Door een combinatie van factoren is 2021 een relatief rustig jaar met weinig grote releases, maar dat gat wordt ruimschoots opgevuld met heruitgaves en next-gen updates. Zo ook Ghost of Tsushima, dat nu als Director’s Cut verschijnt voor PlayStation 4 én PlayStation 5.

Sony hanteert voor Ghost of Tsushima Director’s Cut een vrij discutabel prijsmodel. Voor de PS5-versie wordt namelijk een tientje meer gerekend dan voor de PS4-versie. Veel andere uitgevers – met concurrent Microsoft voorop - kiezen er juist voor om geen extra kosten voor next-gen updates te vragen. Dat prijsverschil wordt nog wat ridiculer als je je bedenkt dat de PS4-editie óók op de PS5 is te spelen, zelfs met een speciale 60fps-modus.

©GMRimport

Het cross-gen-gestuntel gaat nog verder wanneer je je savefile wil overzetten. Je kunt in het menu een PS4-save importeren, maar dan moet die save wel al op je console staan. Je kunt niet vanuit de game rechtstreeks een save uit de cloud halen. Start je de game op zonder dat er een save aanwezig is, dan begint de game doodleuk aan een nieuw spel, met lange filmpjes die je niet kunt skippen. Dat klinkt misschien als muggenziften, maar wederom laat Microsoft zien dat het allemaal een heel stuk gestroomlijnder kan.

Soit. De ‘native’ PlayStation 5-editie is wel voorzien van een hogere resolutie en Japanse lipsynchronisatie, en ook de toeters en bellen op de DualSense-controller worden allemaal benut. Dat zijn in feite slechts aantekeningen in de kantlijn, want de échte trekpleister van de Director’s Cut is natuurlijk Iki Island.

Iki Island

Iki Island betreft een compleet nieuw hoofdstuk, goed voor weer zo’n vijf tot tien uur spelplezier. Hoe lang je er precies zoet mee bent, hangt vooral af van hoe grondig je het nieuwe eiland afstruint. Om te beginnen is er een nieuw verhaal dat meer vertelt over Jins verleden. Om het nieuwe hoofdstuk binnen het bestaande spel te plaatsen, past Sucker Punch wel een aantal retcons toe. Bovendien is Iki Island al vanaf de tweede akte in de hoofdgame toegankelijk, maar komt het pas degelijk uit de verf als je het hoofdverhaal hebt uitgespeeld. Alleen daarom al verdient Iki Island geen prijs voor beste verhaal, maar dat was ook al niet het sterkste punt van de originele game. Toch vormt het verhaal een alleraardigst excuus om weer flink wat Mongoolse strijders neer te sabelen.

©GMRimport

Anders dan op Tsushima, zijn de Mongolen op Iki Island onder invloed van een of ander hallucinerend goedje, waar Jin zelf ook last van heeft. Welke invloed het op Jin heeft, mag je zelf ontdekken. Je vijanden worden in ieder geval opgezweept door sjamanen, wat gevechten net even anders maakt. Er worden geen nieuwe wapens geïntroduceerd, maar zo voelt het soms haast wel. Ik maakte zelf bijvoorbeeld ineens meer gebruik van de rookbom en longbow. Met slechts kleine ingrepen weet de uitbreiding dus zelfs doorgewinterde samoerais opnieuw uit te dagen.

Aapjes kijken en aaien

Tussen de verhaalmissies door is de lokroep van Iki moeilijk te weerstaan. Spelers van Ghost of Tsushima weten al dat in het verkennen van het schilderachtige landschap net zoveel plezier schuilt als in verhaalmissies voltooien, al was het maar om hoe idyllisch Sucker Punch het feodale Japan neerzet. Dat geldt andermaal voor Iki Island.

Uiteraard zijn er nieuwe haiku’s te componeren en kan Jin weer badderen in nieuwe onsens, maar Iki Island vervalt niet alleen maar in bekende patronen. Zo zijn er nu ook uitdagingen voor boogschutters en nieuwe shrines waar je onder andere wilde katten en aapjes kunt aaien. Inderdaad, eigenlijk is dat laatste al reden genoeg om deze Director’s Cut te spelen.

©GMRimport

De activiteiten zijn een stukje gevarieerder dan in de hoofdgame, waar de eindeloze sloot aan Fox Dens na een tijdje behoorlijk begon te vervelen. Daar komt nog eens bij dat Iki wat schoonheid betreft Tsushima nét weet te overtreffen. Terwijl het hoofdeiland ook wat minder grafisch indrukwekkende regio’s kent, zoals het besneeuwde noorden, heeft Sucker Punch het kleinere eiland vol weten te stampen met enorm veel kleurrijke diversiteit. Hagelwitte rotsen steken fel af bij de azuurblauwe zee, paarse bloesems knallen van je scherm en de volle maan drijft de HDR-capaciteiten van je televisie tot het uiterste. Ghost of Tsushima was vorig jaar al een lust voor het oog en heeft in dat jaar tijd weinig aan indrukwekkendheid ingeboet, zeker nu de game in 4k en 60 fps draait.

Sharing is caring

Steeds weer zie je iets moois, waardoor je Share-knop opnieuw overuren mag draaien. Het blijft ook technisch zeer indrukwekkend hoe de fotomodus ogenblikkelijk start en zonder enige hapering het weer aanpast of effecten toevoegt, zoals vallende blaadjes of extra wind onder Jins wapperende cape. Het is dat we vorig jaar al van de ene verbazing in de andere zijn gevallen, anders zou dit zeker het stempel ‘next-gen’ verdienen.

©GMRimport

Iki Island – en daarmee de Director’s Cut – doet niet echt iets nieuws, maar de vraag is of dat erg is. De uitbreiding pakt het beste uit de hoofdgame en geeft er net genoeg een eigen draai aan. Dat is een verdraaid goede reden om deze prachtige game weer eens opnieuw te starten. Heb je Ghost of Tsushima nog nooit gespeeld, dan haal je met de Director’s Cut de ultieme samoeraifantasie in huis die nu nog net wat langer duurt.

Ghost of Tsushima Director’s Cut is nu verkrijgbaar voor PlayStation 4 en 5. Voor deze review is de game gespeeld op de PlayStation 5.

De Early Access-versie van multiplayershooter Blindfire komt in de loop van vandaag beschikbaar op PlayStation 5.

De game kan daarbij tijdelijk met tien procent korting worden aangeschaft voor 8,09 euro. Deze kortingsactie loopt tot 9 december. Het spel verscheen afgelopen oktober al in Early Access via pc (Steam en Epic Games Store) en Xbox Series-consoles.

De first-person shooter speelt zich voor een groot gedeelte in de het donker af, met hier en daar uv-verlichte illustraties die er voor zorgen dat spelers iets kunnen zien. Daarbij kunnen spelers een 'Echo' gebruiken, waardoor bijvoorbeeld de meest recente positie van een vijand in de buurt wordt getoond.

Multiplayerpotjes bevatten maximaal acht spelers. Wanneer mensen verslagen worden, krijgen ze toegang tot nachtvisie waarmee ze de actie in de arena duidelijk kunnen volgen. Hoewel het mogelijk is voor spelers om zich in het donker te verstoppen, is het belangrijk om punten te scoren door bijvoorbeeld headshots en multikills te behalen. Spelers die een hele ronde geen schade oplopen ontvangen ook punten.

Valve heeft de Steam-regels voor seizoenspassen op het platform aangescherpt.

Zo valt te lezen dat ontwikkelaars een seizoenspas beschikbaar kunnen stellen op Steam, maar dat men wel een complete lijst en beschrijving van downloadbare content dat onderdeel uitmaakt van de pas en verwachte releasedatum moet delen.

Daarnaast moet een seizoenspas minstens één beschikbare dlc bevatten wanneer deze te koop komt te staan - al wordt er een uitzondering gemaakt voor seizoenspassen die onderdeel uitmaken van een vooraf te bestellen deluxe editie van de game.

"Door een seizoenspas aan te bieden beloof je toekomstige content", zo schrijft Valve richting ontwikkelaars en uitgevers. "Tijdens het proces van een seizoenspas lanceren wordt je gevraagd naar een releasetiming voor de content in de seizoenspas. Dit is zowel een verplichting richting consumenten en Steam. Als je nog niet duidelijk kunt communiceren over de content van elke dlc en wanneer de dlc beschikbaar komt, moet je geen seizoenpas op Steam aanbieden."

Valve erkent wel dat releasedata niet altijd gehaald kunnen worden. Ontwikkelaars mogen dan ook eenmalig de releasedatum van content uit de seizoenspas aanpassen, al moet de nieuwe datum wel binnen drie maanden van de oorspronkelijke datum vallen. Wanneer een dlc dat onderdeel uitmaakt van een seizoenspas wordt geannuleerd, moet men verplicht geld teruggeven aan de consumenten.