Header

From Other Suns is de eerste vr-game die ik honderden uren wil spelen

Voorproefje voor Ready Player One?

We hebben een fantastisch gamejaar achter de rug en we hebben allemaal volop games gespeeld dit jaar. Naast de gezamenlijk gekozen Top 25 van 2017 en de Top 100 van 2018 vertellen Gamer.nl-redacteuren in deze rubriek individueel over hun favoriete games van 2017. Vandaag: Bastiaan Vroegop met From Other Suns.

Ik ben al jarenlang enthousiast over de mogelijkheden van virtual reality. Maar de eerste vr-game die mij écht wegblies verscheen pas recent. From Other Suns speelt zoals we vroeger dachten dat vr-games zouden worden. En ik wil nog honderden uren doorgaan.

Dat terwijl From Other Suns als spel niet eens zo origineel is. Als je FTL hebt gespeeld, dan ken je deze vr-game ook wel. Je bent een crewlid op een ruimteschip, dat de aarde moet bereiken voordat een alienras aanvalt. Je doet dit door van stelsel naar stelsel te warpen, brandstof te verzamelen, je schip op te vijzelen en vijanden te verslaan. Ditmaal niet van bovenaf zoals in FTL, maar vanuit een eerstepersoonsperspectief.

Vrijheid en willekeur

Willekeur speelt een grote rol bij je ruimtereis. De ene keer zul je sprong na sprong vijandelijke schepen tegenkomen die je met je boordkanonnen aanvalt. Een andere keer beland je in een ruimteschip waar robots het personeel hebben uitgemoord en je de tent kunt redden door aan boord te gaan en het mainframe te resetten. Je weet zelden wat er na een sprong komt, en als je doodgaat is het meteen einde oefening. Maar jouw ervaringen in de game maken je beter.

Je hebt de volledige vrijheid om rond te bewegen. Je rent naar de reactorkamer om je motor te repareren, sprint door naar de medbay om jezelf op te lappen en gaat vervolgens naar de teleporteerruimte om vijandige schepen of stations binnen te vallen. Belandt je schip in een vuurgevecht, dan zul je naar de brug moeten sprinten om tegensalvo’s af te vuren.

Rondlopen is een kwestie van de linkerpook naar voren duwen. Wie gauw mi elijk wordt van vr, kan een slim alternatief gebruiken. Een comfortmodus laat je personage van achter zien terwijl hij loopt, waarna je naar zijn blikveld teleporteert zodra je stilstaat.

Samen de ruimte in

Spelen kan alleen, maar is veel leuker in de coöpmodus met één of twee vrienden. En daar laat de game de meerwaarde van vr zien. Je bent écht in de ruimte, met vrienden die je ook écht ziet. Dat was al leuk in Star Trek Bridge Crew, maar die game beperkte je tot een paar mi ies per keer zonder de mogelijkheid om de brug te verlaten. In From Other Suns kun je alle kanten op.

Dat zorgt ook voor geweldige situaties. Schiet een krachtig oorlog chip op je? Teleporteer aan boord, saboteer de schilden en laat je maat het vuur openen. Zijn de soldaten aan boord te sterk? Richt je raketten op de zuurstoftank en zie hoe ze allemaal aan boord stikken. Met een beetje creatief denken kom je verder, ontgrendel je nieuwe loot en duik je iets dieper het universum in. Totdat je onvermijdelijk doodgaat en met nieuwe ervaring – en upgrades via achievements – opnieuw begint.

Wat ik van vr wil

Er zijn een hoop vr-games die een diepe indruk op me achterlieten. Robo Recall is één van de meest actievolle games die ik heb gespeeld. Elite Dangerous gaf me het gevoel niet een game te spelen, maar in een ruimteschip te zitten. Maar nog nooit eerder was er een spel dat me de illusie gaf zelf aanwezig te zijn in een wereld waar ik de totale vrijheid had te gaan en staan waar ik wil.

Dat is wat ik al die tijd al van virtual reality wilde. Er is geen technologie die ons beter kan verplaatsen naar en onderdompelen in een virtuele wereld. En From Other Suns is mi chien wel het eerste voorproefje van hoe een Oasis uit Ready Player One wellicht ooit zal aanvoelen.