Dit nieuwe deel in de Just Cause-reeks draait wederom om explosies en aanklooien met de grappling hook. Maar is dat de vierde keer nog wel leuk? En belangrijker nog: heeft de ontwikkelaar geleerd van de rampzalige lancering van het vorige deel?
Om die laatste vraag te beantwoorden: nee. Het spel draait voor geen meter. In het eerste uur spelen begon de game vreselijk te stotteren op onvoorspelbare momenten, plopte de detaillering soms niet op zijn plek, liep de audio door terwijl het beeld stilstond en verloor het spel ‘focus’, waardoor de muis niets meer deed. Erger nog: het spel crashte meerdere keren per uur zonder waarschuwing naar de desktop.
Hoewel installeren op de SSD de stotteringen grotendeels wist op te lo en, was dit helaas geen panacee. Het spel heeft veel fundamentelere problemen dan slecht geoptimaliseerde data streaming. Zo is de game bijzonder slecht speelbaar met muis en toetsenbord. Dat begint al bij de menu’s die om de een of andere reden niet reageren zoals je van een menu mag verwachten. Soms scrolt de lijst met opties niet, soms werkt op ‘accept’ klikken niet en soms lijkt de muis de focus op de applicatie even te verliezen, zodat helemaal niets reageert.
Muis? Wat is dat?
Schieten en lopen gaat op zich goed met muis en toetsenbord (mikken is uiteraard ideaal met deze besturing), maar waarom zit de kaart onder ‘1’? Waarom lukt het niet om met de wingsuit in de lucht te blijven? Wat voor heksenritueel moeten we uitvoeren om onze load-out aan te pa en? Pas wanneer je een controller aansluit, klikt de besturing. Dat wekt het gevoel op dat er helemaal niet goed is nagedacht over het feit dat heel veel pc-gamers veel liever met muis en toetsenbord spelen.
Helaas is simpelweg een controller aansluiten nog geen recept voor een goed speelbare game. Hoewel de daadwerkelijke besturing dan wel prima is, zit de game vol met gigantische technische problemen. Een voorbeeld: In het begin van Just Cause 4 krijg je je eerste upgrade voor de Grappling Gun. Je weet wel, die harpoen aan een kabel waarmee je je als een soort guerrilla Spider-Man door de wereld heen beweegt. Deze upgrade laat je ballonnen aan iets bevestigen zodat de objecten in kwestie wegzweven. De mi ie waarin je dat leert, zit je achterop een vrachtwagen en moet je diverse checkpoints pa eren waar toevallig autowrakken in de weg liggen. Uiteraard is het de bedoeling om die met de ballonnen weg te laten zweven.
Hoewel je nog steeds vrij bent om de hele spelwereld door te rennen, vliegen en rijden, voelt dat opeens een stuk minder zinvol
Wanneer dat na enig gehannes lukt, terwijl vijanden van alle kanten toestromen en jou en de wagen onder vuur nemen, vraag je je af waarom de mi ie niet verder gaat. Als je dan naar de vrachtwagen kijkt, zie je hoe deze achteruit rijdt, vol gas tegen een blok beton rijdt, gas geeft tegen het beton, weer achteruit gaat en linksaf de heuvel af rijdt, om onherroepelijk vast te komen zitten tu en de bomen. Wanneer je probeert om met de grappling hook de vrachtwagen weer op de weg te krijgen, verdwijnt deze opeens om weer op de oorspronkelijke plek terug te keren. Je ziet hoe de vrachtwagen achteruit rijdt, dan vooruit gas geeft en richting betonblokken racet. Nee, Just Cause 4 is bepaald niet bugvrij.
Boem
Wanneer Just Cause 4 goed werkt, bevat het erg leuke momenten. Net zoals in eerdere delen is er veel lol te halen uit het experimenteren met de diverse speeltjes en kettingreacties. Ja, het is nog steeds hilarisch om twee vijandelijke helikopters aan elkaar te verbinden met de grappling hook. En ja, het is heerlijk om te zien hoe een ketting van explosieven een brandstoftank laat lanceren. Om vervolgens jezelf met die wegvliegende brandstoftank de lucht in te schieten en met je wingsuit uit de chaos te ontsnappen. Dat soort acties zijn de e entie van de reeks, wiens naam ook een woordgrap is. Just Cause kun je ook lezen als ‘just because’, oftewel Waarom? Daarom!
Ironisch genoeg draait al dat vuurwerk bijzonder soepel (wel even VSynch uitzetten, anders is de game vastgezet op 30fps) en zonder slowdown. Het is juist op totaal onverwachte en vervelende momenten dat het spel zomaar naar de desktop crasht. Zoals wanneer je na minuten paragliden eindelijk bij de volgende mi ie bent beland, om dan tijdens het tu enfilmpje (of vlak erna) opeens weer naar je Windows-bureablad over te schakelen. Herladen betekent vaak dat je diezelfde reis opnieuw moet ondernemen. Later in het spel krijg je fast travel-opties, maar toch blijft het een herhaling van overbodige activiteiten.
Frontaal
Het is sowieso jammer dat het spel zoveel nadruk legt op de mi ies. Waar je voorheen in feite gewoon zoveel mogelijk chaos moest veroorzaken door vijandelijke doelen op te blazen, draait deel 4 om een frontlinie. Dat betekent dat je een gebied verovert en langs die grenzen kunt uitbreiden. Dat doe je door mi ies te doen, waarna je op een gegeven moment genoeg kapot hebt gemaakt om voortgang te boeken. Je roept dan je rebellenleger op om een nieuw deel van de kaart in bezit te nemen.
Hoewel je nog steeds vrij bent om de hele spelwereld door te rennen, vliegen en rijden, voelt dat opeens een stuk minder zinvol. Want om verder te komen moet je vooral je gebied uitbreiden, en vijandelijke doelen opblazen om je rebellenleger sterker te maken. Het opblazen van doelen levert namelijk punten op waarmee het level van je leger omhoog gaat. Bizar is dat je ook doelen op mag blazen in een al veroverd gebied. Met andere woorden: je kunt je eigen leger sterker maken door brandstoftanks en bases te vernietigen die je in het bezit hebt. Logica? Wat is dat?
Story time
En dan is er nog het verhaal, over een dictator met een weermachine. Je zou denken dat een weermachine spektakel oplevert. De effecten, zoals een tornado, zijn echter lang niet zo indrukwekkend als je zou hopen, en het weer speelt nauwelijks een rol in de game. Het is een gimmick die niet goed wordt benut.
Dat er überhaupt zoveel tijd in het verhaal wordt gestoken is wonderbaarlijk. Just Cause heeft nooit gedraaid om het verhaal. Het is een explosiegenerator. Om de een of andere reden denken de makers dat de speler toch een reden nodig heeft voor al het geweld. Het verhaal neemt vooral tijd in beslag, heeft geen verra ingen en laat de grote, slechte dictator welgeteld twee keer opdraven.
Door de vele, vele bugs en de zeer frequente crashes naar desktop (bij een recente se ie kwam dit vier maal voor in 40 minuten) is Just Cause 4 een frustrerende en onleuke game die bovendien in e entie niet beter is dan Just Cause 3. Dit vervolg voelt in alles overbodig. Het is alsof de makers gevraagd werden om een vervolg te maken en daar niet echt zin in hadden. Waarom een vervolg? Och, gewoon, daarom.
Just Cause 4 is nu verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One. Voor deze recensie is de pc-versie getest.
Laatste reviews op Gamer.nl: