Ontwikkelaar Crystal Dynamics heeft vanaf begin af aan duidelijk gemaakt dat Marvel’s Avengers een levend universum moet worden. Met een coöperatieve multiplayermodus die voortdurend wordt voorzien van nieuwe content zou Marvel’s Avengers, jaren mee moeten kunnen. De als inleiding bedoelde verhaalmodus en de coöperatieve multiplayer liggen kwalitatief dan ook ver uit elkaar. Wel verrassend is dat de ‘singleplayermodus’ hierbij de afgetekende winnaar is.

Het verhalende gedeelte van Marvel’s Avengers weet perfect in te spelen op de innerlijke Marvel-fan door niet iemand als Captain America of Iron Man centraal te stellen, maar juist de jonge superheld-in-de-dop Kamala Khan. De fantasietrip voor Marvel-fans begint gelijk wanneer Kamala Avengers Day betreedt; een soort openlucht Marvel-conventie. Met als grootste verschil dat de bezoekers zich niet vergapen aan cosplayers, maar aan de echte superhelden in levenden lijve. Als de toekomstige Ms. Marvel plots Thor tegen het lijf loopt, is zij niet de enige die piept van enthousiasme.

©GMRimport

Ms. Marvel lijmt de boel aan elkaar

Die euforie is echter van korte duur. Het gigantische luchtschip van de Avengers gaat na een aanslag in vlammen op. Door het smerige goedje dat hierbij vrijkomt, verandert Kamala in de zeer flexibele Ms. Marvel. Vervolgens ontvouwt zich een klassiek origins verhaal, waarin Kamala niet alleen haar eigen superkrachten ontdekt, maar ook de gevallen Avengers weer bij elkaar brengt.

Hoewel het verhaal niet écht weet te verrassen (je weet immers vanaf het begin al welke Avengers er allemaal zijn), is het een aaneenschakeling van fanmateriaal. Regelmatig krijg je naast Kamala ook de andere Wrekers onder de knoppen. Allemaal beschikken ze over grofweg dezelfde soort aanvallen, zoals een lichte en een zware aanval en een aanval op afstand. Maar waar Iron Man bijvoorbeeld met zijn repulsors schiet, gooit Captain America met zijn schild (wat overigens héérlijk klinkt), Thor met zijn hamer (wat óók al zo bevredigend klinkt) en trekt The Hulk gewoon een vers brokstuk uit de grond om richting de noodlottige vijand te gooien. Zo komen bij iedereen de individuele eigenschappen goed tot hun recht.

©GMRimport

Diepgewortelde multiplayer-DNA

Door de eenduidige besturing schakel je moeiteloos tussen de verschillende helden, maar je kunt ook de tijd nemen om een specifieke superheld meester te worden. De verhaalmodus is namelijk bij lange na niet voldoende om alle vaardigheden voor de verschillende helden vrij te spelen. Deze game is gemaakt om nog veel langer door te spelen. Het multiplayer-DNA zit dan ook diep in Marvel’s Avengers geworteld en het verhalende deel kan niet los gezien worden van de coöperatieve gevechten.

Zo krijg je tijdens de ‘singleplayer’ al een aantal keer missies voorgeschoteld die je kunt spelen met meerdere spelers. Worden er via matchmaking geen compagnons gevonden, dan vullen computergestuurde helden de lege plekken in. Deze missies vallen wel gelijk uit de toon: de omgevingen steken kaal af bij de locaties die je in je eentje doorspeelt, doelstellingen zijn generiek en de interactie tussen de Avengers mist de geloofwaardige touch die Kamala en Bruce Banner in het begin ten tonele voeren.

Onversneden superheldenlol in een tandartspraktijk

Die lijn wordt onverminderd voortgezet wanneer je eenmaal Avengers Initiative opstart: het échte multiplayergedeelte van de game. Dat speelt zich af na de campagne, als de wereld nog steeds geplaagd wordt door diverse dreigingen en de Avengers overal nodig zijn om conflicten de kop in te drukken. Sommige missies zijn binnen een paar minuten geklaard, anderen nemen aanzienlijk meer tijd in beslag, maar geen van de online activiteiten weet de singleplayer echt te overtreffen.

Interieurs worden gretig hergebruikt en hebben doorgaans de ambiance van een tandartspraktijk. Meestal is het uiteindelijke doel niet meer dan een paar generatoren stukslaan, een paar controlepunten verdedigen of een paar S.H.I.E.L.D-agenten beschermen. Daarnaast moet je natuurlijk iedereen die je tegenkomt op zijn gezicht stompen, want dat is waar Marvel’s Avengers vooral om draait: vechten en nog eens vechten, het liefst zo spectaculair mogelijk.

Soms resulteert dat in onversneden superheldenlol, soms wordt de chaos simpelweg te veel. Als vibranium schilden, goddelijke hamers, groene vuisten, kogels, lasers, brokstukken, onderdelen van robots en uitgestrekte ledematen het scherm vullen, hebben niet alleen je ogen moeite om de chaos bij te houden. Thors ultieme superkracht is dat hij met zijn bliksemschichten ook de framerate naar zijn grootje helpt.

©GMRimport

War(rige) Table

De multiplayer wordt echter vooral gehinderd door de overdaad aan menu’s en statistieken. Dat begint al bij de War Table, dat sowieso al niet bepaald de prijs voor meest overzichtelijke missiekiezer verdient. Verhaalmissies, endgame missies en nieuwe multiplayermissies staan allemaal kriskras door elkaar op verschillende tabbladen, waardoor het soms even zoeken is naar een geschikte activiteit.

Daarbij heeft elke superheld zijn of haar eigen progressie en dus een eigen Power Level. Een missie is daarom soms met je ene Avenger niet eens te selecteren, terwijl het voor de ander juist te makkelijk is. Omdat al die activiteiten toch al zo generiek zijn en er geen chronologie in zit, zou de game best een knop kunnen gebruiken waarmee je rechtstreeks een willekeurige activiteit kan ondernemen met je favoriete held. Dan zou matchmaking waarschijnlijk ook voorspoediger gaan, want nu moet je aldoor maar net iemand vinden die dezelfde missie wil doen met een ándere held dan degene die jij al hebt geselecteerd.

Ook het gearsysteem gooit roet in het eten. Tijdens het spelen verdien je steeds nieuwe gear, en je kunt nieuwe gear kopen in de zogenoemde Outposts, de sociale zones van de game. Hoewel je per personage uitrusting voor je hoofd, torso, wapen en handen kan instellen, zit je uiteindelijk alleen maar een beetje met getalletjes te goochelen. Het verandert niets aan het uiterlijk van de superhelden - daar zijn de cosmetische items voor. Het is alsof Crystal Dynamics zelf ook doorhad dat het hele systeem weinig om het lijf heeft, want met één druk op de knop trek je automatisch de sterkste items aan. Wat is dan nog de toegevoegde waarde van het systeem?

©GMRimport

Upgraden is mogelijk, maar het is zonde om daar je grondstoffen in steken als je bij iedere missie toch weer een karrenvracht aan (denkbeeldige) pantsers en handschoenen verdient. In de praktijk zijn alleen de Legendary-items de upgrade waard, omdat je die tot flink hogere levels kan opwaarderen en zo dus sneller toegang krijgt tot de missies die een hoger Power Level vereisen. Dat moet je dus wel voor elke held apart doen, anders zit je weer op die War Table te klooien met helden die een te laag level hebben. De vicieuze cirkel van micromanagen is een grind op zichzelf.

Grinden of toch betalen?

Desondanks zit er voldoende in het vat voor elke superheld. Naast de missies en het routinematige opwaarderen van je gear, zijn er bijvoorbeeld ook nog dagelijkse en wekelijkse uitdagingen waarmee je punten verdient als onderdeel van de Hero Challenge Cards. Die uitdagingen kun je overal voltooien. In een verhaalmissie, online, in je eentje: alles telt mee. Zo ontgrendel je per personage nieuwe kostuums, emotes en naamplaatjes. De game krijgt alleen een beetje de schijn tegen zich doordat je alles in de Challenge Cards ook kunt ontgrendelen met echt geld.

Als de online activiteiten heel erg tof waren en je ze met plezier keer op keer opnieuw speelde, was dat nog tot daar aan toe. Maar nu de missies na niet al te lange tijd ook in herhaling vallen, moet je wel erg veel grinden om de Challenge Card te voltooien en dus alle kostuums vrij te spelen. Je wordt daardoor bijna aangemoedigd om toch maar de echte portemonnee te trekken.

©GMRimport

Avengers… Assemble!

Marvel’s Avengers heeft dus echt nog wel wat werk nodig om online door te breken. Naast dat de missies betrekkelijk snel vervelen, is de game technisch ook niet helemaal perfect. Soms val je door de grond, vijanden belanden in afgesloten omgevingen (handig als je alle vijanden móet verslaan) en er zitten redelijk wat grafische rariteiten in het spel. Crystal Dynamics voegt de komende tijd in ieder geval nieuwe personages toe, waaronder Hawkeye, Kate Bishop, Black Panther en exclusief op de PlayStation ook Spider-Man. Daarmee wordt Marvel’s Avengers alleen maar voor meer mensen aantrekkelijk, want spelen als je favoriete Marvel-held is de grootste trekpleister van de game.

Het vechtsysteem klopt, de krachten kloppen, de balans is goed: elke superheld is leuk om mee te spelen. Over de designs van de helden valt te twisten, maar de vrij te spelen kostuums lossen dat probleem voor de meeste mensen wel op. Ergens is het jammer dat er besloten is zoveel nadruk te leggen op de multiplayer, want momenteel is er vooral als singleplayergame veel lol aan Marvel’s Avengers te beleven. De multiplayer zit nu nog op niveautje The Incredible Hulk (2008). Laten we hopen dat Crystal Dynamics geen elf jaar nodig heeft om niveautje Endgame te bereiken.

Marvel’s Avengers is nu beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One, Google Stadia en pc. De game komt ook naar PlayStation 5 en Xbox Series X|S. Voor deze review is de game gespeeld op een PS4 Pro.

Meer reviews:

Drinkbox Studios, de ontwikkelaar van de Guacamelee-spellen, zal in 2025 zijn nieuwe game aankondigen.

Dat heeft de ontwikkelaar laten weten op social media. Details over de nieuwe game werden niet gegeven, maar zullen dus wel in 2025 volgen.

Drinkbox Studios is vooral bekend van de twee Guacamelee-games, metroidvania's met een focus op platformgameplay. Het meest recente wapenfeit van de studio is echter het in 2022 verschenen Nobody Saves the World.

In Nobody Saves the World stappen spelers in de schoenen van Nobody, een personage dat ruim vijftien verschillende gedaanten kan aannemen. Elke gedaante beschikt over een unieke vaardigheid, die spelers moeten combineren om puzzels op te lossen en quests te voltooien.

Een insider claimt dat de spellen Call of Duty: World at War en Singularity in de loop van 2025 naar Xbox Game Pass komen.

Sinds Activision Blizzard onderdeel uitmaakt van Microsoft zijn er diverse games van de uitgever op Game Pass verschenen, waaronder Crash Bandicoot N. Sane Trilogy, Diablo 4, Call of Duty: Modern Warfare 3 en Spyro Reignited Trilogy. Ook is op release meteen Call of Duty: Black Ops 6 op Game Pass geplaatst. Het is echter duidelijk dat de oude games van Activision Blizzard verspreid worden uitgebracht op de abonnementsdienst.

Volgens insider eXtas1s kunnen Game Pass-abonnees volgend jaar in ieder geval Treyarchs Call of Duty: World at War en Raven Softwares Singularity verwachten. Beide games zouden rond mei 2025 aan de dienst worden toegevoegd. Tot slot meldt de insider dat mensen in maart ook een andere Call of Duty-game op Game Pass kunnen verwachten, maar wordt geen titel genoemd. Officieel is op moment van schrijven nog niets officieel bevestigd.