Metaphor: ReFantazio wordt misschien onze GOTY - Afgelopen Weekend
Nou, we hebben een duidelijk thema deze week: bijna héél de redactie heeft Metaphor: ReFntazio gespeeld. Deze 'fantasy-Persona' slokt al onze uren op en wordt misschien wel onze game van het jaar. Wat heb jij gespeeld?
Luuc ten Velde
Mijn weekend stond volledig in het teken van twee games: Dragon Ball Sparking Zero en Metaphor ReFantazio. Het zijn twee compleet verschillende games, maar dat maakte het weekend niet minder genieten. De anime fighter doet namelijk ontzettend denken aan de Budokai Tenkaichi-reeks van vroeger en dat valt erg in de smaak, maar toch is het Metaphor ReFantazio die me misschien wel het meeste bezig houdt. De nieuwe JRPG van Atlus laat je de tijd vergeten en slokt je compleet op in het verhaal en de persoonlijke struggles van de vele vrienden die je maakt. Wat een game.
Erik Nusselder
Dat is nou het nadeel van een ellenlange JRPG als Metaphor: ReFantazio reviewen: in het laatste weekend probeer je meestal elke vrije minuut door te brengen met de game om zo veel mogelijk te zien. Alhoewel, is dat een nadeel? Niet als die game zo goed is als Metaphor. Ik ben een enorm liefhebber van de Persona-serie, en ik was er eigenlijk niet op voorbereid dat ik dit jaar gewoon een nieuwe Persona-game zou krijgen. Ik ben compleet verrast door de kwaliteit van Metaphor, met zijn bijzondere wereld, intrigerend verhaal, rake metaforen en heerlijke personages. Maar goed, dat lees je inmiddels hopelijk in de review of hoor je in de podcast.
Bastiaan Vroegop
Net als Luuc en Erik zit ik vuistdiep in Metaphor: ReFantazio. Beste game van 2024, ik zeg het maar vast.
Dunke van Boekel
Ik heb een uurtje van de Metaphor: ReFantazio demo gespeeld. Bij lange na niet genoeg, maar het is nog even wachten voordat ik echt met die monsterlijke rpg aan de haal ga. In de tussentijd heb ik in ieder geval nog de dlc van The Witcher 3 om uit te spelen. Hearts of Stone is tot nu toe keihard, en ik heb na lang heen en weer rennen eindelijk de prachtige Wolven Armour-set in elkaar getimmerd. Ik hoor al zo lang over hoe goed deze uitbreidingen zijn, dan moet ik er wel op m'n best uit zien, toch?
Ron Vorstermans
Metaphor: ReFantazio heeft bijna al mijn uren opgeslokt. Het is interessant hoe de gameplay Shin Megami Tensei en Persona weer bij elkaar brengt, al volgt het ritme van het spel vooral dat van Persona. Ik weet niet wat het is, maar deze game voelt oud op een goede manier. De wereld heeft iets nostalgisch over zich terwijl de opzet van het verhaal en de spelwereld volledig uniek is. Ook de tekenstijl, de muziek en het UI-design hebben allemaal een soort warmte over zich. Metaphor is soms meer een kopje chocolademelk bij het haardvuur dan een videogame. Een groter compliment kan ik het niet geven. Ik vind het overigens geen game zonder minpunten. De dialoog is wollig en uitgerekt, en ook de pacing schiet soms alle kanten op. Maar goed, dat hoort ook wel een beetje bij dit genre.
Jacco Peek
Ah shit, nu wil ik ook metaphor spelen