Het is zo makkelijk om een game op zijn uiterlijk te beoordelen. Wie naar trailers van Scarlet Nexus kijkt, ziet een redelijk generieke Japanse actie-rpg. De game lijkt op Astral Chain in het jasje van Code Vein. Dat is tot op zekere hoogte ook zo, maar Scarlet Nexus springt er wel bovenuit met frisse ideeën, een verrassend goed verhaal en flitsende gevechten.

Scarlet Nexus speelt zich af in een futuristische setting, waarin bijna alle mensen bovennatuurlijke krachten hebben. Reclameborden, verkeersaanwijzingen en bushaltebordjes worden daarnaast recht je brein ingepompt, waardoor je ze als een soort neonreclames om je heen ziet hangen. We sturen elkaar geen WhatsAppjes meer, maar verzenden berichten rechtstreeks naar andermans brein.

Het is een heerlijk leven, behalve dan dat de samenleving steeds ruw verstoord wordt door Others, een bonte verzameling van zeer verontrustende monsters. Deze beesten zijn creatief vormgegeven met een bizarre mix van schoonheid en nachtmerries. Denk aan groteske benen met een bos bloemen als hoofd, of een soort hond met een tuinslang als bek die constant water op je sproeit.

©GMRimport

Twee keer twintig

Jij speelt als een van twee hoofdpersonen, Yuito en Kasane. Zij sluiten zich aan bij de OSF, een soort leger dat vecht tegen deze vreemde Others. Al snel blijkt dat de vork heel anders in de steel zit dan ze dachten, waarna ze aan hun missie beginnen te twijfelen. Waar komen die beesten vandaan, waarom hebben alle mensen eigenlijk krachten en wat speelt er zich buiten de grenzen van hun eigen stad af?

Het verhaal van Scarlet Nexus is verrassend goed geschreven, met een hoop onverwachte twists. Het is vooral knap hoe het spel in twee helften is verdeeld. Heb je de game met één van de twee hoofdpersonen uitgespeeld, dan weet je eigenlijk nog maar de helft van het verhaal. Om alles goed te begrijpen, moet je met zowel Yuito als Kasane aan de slag. Hun avonturen zijn op een bijzondere manier met elkaar verweven.

Het is zeker geen straf om de game, die twintig uur duurt, twee keer door te spelen. Yuito en Kasane hebben niet alleen hun eigen verhaal, maar ook andere teamgenoten tot hun beschikking. Tussen de missies door kun je ook hun verhalen uitdiepen door met ze te praten, wat Persona-achtige Bonding Moments oplevert. De meeste personages beginnen als clichématige archetypes, maar blijken toch een diepere laag te hebben. Dat gaat zeker niet zo diep als Persona, vooral omdat het systeem lineair is en je genoeg tijd hebt om alle sociale contacten af te gaan. Het is wel fijn om je teamgenoten beter te leren kennen, waardoor sommige verhaalmomenten extra hard aankomen.

Spetterende gevechten

Ook op het slagveld komt Scarlet Nexus goed uit de verf, met spetterende actie die heerlijk aanvoelt. Dat komt door de vloeiende overgang van mêleeaanvallen naar psychokinetsche krachten. Met een druk op de rechtertrigger smijt je alles wat los- en vastzit naar je vijanden toe: auto’s, lantaarnpalen, bankjes, noem het maar op. Wie goed in de flow zit, kan deze aanvallen naar hartenlust combineren. Het is een prachtig gevoel om van dichtbij aan te vallen, naar achter te springen om een kist op een Other te gooien, en dan weer verder te meppen.

Nog leuker wordt het als je speciale voorwerpen tegenkomt, die extra hard aankomen. Met precieze timing kun je bijvoorbeeld een heel treinstel vooruit duwen om Others die net op de rails staan omver te maaien. Ook hele elektriciteitsmasten behoren tot je arsenaal.

©GMRimport

Het gebruik van je teamgenoten geeft nog een extra leuke draai aan de gevechten. Je kunt hun krachten tijdelijk lenen om je eigen aanvallen sterker te maken. Zo kan Yuito een vuurkracht lenen om zijn zwaard te laten vlammen, of teleporteren om aanvallen beter te ontwijken en sneller bij een vijand in de buurt te komen. Kasane kan weer de tijd vertragen om snelle tegenstanders beter te raken.

Het grootste minpunt

Naast een uitstekend verhaal, leuke personages en flitsende gevechten, doet Scarlet Nexus eigenlijk maar één ding fout. Er zijn te weinig verschillende vijanden om de gevechten interessant te houden. Je komt telkens dezelfde tegenstanders tegen en als je hun zwakke punten eenmaal weet, is het een koud kunstje om ze uit te schakelen. Daarnaast worden dezelfde omgevingen meerdere keren gebruikt, waardoor grote delen van het spel als een soort herhalingsoefeningen aanvoelen.

©GMRimport

Dat is jammer, want deze game van veertig uur kan dat eigenlijk niet hebben. Dat is te lang om je steeds maar weer dezelfde Others voor te schotelen. Gelukkig wordt die sleur af en toe doorbroken door een boeiend eindbaasgevecht, waarin je al je vechtkunsten nodig hebt om te overleven. Dat zijn de hoogtepunten van de actie, die vaak uitmonden in een ware uitputtingsslag. De gigantische wezens hebben ook grote levensbalken, waardoor je lange tijd scherp moet blijven om als winnaar uit de bus te komen.

Het is dan ook jammer dat je computergestuurde teamgenoten niet altijd even slim zijn. Ze komen soms goed van pas als je gezondheid laag is en ze je een genezend voorwerpen toegooien, maar vooral tijdens die eindbazen lopen ze vaak hinderlijk in de weg. Ze leggen regelmatig het loodje omdat ze zware aanvallen van de tegenstander niet kunnen herkennen en doodleuk bij hem in de buurt blijven staan. Je kunt ze daarna wel oplappen, maar dat kost tijd en je bent dan kwetsbaar voor vijandelijke aanvallen.

Het mag de pret niet al te veel drukken. De gevechten zijn zo spectaculair, dat er ook tegen weer dezelfde Others altijd wel iets spannends op je beeldscherm gebeurt. Het verhaal van Scarlet Nexus is bovendien meeslepend genoeg om de eentonige vijanden de doen vergeten. Soms moet je verstand misschien op nul om door de gevechten heen te rammen, maar de beloning is het zeker waard. Het verhaal wordt steeds bizarder en sleept je echt door de game heen. Scarlet Nexus is daardoor veel meer dan weer een generieke Japanse actie-rpg.

©GMRimport

Scarlet Nexus is nu beschikbaar voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc.

De Early Access-versie van multiplayershooter Blindfire komt in de loop van vandaag beschikbaar op PlayStation 5.

De game kan daarbij tijdelijk met tien procent korting worden aangeschaft voor 8,09 euro. Deze kortingsactie loopt tot 9 december. Het spel verscheen afgelopen oktober al in Early Access via pc (Steam en Epic Games Store) en Xbox Series-consoles.

De first-person shooter speelt zich voor een groot gedeelte in de het donker af, met hier en daar uv-verlichte illustraties die er voor zorgen dat spelers iets kunnen zien. Daarbij kunnen spelers een 'Echo' gebruiken, waardoor bijvoorbeeld de meest recente positie van een vijand in de buurt wordt getoond.

Multiplayerpotjes bevatten maximaal acht spelers. Wanneer mensen verslagen worden, krijgen ze toegang tot nachtvisie waarmee ze de actie in de arena duidelijk kunnen volgen. Hoewel het mogelijk is voor spelers om zich in het donker te verstoppen, is het belangrijk om punten te scoren door bijvoorbeeld headshots en multikills te behalen. Spelers die een hele ronde geen schade oplopen ontvangen ook punten.

Valve heeft de Steam-regels voor seizoenspassen op het platform aangescherpt.

Zo valt te lezen dat ontwikkelaars een seizoenspas beschikbaar kunnen stellen op Steam, maar dat men wel een complete lijst en beschrijving van downloadbare content dat onderdeel uitmaakt van de pas en verwachte releasedatum moet delen.

Daarnaast moet een seizoenspas minstens één beschikbare dlc bevatten wanneer deze te koop komt te staan - al wordt er een uitzondering gemaakt voor seizoenspassen die onderdeel uitmaken van een vooraf te bestellen deluxe editie van de game.

"Door een seizoenspas aan te bieden beloof je toekomstige content", zo schrijft Valve richting ontwikkelaars en uitgevers. "Tijdens het proces van een seizoenspas lanceren wordt je gevraagd naar een releasetiming voor de content in de seizoenspas. Dit is zowel een verplichting richting consumenten en Steam. Als je nog niet duidelijk kunt communiceren over de content van elke dlc en wanneer de dlc beschikbaar komt, moet je geen seizoenpas op Steam aanbieden."

Valve erkent wel dat releasedata niet altijd gehaald kunnen worden. Ontwikkelaars mogen dan ook eenmalig de releasedatum van content uit de seizoenspas aanpassen, al moet de nieuwe datum wel binnen drie maanden van de oorspronkelijke datum vallen. Wanneer een dlc dat onderdeel uitmaakt van een seizoenspas wordt geannuleerd, moet men verplicht geld teruggeven aan de consumenten.