Remnant: From the Ashes is bepaald geen spel dat zichzelf verkoopt. De game oogt in trailers, maar ook tijdens de eerste uurtjes spelen als de zoveelste grauwe co-op-shooter die weinig te zeggen heeft. En dan heet het spel ook nog eens ‘Remnant: From the Ashes’. Het is alsof ontwikkelaar Gunfire Games het zichzelf zo moeilijk mogelijk probeert te maken.

Ja, je kunt Remnant: From the Ashes ook in je uppie offline spelen, maar doe dat niet. Alle plezier schuilt in het samenspel met maximaal twee andere spelers via een online netwerk. Toch kent Remnant weinig echte co-op-mechanieken, zoals in bijvoorbeeld Gears of War, maar omdat de actie snel kan escaleren en sommige tegenstanders ontzettend taai zijn, wordt samenwerken al snel een tweede natuur. Ook belangrijk om te weten: als je meespeelt in de sessie van een andere speler worden alle items die je vergaart meegenomen naar je ‘eigen game’, maar boek je in dat geval geen progressie in het verhaal.

©GMRimport

Potpourri van games

Dat is geen luiheid of onkunde van de ontwikkelaar. Het heeft allemaal van doen met de unieke opzet van Remnant. Als je begint aan de hoofdverhaallijn genereert de game een missiestructuur. Omdat de game iedereen een net iets andere route naar het einde voorlegt, is het ‘meenemen van missieprogressie’ na een co-op-potje praktisch onmogelijk. Iedere playthrough is immers anders geordend. Alleen belangrijke plotpunten komen overeen. Het toffe aan die opzet is dat de game zich daardoor goed leent voor nóg een speelsessie nadat je ‘m hebt uitgespeeld. Stel dat jij en een vriend de game twee keer uitspelen, eerst bij de één en daarna bij de ander, dan hebben jullie de tweede keer waarschijnlijk andere mensen gesproken, door anders ingedeelde dungeons gelopen en andere baasgevechten gehad.

Ja ja, roguelikes doen dat al jaren. Klopt. ‘Leentjebuurspelen’ is Remnant niet vreemd. Het spel is een soort potpourri van alle populaire genres en games die we de afgelopen tien jaar langs hebben zien komen. Het zoeken van dekking doet aan Gears of War denken, het samenspel aan Destiny en de skills die je vergaart kennen we uit zo’n beetje iedere recente shooter met rpg-elementen. Normaal gesproken gaan dan de alarmbellen rinkelen, maar Remnant slaagt erin om alle genres samen te smeden tot een coherent geheel. Hoewel het overduidelijk is welke elementen uit welke games komen, zit dat het spel nooit echt in de weg. Dat komt ook omdat de meest dominante inspiratie als een soort van kapstok fungeert: alles is opgehangen aan een Dark Souls-achtige spelstructuur.

Nee, je vergaart geen souls en de repercussies voor doodgaan zijn nihil, maar er zijn kampvuurtjes, je hebt een healing-flask, er zijn eindbaasgevechten met van die mistige muren, patroonherkenning bij vijanden speelt een belangrijke rol én er is een duidelijke hub-wereld waarin je items kunt upgraden en met belangrijke personages praat. Bovendien kan de game met name tijdens eindbaasgevechten ontzettend moeilijk zijn. Voor wie Souls-games heeft gespeeld is het ritme van de gameplay-cyclus dan ook herkenbaar. Voor je het weet leg je je teamgenoten voor om ervaringspunten te grinden om sterker voor de dag te komen in bijvoorbeeld een eindbaasgevecht.

Die gevechten zijn intens en de hoogtepunten van de game. Misschien wel de grootste verrassing is dat Remnant: From the Ashes een ontzettend intuïtief actiespel is, met schietactie die echt niet voor populaire, gelijksoortige shooters onderdoet. De animaties lopen goed in elkaar over, de besturing is vloeiend, skills zijn gemakkelijk in te zetten en hoewel er niet heel veel wapens zijn, is er meer dan genoeg keuze om je speelstijl op aan te passen. De wapens hebben echt impact en voelen erg goed aan. Bovendien kun je ieder wapen voorzien van een Weapon Mod. Die speciale wapenkrachten kun je kopen bij npc’s of bemachtigen in de spelwereld. Ze zijn zeer uiteenlopend en van grote invloed op je speelstijl.

Sommige Weapon Mods laten je hulpjes oproepen, zoals zwevende plasmaschietende schedels, maar het kan evenzeer handig zijn om te kiezen voor een tijdelijke boost van je uitrusting of schade-output. Remnant geeft je echt het gevoel dat je met meer dan één speelstijl succesvol kunt zijn. Wat dat betreft lijken de wapens ook redelijk in balans. Een sluipschuttersgeweer vereist een andere speelwijze dan de granaatwerper, maar de een is niet overduidelijk beter dan de ander.

©GMRimport

Remnant is een grote verrassing

Mocht je nu denken dat Remnant simpelweg Dark Souls is met invloeden van andere games: ja en nee. Tijdens het vechten is Remnant veel vergeeflijker en de confrontaties zijn veel minder puntje-precies. Omdat je beschikt over geweren zijn er natuurlijk veel meer mogelijkheden om op afstand te blijven of de confrontatie uit de weg te gaan. Ten opzichte van zijn grootste inspiratiebron(nen) laat Remnant vooral steekjes vallen in verhaalvertelling. Remnant: From the Ashes wil het verhaal niet vertellen met details of met de omgeving, maar met dialoog. Dat moet kunnen, maar helaas is de dialoog erg matig geschreven.

Er wordt met zoveel jargon gegooid dat het verlangen om het verhaal te volgen al na een uur spelen in de prullenbak verdwijnt. Het overkoepelende verhaal (er is een kracht die de wereld bedreigt) kan dan ook niet echt boeien. In die zin leunt je drive om verder te spelen echt geheel op de gameplay. Dat is niet erg, maar wel belangrijk om te weten. Overigens zijn er wel degelijk momenten dat interactie met computergestuurde personages leuke momenten oplevert. Door met de juiste personen te praten (of juist niet), kun je bijvoorbeeld gevechten met tussenbazen of bazen in zijn geheel overslaan. Zulke momenten zijn redelijk schaars, maar als je eenmaal weet dat ze bestaan, ben je continu naar zulke buitenkansjes op zoek.

Remnant: From the Ashes is geen perfect samenraapsel van bestaande genres; daar is het verhaal te matig voor. Maar hoe de verschillende genres elkaar complimenteren is tamelijk zeldzaam. Met zoveel verschillende populaire invloeden is Remnant: From the Ashes een soort best-of-collectie van dit gamedecennium. Dat zo’n mengelmoes een van de leukste games van het jaar oplevert is misschien niet heel verrassend, maar wel dat Remnant: From the Ashes die game blijkt.

Remnant: From the Ashes is verkrijgbaar voor Xbox One, PlayStation 4 en pc. De game is getest op een PlayStation 4 Pro.

Johnny Ray Gill, een acteur die diverse stemmen van voorbijgangers insprak in Grand Theft Auto 5 en Red Dead Redemption 2, hint naar zijn betrokkenheid bij Grand Theft Auto 6. Hij claimt daarnaast dat de game in "2025 of 2026" uitkomt.

Gill sprak de stemmen in van diverse voorbijgangers in Grand Theft Auto 5. Gedurende een interview met Check It TV hint hij naar zijn betrokkenheid bij het langverwachte vervolg.

"Grand Theft Auto was gestoord", zo blikt hij terug. Dat was eerder in mijn carrière. Ze gaven je een helm en filmden je, en je doet meerdere stemmen - meerdere personages enzovoorts. Ik moet zeggen: blijf opletten." Ondertussen knipoogt hij opzichtig. "Ik kan niets zeggen, maar er zit nog een situatie aan te komen binnen die wereld dat misschien in 2025 of 2026 verschijnt waar ik erg blij mee ben. Wordt vervolgd. We gaan het zien."

Rockstar Games en Take-Two Interactive hebben meermaals benadrukt dat Grand Theft Auto 6 ergens in het najaar van 2025 uitkomt op PlayStation 5 en Xbox Series X en S. Gills schatting van "2025 of 2026" wil niet per se zeggen dat de game uitgesteld wordt: het is ook mogelijk dat Gill simpelweg niet weet wanneer de game precies uitkomt.

Grand Theft Auto 6 werd eind vorig jaar onthuld middels een eerste trailer. De game speelt zich af in Vice City en omstreken, gebaseerd op Miami in de Verenigde Staten, en draait om twee hoofdpersonages, Lucia en Jason.

GSC Game World zou gesprekken houden met streamingdiensten als Netflix over een mogelijke televisieserie gebaseerd op de Stalker-franchise.

Insider Gaming claimt dat dit door Forbes Oekraïne wordt gemeld naar aanleiding van een gesprek met GSC Game World-eigenaar Maksym Krippa. Er zouden gesprekken worden gehouden, maar de status van het project zou nog niet bekend zijn. Er zou in ieder geval worden gepraat met Netflix over de mogelijkheden.

Stalker 2: Heart of Chornobyl kwam afgelopen maand uit op Xbox Series-consoles, pc en Game Pass. Hoewel de technische staat van de game te wensen over liet - mede door het feit dat het thuisland van de ontwikkelaar zich middenin een oorlog met Rusland bevindt - heeft GSC Game World sindsdien patches uitgebracht om de staat van de game te verbeteren. Eerder vandaag is nog een nieuwe patch uitgekomen waarmee letterlijk honderden problemen worden opgelost. De patch notes zijn hier te vinden.

Overigens meldt Krippa in het interview tevens dat Stalker 2 inmiddels al winstgevend is voor GSC Game World, en dat de kosten voor de ontwikkeling dus zijn terugverdiend. Het is niet bekend hoeveel kosten er precies gepaard gingen met de ontwikkeling, al gingen er volgens Krippa tientallen miljoenen dollars mee gemoeid.

In Stalker 2: Heart of Chornobyl reizen spelers wederom af naar de Zone, een gebied rondom de Chornobyl Nuclear Power Plant waar straling voor allerlei mutaties zorgt. Kamal van de Pol deelde een 7 uit in de Gamer.nl-review: "Stalker 2: Heart of Chornobyl is een melancholische en meeslepende shooter gemaakt in de meest bijzondere omstandigheden. De prachtige en tot de nok toe gevulde spelwereld gaat wel gepaard met frustrerende AI en grafische foutjes. Daarbij verschilt de ervaring in de kern niet veel van de voorgaande delen. Ondanks dat is Stalker 2 een game waar je uren in kunt stoppen. Hoe meer moeite je in het verkennen van de Zone steekt, des te meer het je oplevert."