In Gris speel je als een jonge vrouw die een pijnlijke ervaring in haar leven een plek probeert te geven. Door de spelwereld te ontdekken leert ze nieuwe vaardigheden en nieuwe manieren om haar omgeving te zien. Zo ontstaan nieuwe paden, die haar (en jou) uiteindelijk naar haar einddoel leiden.
Gris brengt je naar hoge pieken en diepe dalen. Soms zak je zo diep, dat je niet weet hoe je daar ooit weer uit gaat komen. Later vlieg je zo hoog dat het universum aan je voeten ligt. De game schildert een lichte, magische wereld waarin het een genot is om rond te lopen en geheimen te ontdekken. Toch ligt de duisternis altijd op de loer.
Het doel is om in de wereld lichtgevende balletjes te verzamelen. Breng je die terug naar een tempel, dan veranderen de balletjes in sterren en verschijnt er een brug waarover jij weer verder kan.
Nooit echt moeilijk
Met het risico in herhaling te vallen: Gris is mooi, de wereld is prachtig, de animaties zijn vloeiend en soepel. Gris spelen is alsof je prachtige tekeningen of tattoo's tot leven ziet komen. De kans is groot dat je van de opening cène tot de aftiteling, die je na drie tot vier uur bereikt, met je mond open naar het scherm staart en eventjes alles om je heen vergeet.
Toch is de game niet alleen mooi om naar te kijken. GRIS doet ook slimme dingen met de thema's in deze wereld, zoals wind, water en licht, in combinatie met het platformen. Zoals objecten die alleen bestaan als er licht op schijnt, zwevende waterplatformen waar je tu en duikt en zuchten wind die je verder duwen.
Enkele inspiratiebronnen voor de game zijn direct duidelijk. Zodra je in het eerste kwartier tu en pilaren door glijdt, met de zon op de horizon en je jurk wapperend, zit je zo weer even in Journey. Toch voelt Gris als iets geheel eigens dat zich bewust is wanneer het knipoogt naar zijn voorbeelden.
Nieuwe vaardigheden
Om verder te komen in Gris ontwikkel je dus nieuwe vaardigheden, die als het ware aan je jurk plakken. De eerste kracht lijkt uit de toon te vallen bij de subtiliteit van de rest van de game: plots kun je in een zwaar, vierkant blok veranderen. Zo’n blokjurk is handig om je te weren tegen de wind, of om stukken steen te vernietigen. Later ontwikkel je meer krachten, om bijvoorbeeld een tweede sprong te maken of vrij in het water te zwemmen.
De game neemt je mee op een vloeiende, ontspannen reis. Moeilijk word de game nooit, al moet je hier en daar best wel even naar een puzzeltje staren totdat je de oplo ing ziet. De krachten bieden afwi eling, waardoor het avontuur geen moment inkakt. Zelfs de slimste stukjes gameplay worden niet oneindig herhaald, maar krijgen net genoeg aandacht om leuk te blijven. Wel voelt het soms vreemd als de game de besturing van je afpakt in dienst van het verhaal.
Dit verhaal is overigens vrij dun. Zonder woorden vertelt de game over omgaan met verlies, al blijft ambigu wát er precies wordt verteld. De kracht van Gris zit ‘m in de pure schoonheid. De tekenstijl, animaties, het kleurgebruik, de muziek en de slimme gameplay: alles klopt en overal loop je constant tegen verra ingen aan. De enige nare verra ing, is dat Gris uiteindelijk ophoudt.
Gris is verkrijgbaar voor pc en Nintendo Switch. Deze recensie is gebaseerd op de pc-versie.
Laatste reviews op Gamer.nl: