Journey (PS4)

Als je Journey nog nooit hebt gespeeld, wil je mi chien weten wat de game precies inhoudt. Dat vertellen we je lekker niet. Journey moet je namelijk zelf maar beleven, spelen, ervaren. De enige uitleg die je nodig hebt: Journey is jij en de horizon. Jij moet naar de horizon, en de reis die je onderneemt leidt je langs – nee, dat zou al te veel verklappen zijn. Wat je echt moet weten is: elke millimeter die je aflegt is geplaveid met perfectie. 

Vakantieliefde

Drie jaar na dato heeft Journey werkelijk niets aan magie verloren, eerder gewonnen. Dat heeft niet eens met de technische update te maken die de game heeft gekregen. Daar komen we zo nog even op terug. Journey was bij de release een kleine verra ing. Ontwikkelaar Thatgamecompany kenden we van fl0w en Flower, twee betoverende (met alle respect) non-games die niets moesten hebben van heersende gameconventies. Journey betrad vervolgens de gulden zand-, pardon, middenweg en injecteerde een spiritueel concept met dingen als een mensachtig personage, platform(-ish) gameplay en een verhaal.

Journey is voor gamers wat de hadj is voor Moslims: een plicht voor wie het kan veroorloven

Die fusie werkte en sloeg aan. Journey werd een succes, ook onder ongeduldige gamers met een nerveuze triggervinger. In de jaren die volgden won de game aan mythische status. Ondanks de korte duur van het avontuur (zo’n twee uur), maakte de game blijkbaar zoveel indruk dat het moeilijk was om hem te vergeten. Een beetje als een vakantieliefde die je maar niet uit je hoofd kunt zetten.

En nu is die vakantieliefde terug en is ze nog even leuk, nog even exotisch, en zelfs mooier dan ooit tevoren. Dat is het resultaat van een kleine operatie die ze heeft ondergaan. Niet de facelift die Jerney Kaagman wekelijks bestelt – zo van, ik wil dat mensen wel zíen dat ik duizenden euro’s besteed aan deze gezichtsprothese, dokter. Journey’s reis naar de PlayStation 4 is subtieler: scherper, vloeiender en verder niets. 

Wereld van verschil

1080p en 60fps; meer heeft Journey op de PS4 ook niet nodig. Het in-game woestijnzand glooide in 2012 al zo mooi, dat de korrels weinig verfijnd hoeven te worden. Die minimale verbeteringen zijn geen probleem: de remaster is toch gratis voor wie ‘m ooit al heeft gekocht. En voor wie wel geld neertelt ligt een game die in geen enkel opzicht verouderd is in het vooruitzicht.

Exemplarisch is de coöp. Als je PlayStation 4 met internet verbonden is, kom je af en toe een andere speler tegen. Chatten is onmogelijk, samenwerken kan, maar elkaar negeren is ook prima. Je enige communicatiemiddel is een druk op de knop waarmee je een lange of korte ‘sonarping’ uitbrengt. Met iedere reisgenoot ontwikkel je een nieuwe taal die alleen jullie begrijpen. De één is een babbelaar (pingpingpingpingping), terwijl je met de ander alleen signalen uitwi elt wanneer nodig.

Knap is dat Journey solo en Journey samen twee compleet verschillende ervaringen bieden. Alleen tegen de wereld of met zijn tweeën tegen de wereld maakt een wereld van verschil. Je hebt elkaar niet nodig, maar je aan elkaar warmen in een woeste sneeuwstorm maakt het wel makkelijker en vooral leuker. En samen die horizon bereiken is werkelijk waar een ongeëvenaard stukje videogamekunst.

Als de PlayStation 4-remaster iets doet is het vooral dat: wijzen op hoe goed Journey was en is. Alle liefde voor de game is niet gebaseerd op een nostalgische illusie maar op een tijdloze, unieke en magistrale game. Dus is Journey voor gamers wat de hadj is voor Moslims: een plicht voor wie het kan veroorloven. Op naar de horizon, gewoon nog een keer.

Journey is nu te koop voor PlayStation 4 via PSN. Mensen die de PS3-versie al hebben gedownload, kunnen deze versie gratis downloaden. Voor nieuwe spelers is de game 14,99 euro. Plus-leden krijgen twintig procent korting en kunnen hem voor 11,99 euro downloaden.