Billy Hatcher and the Giant Egg is creatief doch frustrerend
De naam Yuji Naka doet bij veel gamers een belletje rinkelen. De befaamde gameontwikkelaar is, samen met de rest van Sonic Team, in het verleden verantwoordelijk geweest voor series als Sonic the Hedgehog, Dreams en Samba de Amigo; stuk voor stuk kleurrijke games. Billy Hatcher and the Giant Egg komt ook uit de koker van Naka, een titel die tot op de dag van vandaag zowel creatief als frustrerend is.
De GameCube heeft altijd een imagoprobleem gehad. Hoe stoer sommige games ook waren, zoals de Resident Evil-spellen, omschreven veel gamers die paarse kubus toch als een kiddy console. Kleurrijke games als Super Mario Sunshine en Billy Hatcher and the Giant Egg deden op het eerste gezicht weinig goeds voor dat imago. Desondanks zitten onder de kekke kleurtjes en vrolijke deuntjes vaak uitdagende videogames
In basis niet bijzonder
Billy Hatcher is één van die uitdagende games uit dat tijdperk. Spelers krijgen de taak de wereld van Morning Land te ontdoen van kwaadaardige kraaien. Die hebben namelijk de oudere kippen gevangen genomen en ja, die moet je ook nog redden. Want als de kippen de zon niet kunnen verwelkomen in de ochtend, dan blijft het land voorgoed in het donker zitten. Het klinkt een beetje gek allemaal, en de platformer adresseert de absurditeit vrijwel nergens, maar gelukkig mag en kan dit gewoon in het medium videogames.
De wereld is opgedeeld in zes grote levels, allemaal met hun eigen, ietwat voorspelbare thema. Zo zijn er vuur-, bos- en ijslevels. Aanvankelijk dien je daarin vijf opdrachten te voltooien, maar dat aantal wordt meer naarmate je verder komt in het spel. Over het algemeen voer je in elk level dezelfde handelingen uit, met enkele variaties.
Eerst dien je bijvoorbeeld de oude kip van het level te vinden en te bevrijden. Vervolgens krijg je de taak een specifiek item te verzamelen of kapot te maken. Ook is er altijd een doel om de baas van dat level te verslaan. Het is allemaal niet heel spannend, maar in veel gevallen word je wel lekker door het level gestuurd en doe je er goed aan de omgevingen goed te verkennen. Zo zijn er nog wat doelen, zoals een bepaald aantal vijanden verslaan of muntjes binnen de tijd te verzamelen.
©GMRimport
Grote eieren
In de basis is de game dus niet heel bijzonder. Billy Hatcher heeft ook geen specifieke moveset tot zijn beschikking: het ventje kan rennen, springen en klimmen. Wat Billy Hatcher and the Giant Egg uniek maakt, is het gebruik van – hoe kan het ook anders – grote eieren die je in de levels vindt. Met zo’n groot ei in je arsenaal kun je plots vijanden aanvallen door het object simpelweg tegen ze aan te rollen of het naar hun hoofd te gooien. Verslagen vijanden laten vervolgens wat fruit achter, wat je weer aan dat ei kunt geven. Zo maak je die eieren sterker, maar loop je ook wat langzamer door het level.
Heeft een ei genoeg fruit op, dan kun je hem laten uitkomen. In sommige eieren zitten wezens die je verder op je avontuur helpen en specifieke delen van een level openen. Ook vind je soms speciale hoeden die Billy bepaalde vaardigheden geven. Zo maak je Billy sterker, kan hij tegen vuur en verkrijg je de mogelijkheid bovenop een ei te rennen. Daarnaast zijn er power-ups die Billy bijvoorbeeld tijdelijk onoverwinnelijk maken. Het mooie aan dit systeem is dat je op een gegeven moment aan de schaal van het ei kunt zien wat je ervan kunt verwachten. Zo kun je dus een klein beetje strategie toepassen en op zoek gaan naar een ei dat op dat moment aan je behoefte voldoet.
De basis van de game is solide genoeg voor uren speelplezier, al moeten we er ook bij vermelden dat je soms in vervelende situaties terechtkomt. Land je na een dubbele sprong bijvoorbeeld niet op het platform dat je voor ogen had, dan springt Billy van zijn ei af en raak je die kwijt. Dat is vervelend om twee redenen: niet alleen moet je dan teruggaan om een nieuw ei op te halen, ook kan het je soms onnodig een leven kosten wanneer je omringd wordt door lava of water. Het komt daarnaast voor dat Billy de controle over het ei verliest wanneer hij een onverwachte beweging maakt. Daaraan merk je toch er in 2003 nog wat gesleuteld moest worden aan het verder grappige concept.
©GMRimport
Minder vergevingsgezind
Anno 2021 zijn we toch wat minder vergevingsgezind als het gaat om zulke onvolkomenheden in het concept van een videogame. Want het spel verlangt wel van je dat je de mechanieken onder de knie krijgt om ook de latere uitdagingen te kunnen voltooien. Met de basis zit het echter achttien jaar later nog steeds goed. Ondanks het feit dat het een titel uit de stallen van Sega was, heeft het wel een typisch kenmerk van Nintendo-games: gemakkelijk op te pakken, moeilijk goed onder de knie te krijgen. Houterige besturingen en instabiele framerates (waar het spel ook last van heeft) zijn nog tot daaraan toe, maar situaties zoals eerder vermeld leveren genoeg frustratie op om je controller in een rap tempo dichterbij te televisie te brengen.
Ondanks dat is het toch een game die het, na al die tijd, verdient om gespeeld te worden. Billy Hatcher and the Giant Egg is nog steeds een unieke titel. Eentje die heeft laten zien dat Sonic Team, onder leiding van Yuji Naka, veel creativiteit herbergt. Bovendien zorgen de schattige graphics ervoor dat het spel de tand des tijds goed heeft doorstaan, zoals we dat wel vaker zien met games die er een unieke art style op na houden. Vergis je daardoor niet in de moeilijkheidsgraad van het spel; want dan kun je nog wel eens van een koude kermis thuiskomen.
©GMRimport
Balan Wonderworld
Unieke games zoals Dreams en Billy Hatcher and the Giant Egg hebben ervoor gezorgd dat we de carrière van Yuji Naka met veel interesse volgen. Eén van zijn volgende games is de titel Balan Wonderworld. Oplettende lezers zien meteen veel overeenkomsten met voorgaande games uit zijn creatieve brein. Niet alleen keren de kleurrijke omgevingen terug, ook zien we personagedesigns die rechtstreeks uit een game als Dreams komen. Ook kijkende naar de unieke gameplay van Billy Hatcher and the Giant Egg, zijn de verwachtingen hoog gespannen voor Naka’s nieuwste titel. Daarom hopen we stiekem dat de demo een vroege versie van de game voorschotelt, want die viel helaas vies tegen. Maar wie weet kan het team van Yuji Naka ons nog verrassen zoals in 2003.
In de rubriek Reload bekijken we klassiekers uit de geschiedenis van de game-industrie vanuit het huidige perspectief. Lees ook:
