Het is steeds moeilijker om te zeggen wat nou precies een ‘RPG’ is en wat niet. Moderne shooters hebben inmiddels ervaringspunten, upgrades en uitrustingen. Grand Theft Auto zit vol quests en verhaal. En zelfs racegames zoals Forza hebben een ‘level-systeem’ met XP. Maar wie echt naar de basis terug wil, dat wil zeggen naar een magische interactieve wereld vol keuzes en plotwendingen, vindt in Divinity: Original Sin een van de beste voorbeelden van een archetypisch rollenspel.
Oorspronkelijk was dit een pc-game en dat betekent dat de besturing flink aangepast moest worden aan de controller. Dit is grotendeels gelukt. Er is nog steeds een skill-bar aan de onderkant van het scherm en je scrollt hier doorheen om de juiste vaardigheid te selecteren. Dit gaat uiteraard iets trager dan de nummertoetsen op een keyboard, maar na een korte periode van gewenning is dit geen enkel probleem, vooral omdat het spel van zichzelf geen hoog tempo heeft.
Het daadwerkelijke avontuur zie je door de ogen van twee helden die je aan het begin naar smaak kunt aanpa en. Zo zijn er kla es te selecteren en cosmetische opties aan te pa en. De eerste hierop volgende opdracht is het oplo en van een moordmysterie en daarvoor moet je een stad bereiken. Dit is meteen de eerste kennismaking met de besturing, gevechten en camera.
Licht, camera, actie!
Om met die laatste te beginnen: die had wat ons betreft wel iets flexibeler kunnen zijn. Het spel speel je van boven gezien, maar uitzoomen kan net niet ver genoeg en het is jammer dat we niet nog iets verder in kunnen zoomen tot over de schouder van de personages. Zeker in het begin voelde het alsof er allerlei dingen niet goed in beeld kwamen. Dat bleek echter inderdaad slechts een gevoel, want op geen enkel moment zit de camera de gameplay in de weg.
De gameplay bestaat uit het verkennen van de wereld en vooral uit veel intere ante turn-based gevechten. Op het moment dat je in een vijandige situatie belandt, schakelt de game over naar de gevechtsmodus, waar je je personages kunt positioneren en spreuken kunt afvuren. Je hebt hiervoor actiepunten ter beschikking. Elke handeling of beweging kost actiepunten. Zijn ze op, dan kun je in die beurt niets meer doen en mag de vijand zijn actiepunten gebruiken. Het is hetzelfde systeem als bijvoorbeeld in XCom en talloze strategie-RPG's, en het werkt nog steeds fantastisch. Gevechten zijn bovendien op meerdere manieren te winnen én interactieve elementen in de omgeving spelen een rol. Zo is het mogelijk om vaten op het strijdperk te laten ontploffen, wat schade toe kan brengen aan de vijand maar ook aan medestanders of neutrale partijen. Die laatsten kunnen zich dan ook tegen je keren.
Oog en oor
Divinity: Original Sin ziet er op de consoles net zo uit als de pc-versie op de hoogste instellingen. Dat is mooi, maar het is zeker geen meededinger voor fraaiste console game van 2015. Gelukkig is het design lekker ouderwets Dungeons and Dragons, met pseudo-middeleeuwse gebouwen, grotten en andere typische fantasy-locaties.
Belangrijker is de toevoeging van gesproken tekst voor bijna alle computergestuurde personages. In de pc-versie werd nagenoeg alles gecommuniceerd via lappen tekst. We zijn erg blij dat Larian de consoleversie op dit punt flink onder handen heeft genomen, want zelfs al is de tekst op het scherm prima leesbaar, het is gewoon niet prettig om honderd uur op de bank te zitten turen naar lettertjes op je TV. De stemmen zijn goed geacteerd en zorgen ervoor dat het verhaal veel makkelijker is te volgen.
Samen op de bank
Dat brengt ons tot de laatste toevoeging: splitscreen co-op. Hierbij spelen twee spelers elk een van de personages, wat volkomen natuurlijk en logisch is. Het komt zelfs op ons over dat het spel eigenlijk zo bedoeld is, want een van de onderdelen van de game is een soort ‘ruziesysteem’ waarbij de twee hoofdrolspelers dialogen met elkaar voeren en daar ook keuzes in kunnen maken. Deze keuzes hebben invloed op de statistieken en de persoonlijkheid van de personages. Als je dit in je eentje doet, voelt het vreemd. Zeker als je een plotkeuze wordt geboden is het niet intuïtief om de twee personages elk een andere keuze te laten maken om daarover te bakkeleien. In de co-op is het echter helemaal op zijn plaats en is er echt de mogelijkheid om een rol te spelen.
Divinity: Original Sin is nog steeds een fantastische game die door de toevoegingen ook helemaal thuis is op de spelcomputer. Wees echter wel bereid om rustig en behoedzaam te spelen. Als dat geen bezwaar is, dan wacht je honderd uur kla ieke RPG-gameplay, in een subtiel modern jasje.
Divinity: Orignal Sin verscheen in 2014 op pc en scoorde eveneens een 9. De game is nu ook verkrijgbaar voor Xbox One en PlayStation 4.