We hebben net de remake van Shadow of the Colossus achter de rug en de volgende game waarin je het als mens tegen enorme monsters moet opnemen staat al bijna klaar. Die game heet Extinction en wij hebben alvast een vroege versie gespeeld.
Het is al snel duidelijk dat Extinction is geïnspireerd op de populaire anime Attack on Titan. Vanuit een stadje zie je de kop en schouders van een enorm monster opduiken en jij als krijger springt en slingert je een weg naar het beest om deze te verslaan en de mensen te verdedigen.
Je bent een speciale krijger, de 'laatste Sentinel', die in zijn eentje het kwaad moet verslaan. Je krijgt wel hulp van een maatje, maar zij teleporteert enkel speciale kristallen in de steden waardoor de bevolking kan ontsnappen. Zelf moet je het vooral hebben van je acrobatische mogelijkheden. Je kunt hoog springen, tegen muren oplopen, zweven en met een hookshot slinger je nog een stuk verder. Het is heerlijk om op deze manier door de levels te bewegen.
Ravenii
Komen de grote groene monsters er aan, dan kun je niet zomaar op ze af rennen. Je moet een aantal stappen doorlopen voordat je uiteindelijk met een speciale aanval het hoofd van deze Ravenii er afhakt. Om zover te komen moet je eerst stukken pantser verwijderen, door diezelfde sterke aanval op verschillende hangsloten te gebruiken.
Voordat die aanval beschikbaar is, moet je echter een energiemeter vullen. Dat doe je door kleine monsters te verslaan die de steden onveilig maken, maar ook door die eerder genoemde kristallen op te laden. Versla je vervolgens een Ravenii, dan is je meter weer leeg en moet je opnieuw met het kleine grut aan de slag. Hier mag je niet te lang mee bezig zijn, want de monsters lopen en slaan ondertu en de hele stad kapot. Zijn alle gebouwen vernietigd, dan is het game over en moet je het level opnieuw beginnen.
Willekeurig
De mi ies die wij hebben gespeeld kwamen allemaal op dit ritme neer. Soms met een enkel monster, maar al snel met meerderen tegelijk. Dan wil je graag met die grote vijanden aan de slag, maar word je verplicht om telkens je meter op te vullen terwijl dat gewoonweg niet zo leuk is om te doen. Deze balans zou wat ons betreft wat aangescherpt mogen worden.
De gevechten met de grote monsters zijn vervolgens ook niet zo leuk als je zou hopen. Je kunt de Ravanii beklimmen zoals je tegen een gebouw op rent, maar jezelf positioneren om een klap uit te delen richting een hangslot is door de beweging te onhandig. Ook voelt het te willekeurig wanneer je geraakt wordt door een vuist of voet. Wel tof is dat je de ledematen van de monsters er (tijdelijk) af kunt hakken, zodat ze neervallen en je niet meer slaan en je meer ruimte krijgt om je ding te doen.
Extra tijd nodig
Naast deze twijfelachtige balans en matig uitgevoerde gevechten tegen de monsters, zijn we ook niet onder de indruk over de rest van de game. De stijl is tof, het bewegen is fijn, maar de opvulling met het vechten tegen de kleine monsters is suf en het schrijfwerk is gewoonweg gênant. Het helpt ook niet dat de verschillende personages constant door de gevechten heen schreeuwen met opmerkingen waar je niets aan hebt.
Er zit een leuke game verstopt in Extinction. Op dit moment hebben we alleen moeite om die te zien. De goede ideeën zijn duidelijk aanwezig, maar in de uitwerking blijft veel te wensen over. De game heeft gewoonweg nog een hoop werk nodig, maar komt volgende maand al uit. Wat ons betreft zou het een beter idee zijn om de release nog een tijdje uit te stellen.
Extinction komt op 10 april uit voor PlayStaton 4, Xbox One en pc met een adviesprijs van 59,99 euro.