De Metroid-reeks was de afgelopen jaren het spoor bijster. Het vorig jaar verschenen Metroid Prime: Federation Force viel niet in de smaak en Other M voor de Wii kwam niet in de buurt van de geprezen twee- en driedimensionale delen. Nintendo moet daarom zeer veel vertrouwen hebben gehad in MercurySteam, de ontwikkelaar van de actievolle Castlevania: Lords of Shadow-games. Samen met de geestelijk vader van de Metroid-serie, Yoshio Sakamoto, komt het team nu met Metroid: Samus Returns, dat alle beloftes inlost.
Samus Returns is meer dan een remake van het nog verra end speelbare Metroid 2: Return of Samus, dat in 1992 voor de Game Boy verscheen. Behalve een enkele eerste gang die spelers de kans geeft te wennen aan de besturing, is het origineel hier niet meer terug te vinden. Enkel de opzet en het verhaal van de game is nog hetzelfde gebleven. Nadat een onderzoeksteam van de Galactic Federation Force niet meer terugkeert van SR388, thuisplaneet van de levensgevaarlijke Metroids, wordt Samus op pad gestuurd om de beesten uit te roeien. Gang voor gang, Metroid voor Metroid.
Metroid in 2017
Wellicht de beste aanpa ing in Samus Returns is de manier waarop de premiejager beweegt. Als een volleerd gymnaste springt Samus tegen muren, hangt ze aan richels, om van daaruit in één soepele beweging in een Morph Ball te veranderen. Deze vloeiende besturing en de bijbehorende mooie animaties zijn een verademing ten opzichte van Super Metroid en Metroid: Fusion, laat staan het verouderde tweede deel. Het nieuwe richtsysteem is ook een fri e wind, waarmee Samus voor het eerst alle kanten op kan schieten. Deze precisie geeft de mogelijkheid om elk schot exact te plaatsen waar hij moet landen en opent nieuwe deuren naar fantastische puzzels. Bovenal geeft het een fijn gevoel van controle over het armkanon dat niet eerder aanwezig was. Zonder ook maar een greintje van het zweverige gevoel van de rest van de games te verliezen, voelt alles in Samus Returns zoals een Metroid-game in 2017 moet zijn.
Een andere ingrijpende verandering in gevechten is de counteraanval, die spelers in kunnen zetten tegen vrijwel elke vijand. Met de juiste timing beukt Samus elk monster dat haar bespringt aan de kant, waarna een aantal snoeiharde schoten het werk afmaken. Tijdens het introgebied voelt de counter als een wat laffe manier om reguliere monsters te verslaan. Afwachten en counteren is immers sneller en effectiever dan erop los schieten en het risico te lopen om minstens de helft van Samus’ energie te verliezen. Naarmate de tijd vordert worden vijanden echter sneller, gebruiken ze elementaire aanvallen of kunnen ze simpelweg meer hebben. Geleidelijk aan wordt de counteraanval een e entiële vaardigheid om heelhuids door de game te komen. Samus Returns is over het algemeen weinig vergevingsgezind en maakt korte metten met onoplettende spelers.
Grote hoogten
De counterbeweging is ook een belangrijke factor in de gevechten tegen de Metroids. In totaal staan er veertig van deze wezens op Samus’ constant weergegeven kill list, die gaat knipperen als spelers in de buurt van een levend exemplaar komen. Hiervan zijn de kwallenvisachtige Metroids het eenvoudigst te verslaan, maar komen spelers ook in aanraking met indrukwekkende evoluties met weer andere aanvalspatronen. Elke keer als gevechten als een herhalingsoefening beginnen aan te voelen, verrast de game met nieuwe typen Metoids en uitdagende omgevingen in een zojuist ontgrendelde zone. Hiermee weet Samus Returns zelfs de veertig mini-eindbaasgevechten behoorlijk fris en uitdagend te houden, buiten de andere fantastische eindbaasgevechten die de game bevat. De game stijgt hiermee tot grote hoogten en doet denken aan de beste zweethandmomenten uit de gehele franchise.
Dat Samus Returns minder toegankelijk is dan aanvankelijk gedacht moge duidelijk zijn, maar MercurySteam heeft een aantal veranderingen doorgevoerd om nieuwe spelers een handje helpen. De zogenaamde Aeon-abilities geven Samus extra vaardigheden zolang de bijbehorende meter is gevuld, zoals een rapid fire voor haar armkanon of een pulse scan die verborgen omwegen of items onthult. Voor de meest fanatieke Metroid-spelers klinken deze extra’s wellicht als vloeken in de kerk, maar over het algemeen is het een prettige manier om een al zeer uitdagende game speelbaar te houden voor nieuwkomers. Bovendien zijn alle vier de vaardigheden optioneel en zijn spelers beperkt in hun Aeon-energie, dus de wereld blokje voor blokje verkennen blijft mogelijk. Op enkele momenten worden spelers wel gedwongen om ze op de juiste manier te combineren, maar daar staan een aantal intere ante omgevingspuzzels tegenover.
Ontdekkingsreis
Samus Returns zit traditiegetrouw bomvol verborgen wegen, gesloten deuren en meren van lava, die met de juiste upgrades pas overbrugbaar zijn. Tijdens de eerste uren krijgen spelers de ene na de andere upgrade en verra end genoeg weet de game deze constante stroom aan nieuwe speeltjes tot aan de laatste eindbaas vast te houden. De Grapple Beam, Ice Beam, Spider Ball en andere kla ieke upgrades zijn present en geven een machtig gevoel van voortgang. Dankzij het nieuwe richtsysteem kunnen deze upgrades nog creatiever worden ingezet, zoals tijdens platformsecties waarin Samus als Tarzan door levels slingert, of bij de Ice Beam die springende vijanden op de juiste hoogte bevriest, waarna ze fungeren als platform. In dat opzicht bevat de game het e entiële Metroid-dna, waarbij spelers kriskras een zone ontdekken en langzaam hun weg vinden.
De game schotelt namelijk niet direct de gehele spelwereld voor, maar is ingedeeld op basis van het aantal Metroids dat Samus per zone over de kling moet jagen. Na het verslaan van alle Metroids in een zone opent het volgende Egyptisch ogende Chozo-standbeeld zich om een nieuwe zone vrij te spelen. Op deze manier stimuleert de game om elke hoek van een gebied te ontdekken, zonder het overzicht te verliezen. De gedetailleerde kaart op het onderste scherm is daarbij een dusdanig prettige bijkomstigheid dat we ons geen Metroid meer op een enkel scherm kunnen voorstellen.
Ondanks de lo e zones gaat het gevoel van vrijheid absoluut niet verloren, aangezien het mogelijk blijft om te teleporteren of de lift te nemen naar andere zones, en daar niet eerder begaanbare wegen te doorkruisen. Als een spin op de wand van een gigantische omgeving naar boven rollen voelt nog steeds als het ontdekken van een troosteloze, vijandige omgeving, niet wetende welk volgend obstakel er op Samus’ pad komt. De ene keer is het een nieuwe evolutie van een Metroid, de andere keer is het een vijand ter grootte van een gebouw dat Samus de halve wereld doorjaagt.
Samus is terug
Tot slot bevat de game nog een aantal kleine extra’s voor spelers die een speciaal plekje in hun hart hebben voor de serie. Samus Returns besteedt weinig aandacht aan het verhaal, maar geeft een aantal knipogen naar andere games om warm van te worden. Ook de zogenaamde Chozo Memories onthullen meer van de rode lijn door de serie en geven meer inzicht in het verhaal dat leidt tot het legendarische Super Metroid. Het belangrijkste is echter dat Samus Returns de kern van Metroid vrijwel perfect te pakken heeft. De geweldige soundtrack, het typische kleurenpalet en het ontdekken van de wereld voelt precies aan zoals dat vroeger voelde. Tegelijkertijd speelt de game dankzij de fantastische besturing heerlijk weg, gebruikt het kla ieke upgrades op een fri e manier en past de actievolle insteek bij deze tijd. Metroid: Samus Returns heeft alles wat een kla ieke Metroid moet hebben, dus ja: Samus is terug. Beter dan ooit.
Metroid: Samus Returns verschijnt op 15 september voor Nintendo 3DS. Lees ook 21 jaar ups en downs met Samus Aran en de oorspong van het Metroidvania-genre.