo goed uit de verf. De baasgevechten aan het eind van elke stage zijn over het algemeen geslaagd en erg creatief. Sommigen zijn een variatie op een bekende creatie van de superschurk, anderen zijn zo heerlijk absurd dat het zonde zou zijn om hier te spoilen.
Zwevende egel
Door zo dicht bij de oorspronkelijke formule te blijven, draagt Sonic Mania helaas ook alle minpunten van de originele games met zich mee. Er zijn een aantal redenen waarom de blauwe egel nooit tot dezelfde hoogtes is gestegen als genregenoot Mario.
Het vervelendst zijn de grote tempowi elingen en de moeite die Sonic heeft met zijn eigen snelheid. Het liefst wil je op volle kracht aan het rennen zijn. Maar hoe vet het ook is om de egel met lichtsnelheid door loopings en over schansen te zien racen, als speler heb je daar op dat moment weinig invloed op. Bij de platformsecties komt het wel op jouw kunde aan, maar dan gaat het tempo er zo uit dat de game een beetje stroperig aanvoelt.
De zweverige besturing helpt daar niet bij. Sonic is altijd al wat lastig geweest om met precisie te besturen. Hij heeft net even wat tijd nodig om op gang te komen, en ook het afremmen gaat niet direct. Dat is hartstikke logisch als je snel aan het rennen bent, maar bij de platformsecties is het soms frustrerend moeilijk om goed op een klein platformpje te springen.
De makers gaan soms ook net iets te ver in het terugbrengen van bekende mechanieken uit eerdere games. Soms vraag je je af of ze bepaalde elementen alleen voor de nostalgie hebben teruggebracht, want ze zijn niet even goed oud geworden..
Na Sonic 2 waren we bijvoorbeeld wel klaar met zo'n vliegtuiglevel als de Sky Chase Zone, maar helaas. Het vliegtoestel volgt je vanzelf terwijl jij door de lucht springt, maar blijft vaak op een onhandige hoogte hangen waardoor je niet zelf bepaalt waar je terecht komt. En laat daar dan net een verdwaalde kogel vliegen waar je onvermijdelijk op springt. Het is een kleine ergernis in een verder uitstekend ontworpen game. Het leveldesign is nagenoeg perfect, en als je net een keer mis springt voelt het nooit erg om dan maar een stukje naar beneden te vallen. Elk level kent meerdere
paden naar de overwinning, en allemaal hebben ze genoeg verra ingen. Je speelt weliswaar in een uurtje of vier door de game heen, maar er is genoeg reden om de game te herspelen; in elk level kom je wel dingen tegen die je nog niet eerder had gezien. De verschillende paden hebben soms volledig nieuwe gameplay-elementen die je zomaar had kunnen mi en in je eerste run.
Special Sonic
Bovendien moet je nog op zoek naar alle bonu en en Chaos Emeralds, want die zijn de moeite waard. Bij checkpoints kun je bonuslevels spelen die zijn gebaseerd op de speciale levels uit Sonic 3. Je loopt rond op een kleine planeet en moet daar alle blauwe bolletjes pakken, terwijl je de rode ontwijkt. Hiermee verdien je extra bonu en, zoals nieuwe skills voor Sonic of een AI Knuckles die achter je aanloopt. Ook zijn er geheime ingangen naar nieuwe Special Stages verstopt in elk level. Hierin ga je op een soort Mario Kart-achtige baan achter een ufo met een Chaos Emerald aan. Allebei geinige, optionele spelletjes en e entieel voor wie alles uit Sonic Mania wil halen.
Wie dan nog niet genoeg heeft kan zich wagen aan Time Trials, of met een vriend uitvechten wie het snelst door een level komt in Competitive. Dit zijn kleine extraatjes die vooral de hardcore-fans aan zullen spreken. Daarnaast kan een tweede speler als Tails een beetje met je mee springen, net als in Sonic 2. Leuk voor jongere kinderen die lekker op knopjes willen drukken zonder verder veel schade aan jouw playthrough te doen.
Als je Sonic nooit goed hebt gevonden, dan gaat Mania je niet overtuigen. Het behoudt alles wat de serie vroeger ook al in de weg stond in de strijd tegen Mario. Maar daarmee zou je voorbijgaan aan alles wat Sonic wél goed maakt: de snelheid, de inventiviteit en de heerlijke chaos. Sonic Mania is alles wat een Sonic-fan had kunnen willen, en ook een goede game om nieuwkomers te laten zien wat de serie ooit zo goed maakte. Het pakt allerlei elementen uit het verleden, maar geeft er zo’n draai aan dat het nooit voelt als een slap best of-album; meer als een pompende remix-cd. Sonic Mania is simpelweg het beste dat Sonic ooit is geweest.
Sonic Mania is getest op een PlayStation 4 en is verder beschikbaar voor Xbox One en Switch, en komt later uit voor pc.