Favorieten: Wuthering Waves maakt van imiteren een kunst
En ik kan er geen genoeg van krijgen
In deze rubriek vertellen Gamer.nl-redacteuren over de game die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze heeft gemaakt. Vandaag: Kamal met Wuthering Waves.
Weer een jaar, weer een gacha-game om mee af te sluiten. Wuthering Waves interesseerde mij voor de release in mei eigenlijk helemaal niet. Ik had geen trailers bekeken of me verdiept in previews. Verder zetten alle video’s op YouTube en gesprekken op social media de game neer als de ‘Genshin-killer’, wat op mij vooral een vermoeiend effect had. Maar toen ik van vrienden hoorde hoe enthousiast ze waren over de vorige game van ontwikkelaar Kuro Games, Punishing: Gray Raven, wilde ik het toch proberen.
Genshin in een techwear-jas
Wuthering Waves wist bij het opstarten vrijwel meteen mijn aandacht te pakken met de scifi-setting en bijbehorende verbluffende stijl. Gedurende mijn eerste uur zag ik al meteen veel opvallende beelden, zoals het hoofdpersonage dat wakker wordt in een meer dat ondersteboven hangt en dorpen die steen en kunststof combineren. Ook dragen de personages moderne outfits en zijn de wapens die ze gebruiken futuristische versies van zwaarden en revolvers. Hoewel de wereld in Wuthering Waves een post-apocalyptische setting met monsters en natuurrampen betreft, voelt het door alle scifi-trekjes toch best hoopvol.
Maar in datzelfde eerste uur werd ik ook overspoeld door een gevoel van herkenbaarheid. De indeling van de menu’s, het onderscheid tussen hoofd-, zij- en wereldmissies, en zelfs de kern van de gameplay voelen als een kopie van Genshin Impact van MiHoYo. Beide games zijn in principe hetzelfde: openwereld-rpg’s met een focus op het verkrijgen en levelen van personages, inclusief al hun wapens en uitrusting.
De vergelijkingen bleven zich na dat eerste uur spelen maar opstapelen. Speelbare personages heten geen Vision Holders maar Resonators, World Level heet SOL-3 Phase, Adventure Rank is Union Level, Friendship is Intimacy en bepaalde gacha-systemen zijn direct overgenomen. Dit is niet een game die inspiratie neemt uit een concurrent uit hetzelfde genre, maar gewoon exact hetzelfde doet. De een is een oliebol met krenten, en de ander een oliebol zonder.
Dat had een goede reden kunnen zijn om af te haken. Maar toch ging ik door. De stijl en het verhaal maakten mij nét nieuwsgierig genoeg. Ik hoopte dat Wuthering Waves toch meer kon zijn dan een simpele Genshin-kloon.
Plezierig grinden
Mijn wens werd ging vrij snel in vervulling. Op een aantal belangrijke punten doet Wuthering Waves het naar mijn mening zelfs beter dan Genshin Impact, een game die ik ook al sinds release speel. Zo is de manier waarop je door de spelwereld beweegt een waar spektakel. Personages rennen op muren, gebruiken freerunning-bewegingen om over hekken te komen en kunnen via een grijphaak de snelheid erin houden. Hierdoor wordt exploratie nooit traag of frustrerend. Waar je in Genshin Impact soms op een traag tempo bergen beklimt, biedt Wuthering Waves een snelle dans met stijlvolle animaties.
Ook laat Kuro Games zijn spierballen zien in het gevechtssysteem van Wuthering Waves. Dit maakt zelfs de enorme grind om personages te levellen een plezier. Personages hebben naast de standaardaanvallen extra moves, zoals Intro- en Outro Skills. Deze worden getriggerd wanneer je van personage wisselt. Outro Skills geven het volgende personage een buff, zoals extra HP, en Intro Skills zijn unieke aanvallen met flitsende animaties. Hiermee moedigt Wuthering Waves spelers aan om te experimenteren met hun teams om zo de beste opstellingen te vinden.
De game haalt verder veel inspiratie uit Punishing: Grey Raven en andere actiegames om de gevechten beter te laten vloeien. Bijna elke aanval kun je ontwijken, waarna de tijd eventjes vertraagt en je in de tegenaanval kan gaan. Ook zijn bepaalde aanvallen van grote vijanden te pareren, waarmee de vijand eventjes zijn balans verliest. Hiermee voelt elk gevecht voor mij als een ingewikkelde en spectaculaire dans, in plaats van alleen een dps-check.
Waarom kiezen als je beide kunt hebben?
Wuthering Waves omarmt de scifi-setting compleet. Zo draait het verhaal van de meest recente update om een kosmisch wezen dat de dromen van personages wil opsluiten zodat ze niet verloren gaan. Ondertussen brengt het hoofdverhaal je naar een soort ondergrondse, geheime samenleving. Juist in dit soort gekke scifi-plots verdiep ik mij graag.
We kunnen dus wel concluderen dat ik enorm geniet van Wuthering Waves. Het is veel meer dan een saaie Genshin-kloon, maar ook weer geen ‘Genshin-killer’. Want heb ik Genshin Impact sinds de komst van Wuterhing Waves laten liggen? Nee, helemaal niet. Ik speel ze allebei en geniet er nog elke dag van. Dit maakt het wel de vijfde gacha-game die ik speel… misschien heb ik een probleem. Maar het maakt me gelukkig, en dat is alles wat telt.
Lees hier alle Favorieten van de Redactie op een rij