Yakuza Kiwami 2 is één van de beste remakes
We hebben een heerlijk gamejaar achter de rug en de redactie heeft weer volop games gespeeld dit jaar. Naast de gezamenlijk gekozen Top 25 van 2018 en de Top 100 van 2019 vertellen Gamer.nl-redacteuren in deze rubriek individueel over hun favoriete games van 2018. Vandaag: Brian met Yakuza Kiwami 2.
De liefde die sommige Yakuza-fans voor de reeks hebben kon ik tot voor kort maar moeilijk begrijpen. Eerlijk is eerlijk: ik heb me nooit geïnteresseerd voor de serie. Al die positieve geluiden over dat geweldige Japanse maffiaspel liet ik aan me voorbij gaan, puur omdat ik nooit even de tijd nam om eens op te zoeken wat de Yakuza-reeks zo sterk maakt. Totdat ik een exemplaar aangeboden kreeg voor de recensie van Yakuza Kiwami 2.
©GMRimport
Als dit niet mijn werk was geweest, dan had ik hoogstwaarschijnlijk een van de beste remakes die ik ooit heb gespeeld aan me voorbij laten gaan, want de remake van Yakuza 2 is een van mijn favoriete games van het jaar geworden, die veel westerse gamers jammer genoeg over het hoofd hebben gezien.
Dat komt wellicht door de opzet van de game. Yakuza Kiwami 2 is in hart en nieren een game van Japanse makelij, wat te merken is aan de personages, maar ook aan de setting, het stemacteerwerk, de soundtrack, het verhaal en de gameplay. Voor wie zich daar overheen kan zetten, heeft Yakuza Kiwami 2 een overweldigende reis door de Japanse onderwereld in petto.
Serieuze momenten worden precies op het juiste moment afgewisseld met luchtige momenten, die bijdragen aan de hectiek waarmee Kiryu Kazuma te maken krijgt.
-
Red-light district
Yakuza Kiwami 2 neemt je mee naar de door misdaad geteisterde districten Kamurocho en Sotenbori, respectievelijk gebaseerd op de districten Kabukicho en Dotonbori. Na de gebeurtenissen in Yakuza Kiwami staat de eens zo machtige Tojo Clan op instorten en groeit de invloed van de concurrerende Omi Alliance alsmaar door. Dat dit een probleem vormt voor de Tojo Clan, beseffen de leiders van de clan maar al te goed en wanhopig kloppen ze aan bij protagonist Kiryu Kazuma, die zijn leven als yakuza al geruime tijd achter zich heeft gelaten. Maar een man die gedreven is door eer, een thema wat veelvuldig terugkomt in het spel, laat zijn oude clan niet in rook op gaan en doet er alles aan om de criminele organisatie weer op de been te krijgen. Zo begint het avontuur waar ik mij dit jaar het meest mee heb vermaakt.
Wat meteen opvalt aan Yakuza Kiwami 2 is dat het spel sterk leunt op het verhaal. Achter elke kleine (of grote) missie die je speelt, schuilt een groots verhaal. Alsof de ontwikkelaar wilde voorkomen dat je je tijd verdoet met onzinnige nevenactiviteiten. Toch zijn het juist de zijmissies die in een game als deze het verschil maken. Hoe vaak kom je in games een maffioso tegen die een zakdoekje haalt voor zijn zieke medemens, een platencontract regelt voor een straatzangeres, een oud vrouwtje beschermt tegen tuig of een relatie weet te redden? Het zijn dit soort geinige en vooral onvoorspelbare belevenissen die Yakuza Kiwami 2 zo levendig maken. Serieuze momenten worden precies op het juiste moment afgewisseld met luchtige momenten, die bijdragen aan de hectiek waarmee Kiryu Kazuma te maken krijgt.
©GMRimport
Maffioso met een warm hart
Tussen alle hectische gebeurtenissen door neem ik gerust even wat tijd om Virtua Fighter te spelen in de arcadehal, Mahjong te spelen of yogalessen te nemen. Op de een of andere manier lukt het de ontwikkelaar op die manier om de gewelddadige ex-bendelid te humaniseren, waardoor ik geen moment twijfel aan de keuzes die ik maak in de game. Los daarvan onthuld Kiryu gaandeweg zijn beweegredenen die getuigen van (zelf)respect, eer en genegenheid.
Hoewel volwassen verhaalvertelling doorgaans aan de basis staat, is de ruggengraat van het spel bij uitstek de brute gameplay. De wijze waarop Kiryu vijanden tot moes slaat blijft gedurende de game constant verrassen. Dat komt vooral door dat Kiryu geen enkel voorwerp ongebruikt laat om zijn vijanden een lesje te leren. Voor shootouts ben je bij Yakuza aan het verkeerde adres. Iedere vijand die het durft op te nemen tegen Kiryu en zijn geraffineerde oosterse vechtkunsten, krijgt geheel volgens traditie een koekje van eigen deeg. Soms zelfs met een baksteen, knuppel, reclamebord, fiets of een willekeurig ander object dat zich binnen handbereik bevindt. Yakuza Kiwami 2 geeft spelers alle mogelijkheden om tijdens gevechten te laten zien waarom er niet te sollen valt met de Tojo Clan. Tegen het einde van het spel realiseer ik me dat ik met een van de meest vredelievende veelplegers ooit heb gespeeld, zonder dat ik ook maar een keer in dubio was over de daden die ik pleegde.
Totaal onwetend begon ik dus aan een tocht door de Japanse onderwereld die me nog lang zal bijblijven. In het gamejaar dat gedomineerd werd door bijzondere werken van ontwikkelaars als Rockstar en Santa Monica Studios, was Yakuza Kiwami 2 voor mij met afstand de grootste verrassing van 2018. Helaas zullen maar weinig westerse gamers dezelfde mening delen. Het kenmerkende Japanse gamedesign kan wellicht niet iedereen bekoren, maar mijn eerste kennismaking met de Japanse maffia is een erg positieve ervaring en doet mij verlangen naar meer avonturen in dit Japanse drama dat bol staat van de intriges, ongure gasten en interessante plotwendingen.
Deze week kan je op Gamer.nl Favoriet van de Redactie-artikelen verwachten waarin we de games behandelen die ons in 2018 het meest hebben gegrepen.
