Vanaf vandaag is de Gamer.nl-podcast elke maandag te beluisteren! Deze week hebben Erik, Joe en Ron het over Nintendo's nieuwe hardware en strategie op mobiele systemen, de spanningen tussen Konami en Hideo Kojima én vertelt Ron over Battlefield Hardline.
Ja, Cities: Skylines is de nieuwe SimCity. Cities: Skylines is zelfs nog meer dan dat. Paradox Entertainment heeft opnieuw goud aangeboord met het laatste deel in de Cities-franchise. Want potjandorie, wat is Cities: Skylines een lekkere game. Het is lang geleden dat we zo hebben genoten van een city builder. Om precies te zijn een jaar of twaalf. Toen kwam SimCity 4 uit. We proberen iedere game te beoordelen op zijn eigen kwaliteit, maar in dit geval is het niet meer dan logisch dat we Cities: Skylines afzetten tegen degodfather van de citybuilders. Zeker als je kijkt naar de gameplay van Cities: Skylines; die is in grote lijnen nagenoeg hetzelfde als in SimCity.
Is dat een schande? Wij vinden van niet. De game kent genoeg eigen elementen en borduurt slechts verder op een basis waarvan men bij ontwikkelaar Colo al Order heel goed weet dat de fans die kennen én waarderen. Zoals het gebruik van de bekende groene, blauwe en gele zones die synoniem staan voor de woon-, commercie- en industriegebieden. Of de manier waarop je de openbare voorzieningen zoals stroom, water en afval toevoegt aan je stad en ook werkend krijgt.
In die zin doet Cities: Skylines weinig nieuws. Je bepaalt in grote lijnen waar je zones komen, zorgt ervoor dat alle openbare voorzieningen aanwezig zijn en kijkt daarna hoe je stad tot volledige wasdom komt. De manier waarop dat gaat, is inmiddels bekende kost. Maar waarom is Cities: Skylines dan zo goed? Omdat het werkt. Niet in de laatste plaats om de gigantische afmeting van je steden, maar ook de behoorlijke grafische uitstraling die behoorlijk is en een levendige en mooie stad toont. Het is makkelijk scoren om te zeggen dat Cities: Skylines grotere bouwkavels biedt en daarom beter is, maar juist de beperkte grootte nekte de laatste telg van de concurrent. Steden beginnen bij één kavel, ongeveer zo groot als in SimCity 2013, maar al snel kun je standaard negen van dit soort aangrenzende kavels kopen. Elk met zijn eigen grondstoffen en eigenschappen.
Een uitstekende basis
Maar wie zoekt naar een goede citybuilder zoekt vooral een game waarin bouwen helder werkt, je duidelijk ziet wat er mis gaat en tenslotte de juiste middelen hebt om je stad constant te optimaliseren. Deze elementen zijn in Cities: Skylines goed uitgewerkt. Oh, en vergeet een gedegen mod community niet, een onderdeel waar Cities: Skylines in uitblinkt (daarover later meer).
Vooral bij een nieuwe stad merk je de vliegende start die de game je helpt maken. Binnen een paar tellen heb je, dankzij handige snap-on tools een raster van wegen uitgelegd waaraan je zones worden geplaatst. Zonder dat je rare stukjes land over hebt waar je later niets meer mee kunt. Die zones kun je vervolgens in één klik aan een compleet blok toewijzen. Of, als je dat liever doet, blokje voor blokje met je brush tool. Door de handige kleurtjes van bijvoorbeeld je elektriciteitsmasten weet je precies wie er stroom nodig heeft en tot waar je ze moet plaatsen. Plaats je een school of politiebureau, dan geeft een groen kleurtje aan tot waar de invloed van het gebouw reikt. Het enige probleem met het aanleggen van de wegen is dat de snap-on tool te goed werkt en je soms in de knoop komt met al bestaande wegen, waardoor de pietje-precies-spelers onder ons waarschijnlijk slapeloze nachten krijgen wanneer ze een weg niet kunnen aanleggen zoals ze voor ogen hebben.
Zodra je stad een beetje begint te groeien, zie je met behulp van visuele hulpmiddelen zoals iconen en de meer dan voldoende aanwezige grafieken en kaarten eenvoudig waar knelpunten zitten en of er zaken zijn waar je burgers niet tevreden over zijn. De manier waarop Cities: Skylines deze informatie-overload toont zou eigenlijk schoolvoorbeeld voor het genre moeten zijn. Je belastingschermen bijvoorbeeld zijn overzichtelijk en laten direct zien wat er gebeurt wanneer je specifieke zaken aanpast. Hetzelfde geldt voor het plaatsen van gebouwen of activeren van verordeningen, waarbij het effect op de stad meteen duidelijk wordt.
Maar des de groter je stad wordt, des te meer je moet controleren én aanpa en. Ook in die volgende stap blinkt Cities: Skylines uit. Want een stad bouwen is één ding, hem onderhouden en waar nodig aanpa en aan de wensen van een almaar groeiende bevolking is waar de meeste citybuilders in de fout gaan. In Cities: Skylines is het gelukkig eenvoudig om wegen, gebouwen en andere zaken te vervangen. Soms kost het je een rij huizen, maar uiteindelijk is het een koud kunstje om een tweebaan nelweg met een enkele afrit om te bouwen tot een zesbaans gevaarte met een klaverblad en eventueel wat bomen om het geluid te reduceren.
Waarmee we direct ook de grootste uitdaging van Cities: Skylines aanhalen: verkeersdrukte. De game kent geen rampen of speciale scenario’s, maar haalt zijn uitdaging vooral uit het feit dat het wegennet van een grote stad snel volloopt. En staat je verkeer vast, dan worden er geen vuil en lijken opgehaald (ja, ook overleden burgers transporteren behoort tot je taken) en blijven brandjes gewoon branden. Ook kent de game een, naar citybuilder-gewoontes, relatief uitgebreid openbaar vervoersysteem waarmee je bus-, trein- en metrolijnen strategisch aanlegt en zo probeert de wegen te ontlasten. Deze insteek verraadt de Cities in Motion-achtergrond van de ontwikkelaar, maar laat ook direct zien dat er over dit onderdeel goed is nagedacht en daarmee, tot op zeker hoogte (reistijd heeft bijvoorbeeld weinig invloed op het geluk van je burgers), ook goed is uitgewerkt.
Diepgang
Dat Cities: Skylines zo leunt op het verkeer en de effecten ervan, maakt de game ook jammer genoeg licht eentonig. Met een beetje ervaring weet je al waar je ruimte over moet laten en waar je het beste op- en afritten plaatst. Bovendien kent de game dus geen extra opdrachten en mist het (met uitzondering van een paar unieke gebouwen) een afgebakend einddoel. Hiermee kan het bouwen van verschillende steden een beetje een herhaaloefening worden en zul je bij iedere stad teruggrijpen op beproefde layouts van je meest succesvolle steden. Waarmee je dus in feite redelijk snel een geoptimaliseerde stad kunt bouwen, omdat je weet wat wel en niet werkt.
Als tweede puntje van kritiek komt daar nog eens een gebrek aan variatie bij; variatie in zones en gebouwen en de invulling daarvan. Cities: Skylines kent een geweldige tool om districten aan te wijzen, te hernoemen en op te zadelen met specifieke verordeningen, zoals het type industrie dat ze moeten voeren. In praktijk betekent dit echter dat er alleen visueel andere gebouwen staan. Verder hoef je geen extra gebouwen te plaatsen om bijvoorbeeld een olie- of landbouwindustrie goed te laten functioneren. En dat maakt de game net iets te eenvoudig.
Maar gelukkig – hiermee willen we absoluut niet zeggen dat de game niet zonder kan – is er nu al een hele, hele grote mod-community. Een community die ervoor zorgt dat je eigenlijk alles wat je mi chien niet goed zou vinden aan Cities: Skylines kunt verbeteren. Of mi chien wel moeilijker maken. Alles kan. Wil je liever minder geld of jouw stad groter maken dan de standaard negen kavels? Wil je liever geen afval of juist heel veel en dat luchtvervuiling ook meer effect heeft op je burgers? De keuzes zijn eindeloos. Als de mod er nu niet is, dan maakt iemand ‘m in de komende weken wel. Het einde is nog lang niet in zicht. Daarnaast voorziet de game zelf in een handige tool manager waarin alle mods keurig gerangschikt worden en waar je ze eenvoudig aan of uit zet. Als kers op de taart voorziet de game in handige editors waarmee je zelf speelvelden maakt of bestaande gebouwen een eigen kleurtje geeft.
Helaas lo en mods niet alles op, want zoals wel meer games van Paradox Interactive is ook Cities: Skylines niet gevrijwaard van een portie vervelende bugs. Denk aan een afval-bug die alle vuilniswagens doet verdwijnen. De oplo ing? Opnieuw beginnen met een andere stad en een berg frustraties. Het is wachten op een patch, maar tot die tijd is het te hopen dat zulke oneffenheden niet te vaak de kop opsteken.
Maar zelfs met zijn oneffenheden is Cities: Skylines dé citybuilder van dit moment. De game doet zoveel goed, dat je met een pa ie voor ruimtelijke planning en een beetje fatsoen in je lijf deze titel voor die paar tientjes niet mag laten liggen. Cities: Skylines ons zeer positief verrast en we zitten inmiddels al tientallen uren met een grote glimlach achter de pc. Mi chien is die grimas net wat breder door de SimCity-teleurstelling van twee jaar terug; de grootste reden tot lachen is toch echt de kwaliteit die Cities: Skylines biedt.
In verband met technische problemen is het voor ons alleen mogelijk om bestaand beeldmateriaal van onze mediaserver te plaatsen op de frontpage. Met de lancering van Gamer.nl V6 wordt het probleem verholpen. Tot die tijd komt het voor dat we gebruik moeten maken van placeholders of oud beeldmateriaal.