Na het lootbox-fiasco rond Star Wars Battlefront 2 lijken consumentenorganisaties wakker te zijn geworden. Gamers zijn ook consumenten en hun belangen mogen ook behartigd worden.
Ik denk vooral aan de Consumentenbond als ik een nieuwe wasmachine wil kopen en een goede prijs/kwaliteitvergelijking nodig heb. Maar als gamer heb ik me nooit echt vertegenwoordigd gevoeld door dit soort belangenbehartigers. In Nederland en andere landen bestaan dit soort organisaties om op te komen voor de belangen van consumenten, oftewel: iedereen die wel eens iets koopt. Vaak voelt het voor mij echter alsof deze clubs niet helemaal op de hoogte zijn van wat wij als gamers belangrijk vinden.
Nu gamers luid en duidelijk hebben geklaagd over lootboxes, lijken verschillende organisaties in Europa zich wat beter te beseffen dat wij ook belangrijk zijn. Oké, bij de kwestie van de lootboxes zelf is het de Kan pelautoriteit die hier ingrijpt. Dat is geen belangenbehartiger, maar een autoriteit die bekijkt of de wet niet wordt overtreden. Maar in andere zaken die ons aan het hart gaan wordt nu ook ingegrepen.
Nieuw nieuws
Een kijkje in het nieuws van de afgelopen week: de Noorse consumentenbond dient een klacht in tegen EA, Sony, Nintendo en Valve over het herroepingsrecht van games. Kort gezegd krijg je dan twee weken bedenktijd nadat je iets koopt en mag je het in die tijd nog terugbrengen. Nou hebben we dat in games natuurlijk niet, dat zou digitale winkels nagenoeg onwerkbaar maken, en dat komt doordat je je herroepingsrecht opgeeft als je in Steam of de PlayStation Store winkelt. Alleen, wat blijkt nu? Dat staat helemaal niet overal duidelijk aangegeven, en bij Steam staat dat er zelfs helemaal niet.
Nintendo's winkel maakt het nog bonter: daar kun je je pre-order niet ongedaan maken, zelfs niet als de game nog lang niet uit is. Je kunt je geld dus niet terugvragen voor een game die je nog niet eens hebt. Volgens de Noorse consumentenbond is dat tegen de regels. Een goede reden dus om aan de bel te trekken.
Ander nieuws: het garantiebeleid van Sony, Microsoft en Nintendo is op de korrel genomen door de Federal Trade Commision, een Amerikaanse organisatie die het voor consumenten opneemt. Ze tikken de bedrijven op de vingers vanwege die stickers binnenin je console. Je hebt ze mi chien wel eens gezien als je het stof uit je apparaat probeert te krijgen of een nieuwe harde schijf plaatst: 'als je deze sticker verwijdert, vervalt de garantie'. Volgens de FTC is dat illegaal, omdat je geen beperkingen mag leggen op het recht van klanten om hun apparaten te repareren. Het is dus mooi dat daar iets over gezegd wordt.
Kom op voor gamers
Het is niet alsof consumentenbonden de afgelopen jaren met de vingers in hun oren games hebben genegeerd. Wie zoekt, komt redelijk wat berichten tegen, zoals een nieuwtje uit 2011 waarin onze Consumentenbond waarschuwt dat games de portemonnees van kinderen leegtrekken. Het is een beetje vergelijkbaar met het lootbox-schandaal dat nu door de industrie trekt. Maar het gaat wel bijna altijd om dit soort zaken, waarbij kinderen beschermd moeten worden, of ouders gewaarschuwd. Zelden komt de volwa en gamer aan bod.
Dat kinderen worden leeggeschud is natuurlijk een schande en daar moet absoluut tegen opgetreden worden, maar ik vind dat een consumentenbond ook wel voor andere dingen in de bres mag springen. Ik heb echter niet het idee dat deze bonden weten wat ons gamers aan het hart gaat. Van mij mogen ze zich ook laten horen als een game half af en vol met bugs in de schappen ligt. Of als de servers van een multiplayergame wekenlang haperen; je kunt dan immers de game waar je je zuurverdiende geld aan hebt besteed niet spelen. Ook als trailers en demo's een veel mooier beeld schetsen van een game dan het uiteindelijke product, voel je je belazerd. Of als het echte einde van een spel achter downloadbare content verstopt zit, en je van tevoren niet weet dat je extra geld moet neerleggen om van het volledige product te kunnen genieten. Dit zijn óók momenten waarop consumenten worden genaaid en wanneer ze dus wel een invloedrijke medestander kunnen gebruiken.
Want invloed hebben ze zeker, ook al kunnen ze juridisch niet zoveel uithalen. Een consumentenbond kan bedrijven niet daadwerkelijk dwingen om hun beleid aan te pa en. Toch hebben ze genoeg macht, als grote lobbyorganisaties met een hoop leden achter zich. Al is het maar omdat ze onderwerpen op de agenda kunnen zetten en vaak korte lijntjes met de media hebben. Uitgevers zitten echt niet te wachten op dat soort slechte publiciteit.
Het is dus positief dat bonden vaker onze kant kiezen; hoe meer stemmen zich tegen louche praktijken van uitgevers scharen, hoe beter. Ik ben een gamer én een consument – behartig mijn belangen!
Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurteni en in de game-industrie.