swapitems="function (a,b){return this[a]=this.splice(b,1,this[a])[0],this}">Vergeet de serverproblemen uit de bèta en de kritiek in eerdere previews: de matchmaking van Rainbow Six Siege werkt als een trein en na 40 uur spelen is het spelprincipe nog steeds heel erg leuk en verslavend. Maar daarmee verweven is een belangrijk advies: Rainbow Six Siege is veel minder leuk en verslavend als je in je eentje speelt. Nog meer dan andere Rainbow Six-games leunt Siege op tactiek en communicatie. Zeker één metgezel in je party is dan wel handig. </p>
Voor lone wolves die het moeten doen met triviale teamgenoten in publieke servers, viert ergernis af en toe hoogtij. Als je niet samenwerkt, kan Rainbow Six Siege een enorm moeizame ervaring zijn.
Teamtactiek is geen zwaktebod
Dat is tegelijkertijd een belangrijke kwaliteit van de gameplay. Wanneer je met teamgenoten in een party zit, goed samenwerkt via de headset en samen een kamer verdedigt dan wel binnenvalt, staat dat garant voor fenomenale momenten – soms zonder dat er ook maar een kogel geschoten wordt. Rainbow Six Siege is in teamverband ieder potje spannend en uitdagend, een kwaliteit die multiplayershooters met name op consoles steeds vaker ontbeert.
Het principe van de multiplayer, want Rainbow Six Siege heeft geen echte singleplayermodus, is ogenschijnlijk simpel: één team valt aan, één team verdedigt. Altijd vijf versus vijf, altijd zonder respawns, altijd met één of meerdere te ontmantelen bommen of een te redden gijzelaar als objective. Eén kogel in je hoofd en je bent dood, bij drie of vier kogels in de torso loopt het evenmin prettig af.
Potjes in Siege zijn gemakkelijk behapbaar. Een ronde duurt amper vijf minuten, incluis de voorbereidingsfase van amper ’n minuut. In de voorbereidingsfase is het aan de verdedigers om de kamer met de bom of hostage goed af te zetten.
Verdedigers kunnen, afhankelijk van de Operaters (kla en) die ze kiezen, onder meer jammers, boobytraps, schilden en prikkeldraad plaatsen. Het is aan hen om belangrijke ruimtes te barricaderen. Aanvallers zoeken in de tu entijd met drones naar de plaats van de objective, maar door jammers goed te plaatsen zal ze dat onmogelijk lukken. Verdedigers beschikken veelal over submachine guns, aanvallers kunnen hun heil zoeken bij het zwaardere geschut.
Operators
Zowel de verdedigende als aanvallende partij beschikt over tien Operators, ieder gebonden aan maximaal drie wapens, een handjevol gadgets én een speciale vaardigheid. Met name die vaardigheden bepalen de smaak van je speelstijl. Smoke kan bijvoorbeeld gifgasgranaten gooien, terwijl Flash beschikt over een riot shield waarmee hij tegenstanders kan flashen.
Vergeet daarbij niet om de Operators op elkaar af te stemmen. Zo plaatst de Mute zijn jammers voornamelijk om rondrijdende drones ervan te weerhouden kamers binnen te komen. Maar jammers blokkeren ook andere elektronische apparatuur, waaronder de bijzonder vermakelijke breaching charges. Combineer de Mute met Castle en er ontstaat een onoverwinnelijk defensief duo. Castle kan muren en ramen extra barricaderen, Mute maakt het voor tegenstander vervolgens onmogelijk om die barricade met termiet op te blazen.
Maar natuurlijk is dat te counteren, want Sledge beschikt over een hele grote hamer, en tegen die ouderwetse techniek is geen jamming device of barricade opgewa en. Eigenlijk is alles in Rainbow Six Siege op dit moment te counteren. Geen kla e voelt te sterk en hoewel sommige tactieken populairder blijken dan andere, is het ieder potje weer een festijn de veelal vernietigbare maps naar eigen hand te zetten. Blazen we deze houten muur op en lopen we met z’n allen naar binnen, of gooien we eerst een rookgranaat en flashbang onder de deur door, waarna onze teamgenoten via het dak naar beneden roetsjen aan een touw?
Machtige momenten
Het zijn vragen die je jezelf en teamgenoten tijdens het spelen vaak mag stellen. Er zijn altijd meerdere mogelijkheden om te verdedigen of aan te vallen. Zo kwamen we er pas na 25 uur spelen achter dat je met drones hoger kunt springen door naar boven te kijken. Zodoende konden we met drones op trapleuningen rijden en shortcuts nemen, om zo de jammers van de tegenpartij te omzeilen en tegenstanders en objectives moeiteloos te ‘taggen’.
Een ander voorbeeld. Onze favoriete aanvallende Operator, Glaz, bezit als enige een sluipschuttersgeweer met een soort van infraroodscope. Door een plint uit een dichtgetimmerd raam te rammen, kan Glaz, al dan niet ondersteboven hangend aan een touw, vrij ongezien een kamer inkijken. De collectieve angst die uitbreekt wanneer opponenten hun teamgenoten een voor een zien neervallen, zonder dat ze weten waar het gevaar vandaan komt (want: silencer), maakt alle voorbereiding de moeite waard.
De silencer is een favoriet van ons. Het geluid in Siege is fenomenaal, en vaak hoor je vijanden eerder dan je ze ziet, vooral omdat een radar ontbreekt en je veelal tegen gebarricadeerde ramen of muren aanstaart. Spelers met een headset op zijn dus in het voordeel. Althans, totdat de hel losbarst. Als vijanden een kamer binnenstormen, de plinten, kogels en brokjes cement in het rond vliegen en zowel vijanden als teamgenoten door elkaar heen schreeuwen, tja, dan let je niet meer op een explosie in de verte.
Naast de multiplayer
Hoewel Siege geen singleplayermodus kent, kunnen spelers wel degelijk tegen de kunstmatige intelligentie spelen. Situations laat je in je uppie kennismaken met de Operators in een handjevol rechtlijnige mi ies. Wanneer je ze allemaal behaalt, speel je een ‘geheime’ mi ie vrij. Aan de climax van Situations komt onder meer een aanval op een Amerikaanse universiteit en matchmaking te pas. Deze ongelooflijk toffe coöperatieve mi ie is de enige van zijn soort in Siege, wat direct het grootste nadeel is, met name doordat Situations verder maar tien mi ies kent die zich allen op de bestaande multiplayer-maps afspelen.
Hetzelfde gaat op voor Terro Hunt, waarin je het in de multiplayermaps als team van vijf opneemt tegen de terroristen. Dankzij de toevoeging van matchmaking en het feit dat tegenstanders op triviale plekken in de map spawnen, is Terro Hunt prima keer na keer opnieuw te spelen, in tegenstelling tot Situations. Met name op de allerhoogste moeilijkheidsgraad bijten de terroristen flink van zich af. Ze proberen je te flanken, roepen om versterking of nemen dekking op het moment dat jij ze in zicht hebt.
Overigens draaien Terro Hunt en Situations op de consoles niet op zestig, maar op dertig frames per seconde. Volgens Ubisoft heeft dat van doen met de invloed van de kunstmatige intelligentie op de rekenkracht. Het is in elk geval verschrikkelijk wennen.
Beter nieuws hebben we over de maps: hoewel elf maps aan de karige kant is, belooft Ubisoft meer maps toe te voegen middels dlc. Ubisoft claimt dat alle toekomstige maps gratis zullen zijn. Voor toekomstige Operators is het wél mogelijk om geld neer te leggen, maar ook die zijn ‘gratis’ vrij te spelen (lees: door te grinden voor in-game currency). Het is nog even afwachten hoe dat in zijn werking zal gaan.
Ergerni en
Eén ding is daarentegen zeker: wanneer Rainbow Six Siege werkt en het moment van paniek en chaos bij zowel de aanvallende als verdedigende partij is aangebroken, schieten superlatieven gevoelsmatig te kort. Juist dat maakt het zo jammer dat Siege je voor verra ingen kunt laten staan en op dit moment nog geen helemaal vlekkeloze ervaring is.
Het gebeurt sporadisch dat je opeens niet meer kunt bewegen en even op de grond moet gaan liggen zodat je weer verder kunt lopen. Af en toe verdwijnt ook de gun van medestanders op de Spectator-cam. Ook gebeurt het wel eens dat je elkaar niet kunt joinen, terwijl je een potje daarvoor gewoon met elkaar in een van de dedicated servers zat.
De meest vervelende bug (op Xbox One) is het uitvallen van de controller aan het begin van het potje, waardoor je je console noodgewongen uit moet zetten of de game moet afsluiten. Met name in de Ranked-modus kan dat irritant zijn, gezien je dan een ban van vijftien minuten riskeert. Hoewel zulke bugs extreem ergerlijk zijn en je direct uit de fun van het spel trekken, zijn we ze vooralsnog enkel sporadisch tegen ’t lijf gelopen. Bovendien belooft Ubisoft ze spoedig aan te pakken, al valt dat natuurlijk nog maar te bezien.
Verslavend
Laat je niet door al die kanttekeningen afschrikken als je geprikkeld wordt door het concept van Rainbow Six Siege. Hoeveel shooters geven je nog de mogelijkheid om rustig tijdens het spelen een tactiek uit te denken die daadwerkelijk kan slagen? Neem Call of Duty. Zelfs in de League Play-modus zijn trivialiteiten niet uitgesloten. Het gebeurt zomaar dat je een hoekje omloopt en uit het niets drie man aanstaart. Dood.
Enter Rainbow Six Siege, waarin je alles in eigen hand hebt. Als verdediger probeer je bepaald gedrag van de tegenstander af te dwingen. Als aanvaller ben je op zoek naar dat ene zwakke punt in de verdediging, dat door samen te werken altijd gecreëerd kan worden. Rainbow Six Siege is geen heel goed gevulde game en maakt wat foutjes, maar is tegelijkertijd ontzettend verslavend. Siege laat je je keer na keer een tactisch genie voelen. En dat verveelt zelden.
Rainbow Six Siege is nu verkrijgbaar voor pc, Xbox One en PlayStation 4. De recensie is gebaseerd op de Xbox One-versie van de game.