PC REVIEW - Als je gevraagd wordt om een Nederlandse gamedeveloper te noemen, zal je vermoedelijk Killzone-ontwikkelaar Guerrilla Games noemen. Toch zijn er inmiddels ook talloze andere, kleinere studios die fraaie (indie)games hebben uitgebracht. Zo brachten de afgelopen jaren ons onder andere Reus van Abbey Games, Awesomenauts van Ronimo Games en Luftrausers van Vlambeer. Met regelmaat komen er dus kwalitatief degelijke titel van Nederlandse bodem. Nieuw in dit rijtje is Amulware, dat debuteert met Roche Fusion.
Shovel Knight was eerder dit jaar al op de pc verkrijgbaar en is sinds deze week ook in Nintendo’s eShop voor de 3DS en Wii U te vinden. Dat is wel zo toepa elijk, want Shovel Knight doet vooral denken aan kla iekers die op de NES, de eerste thuisconsole van Nintendo, verschenen.
Zoals de titel al verraadt speel je in deze game als een ridder die met zijn schep ten strijde trekt. Bodemloze ravijnen, vuurballen, blokken en een groep van acht ridders die zichzelf The Order of No Quarter noemen maken het Shovel Knight moeilijk om zijn geliefde Shield Knight te redden. Acht eindbazen met ieder een eigen level zitten Shovel Knight in de weg.
Net een NES-game
Die opzet doet een beetje denken aan Mega Man en dat is niet de enige 8-bit-game waar Shovel Knight inspiratie vandaan haalt. De kaart waar de blauwe ridder na ieder level op terechtkomt doet denken aan die van Super Mario Bros. 3; de manier waarop Shovel Knight met zijn schep op vijanden kan stuiteren is zonder twijfel overgenomen van Duck Tales. De vaardigheden die je verkrijgt in de levels zijn meestal ook gekoppeld aan de eindbazen. Zo krijgt Shovel Knight in het level van Propeller Knight een dolk waarmee hij korte stukjes kan vliegen en verdient hij een magisch amulet in het level van de spookachtige Spectre Knight.
Hoewel Shovel Knight aardig wat elementen leent van andere games is het geen bijeengeraapt zooitje. Deze game zou dan mi chien niet hebben kunnen bestaan zonder de eerdergenoemde kla iekers, maar Shovel Knight staat ook echt prima op zichzelf. Het springen, de geleidelijke opbouw van de moeilijkheidsgraad, de afwi elende levels, de uitdagende eindbazen en het scheppen steken allemaal enorm goed in elkaar.
Je zou bijna vergeten dat deze game vanwege technische beperkingen helemaal niet mogelijk zou zijn geweest op de NES. Zo zijn er wel meer delen van de game te ontdekken die niet bepaald ouderwets zijn. Zo kent de game ‘feats’, ridderlijke varianten op Achievements die behaald kunnen worden door aan bepaalde eisen in de game te voldoen. De feats variëren van simpelweg de hele game uitspelen tot een level doorlopen zonder meer dan twintig keer met Shovel Knights schep te zwaaien.
Hetzelfde geldt voor de checkpoints. Deze veilige bakens staan op vaste plekken in de levels opgesteld. Valt Shovel Knight in een bodemloze put of wordt hij geveld door een eindbaas, dan keert hij gewoon weer op dit punt terug, maar blijft een gedeelte van zijn buit liggen op de plek waar hij het loodje heeft gelegd. Checkpoints kunnen echter ook vernield worden met een paar slagen van Shovel Knight’s schop voor wat extra goud en juwelen. Handig voor spelers die het zichzelf graag lastig maken of snel rijk willen worden. Geld kan worden ingewi eld worden voor speciale aanvallen, nieuwe vaardigheden of meer gezondheid. Het dorpje waarin je dit doet, is het bezoeken waard – het barst van de details en lokale bewoners hebben genoeg te vertellen.
Shovel Knight is helaas ook ouderwets kort. Wie zich een beetje haast is er in een uur of vijf wel doorheen. Dan blijven er nog de ‘feats’ en New Game+ over, maar nog meer van deze prettige retro-platformer was ook welkom geweest. Qua moeilijkheid valt het bovendien mee. Het spel is tot op zekere hoogte zo lastig te maken als je zelf wilt door checkpoints te vernielen, maar het springen en vechten zelf wordt er niet moeilijker door.
Shovel Knight is sinds 5 november verkrijgbaar op de eShop van Wii U en 3DS. Op pc is de game sinds deze zomer verkrijgbaar.